Persephone dan Dionysos. Salinan Rom berdasarkan asal Yunani abad ke-4–3 SM. Marmar. Hermitage.
Dalamagama danmitologi Yunani kuno,Persephone (AFA:[pərsefəni];Greek:Περσεφόνη,rumi: Persephónē, sebutan klasik:[per.se.pʰó.nɛː];Jawi: ڤرسيفني), juga dipanggilKore (Greek:Κόρη,rumi: Kórē,lit. 'gadis') atauCora, ialah anak perempuanZeus danDemeter. Dia menjadi ratualam bawah tanah setelahdiculik oleh bapa saudaranyaHades, raja alam bawah tanah, yang kemudiannya mengahwininya.[4]
Mitos tentang penculikannya, persinggahannya di alam bawah tanah, dan pengembaliannya ke permukaan secara berulang kali ialah representasi peranannya sebagai lambang musim bunga dan personifikasi tumbuh-tumbuhan, terutama tanaman bijian, yang hilang ke dalam tanah apabila ditanam, bercambah dari tanah pada musim bunga, dan dituai apabila sudah matang. Dalamseni Yunani Klasik, Persephone sentiasa digambarkan berpakaian, sering membawa secekak bijian. Dia boleh digambarkan sebagai dewa mistik dengan tongkat dan kotak kecil tetapi dia kebanyakannya digambarkan dibawa lari oleh Hades.
Persephone, sebagai dewi tumbuh-tumbuhan, dan ibunya Demeter ialah watak-watak utama dalamMisteri Eleusis, yang menjanjikan kehidupan selepas mati yang bahagia kepada ahli kultusnya. Asal usul kultusnya tidak pasti tetapi ia berdasarkan kultus agraria kuno komuniti-komuniti pertanian. Di Athens, misteri yang disambut pada bulanAnthesterion didedikasikan untuknya. BandarLocri Epizephyrii, diCalabria moden (selatanItali), terkenal dengan kultus Persephone, di mana dia dewi perkahwinan dan kelahiran di kawasan ini.
Namanya mempunyai banyak varian dalam sejarah. Ini termasukPersephassa (Περσεφάσσα) danPersephatta (Περσεφάττα). Dalam bahasa Latin, namanya ialahProserpina. Dia dipadankan oleh orang Rom dengandewi ItalikLibera, yang disamakan dengan Proserpina. Mitos-mitos yang serupa tentang perjalanan turun Persephone dan kepulangannya ke bumi juga muncul dalam kultus dewa-dewa lelaki, termasukAttis,Adonis, danOsiris,[5] dan diCreteMinoa.
Dalam inskripsiLinear BBahasa Yunani Mykenai pada batu bersurat yang ditemui diPylos bertarikh 1400–1200 SM,John Chadwick merekonstruksikan[a] nama seorang dewi,*Preswa, yang mungkin ialahPerse, anak perempuanOceanus, dan diandaikan berkitan dengan bahagian pertama nama Persephone.[7][b]Persephonē (Yunani:Περσεφόνη) ialah namanya dalambahasa Yunani Ionia iaitu juga bahasa kesusasteraan epik. Bentuk Homerik namanya ialahPersephoneia (Περσεφονεία,[9]Persephoneia). Dalam dialek-dialek lain, dia dikenali dengan nama lain:Persephassa (Περσεφάσσα),Persephatta (Περσεφάττα), atau hanyaKorē (Κόρη, "gadis, dara").[10] Pada pasu-pasu dari Attika abad ke-5, bentuk (Φερρϖφάττα) boleh sering ditemui.Plato memanggilnyaPherepapha (Φερέπαφα) dalamCratylus, "kerana dia bijak dan menyentuh barang apa yang bergerak", danPhersephona (Φερσεφόνα) dalamMeno.[11] Terdapat juga bentukPeriphona (Πηριφόνα) danPhersephassa (Φερσέφασσα). Kewujudan begitu banyak bentuk yang berbeza menunjukkan betapa sukarnya bagi orang Yunani untuk menyebut perkataan itu dalam bahasa mereka sendiri dan mencadangkan bahawa nama itu mungkin mempunyai asal usulPra-Yunani.[12]
Etimologi perkataan 'Persephone' tidak jelas. Menurut hipotesis terkini yang dikemukakan olehRudolf Wachter, elemen pertama dalam nama (Perso- (Περσο-) mungkin mencerminkan perkataan yang sangat nadir, yang dibuktikan dalamRig Veda (Sanskritparṣa-), danAvesta, yang bermaksud 'seberkas jagung' / 'bulir [bijian]'. Elemen kedua,phatta, yang terpelihara dalam bentukPersephatta (Περσεφάττα), dalam pandangan ini akan mencerminkan perkataanbahasa Indo-Eropah Purba '*-gʷn-t-ih', daripada akar '*gʷʰen-' "untuk memukul / membunuh". Digabungkan, ia bermaksud "dia yang memukul bulir jagung", yakni "penebah bijian".[13]
Nama dewi fajar Albania, dewi cinta dan pelindung wanita,Premtë atauP(ë)rende, dianggap sepadan denganYunani KunoΠερσεφάττα (Persephatta), varianΠερσεφόνη (Persephone).[14][15] Nama dewa ini telah dikesan kembali keIndo-Eropah*pers-é-bʰ(h₂)n̥t-ih₂ ("dia yang membawa cahaya tembus").[14]
Etimologi rakyat yang popular adalah dariφέρειν φόνον,pherein phonon, "membawa (atau menyebabkan) kematian".[16]
^Perkataan sebenar dalamLinear B adalah𐀟𐀩𐁚,pe-re-*82 ataupe-re-swa; ia ditemui pada tabletPY Tn 316.[6]
^Komen tentang dewipe-re-*82 daripada batu bersuratPylos Tn 316, yang tentatif direkonstruksikan sebagai*Preswa
"Adalah menarik untuk melihat ... Perse klasik ... anak perempuanOkeanos ... ; sama ada ia boleh dipadankan lagi dengan elemen pertama Persephone hanyalah spekulatif."[8]
Aelian (1959) [2nd century CE].De Natura Animalium [On Animals]. Loeb Classical Library No. 449. III: books 12–17. Diterjemahkan oleh Scholfield, A.F. Cambridge, MA: Harvard University Press.ISBN978-0-674-99494-2. Diarkibkan daripadayang asal pada 18 Oktober 2021.
Apollodorus (1921) [1st century CE].Bibliotheca [The Library]. Diterjemahkan oleh Frazer, J. Cambridge, MA: Harvard University Press. Diarkibkan daripadayang asal pada 25 Februari 2021.
Homer (1924) [8th century BC].The Iliad. Diterjemahkan oleh Murray, A.T. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Homer (1871) [8th century BC].The Odyssey. Oxford: Clarendon Press.
Ovid (1922) [8 CE].Metamorphoses. Diterjemahkan oleh More, Brookes. Boston: Cornhill Publishing Co. Diarkibkan daripadayang asal pada 29 Oktober 2021.
Pausanias (1918) [2nd century CE].Helládos Periḗgēsis [Description of Greece]. Diterjemahkan oleh Jones, W.H.S.; Ormerod, H.A. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Strabo (1924) [1st century CE]. Jones, H.L. (penyunting).The Geography of Strabo. Cambridge, MA: Harvard University Press. Diarkibkan daripadayang asal pada 15 April 2014.
Diodorus Siculus (1888–1890) [c. 56 BCE]. Bekker, Immanel; Dindorf, Ludwig; Vogel, Friedrich (penyunting).Bibliotheca Historica (dalam bahasa Greek Purba).1–2. Leipzig: aedibus B.G. Teubneri. Diarkibkan daripadayang asal pada 13 Mei 2021.
Sumber kontemporari
Athanassakis, Apostolos N.; Wolkow, Benjamin M. (29 Mei 2013).The Orphic Hymns. Johns Hopkins University Press.ISBN978-1-4214-0882-8. Diarkibkan daripadayang asal pada 10 Februari 2023.
Bennett, Michael J.; Paul, Aaron J.; Iozzo, Mario; White, Bruce (2002).Magna Graecia: Greek Art from South Italy and Sicily. The Cleveland Museum of Art.ISBN0-940717-71-9.
Bremmer, Jan N (2013). "Divinities in the Orphic Gold Leaves: Euklês, Eubouleus, Brimo, Kybele, Kore and Persephone".Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik.187: 35–48.JSTOR23850747.
Edmonds III, Radcliffe G. (2013).Redefining Ancient Orphism: A Study in Greek Religion. Cambridge University Press.ISBN978-1-107-03821-9.
Edmonds III, Radcliffe G. (2011). "Orphic Mythology". Dalam Dowden, Ken; Livingstone, Niall (penyunting).A Companion to Greek Mythology (ed. 1st). Blackwell Publishing Ltd.ISBN9781405111782.
Edmonds III, Radcliffe G. (2004).Myths of the Underworld Journey: Plato, Aristophanes, and the 'Orphic' Gold Tablets. Cambridge University Press.ISBN0-52183434-1.
Farnell, Lewis Richard (1906). "Demeter and Kore-Persephone; Cult-monuments of Demeter-Kore; Ideal types of Demeter-Kore".The Cults of the Greek States.3.
Fossum, Jarl (Ogos 1999). "The Myth of the Eternal Rebirth: Critical Notes on G. W. Bowersock, Hellenism in Late Antiquity".Vigiliae Christianae.53 (3): 305–315.doi:10.2307/1584594.JSTOR1584594.
Grimal, Pierre (1996).The Dictionary of Classical Mythology. Wiley-Blackwell.ISBN978-0-631-20102-1.
Hard, Robin (2004).The Routledge Handbook of Greek Mythology: Based on H.J. Rose's "Handbook of Greek Mythology". Psychology Press.ISBN978-0-415-18636-0.
Raymoure, K.A."pe-re-*82".Minoan Linear A & Mycenaean Linear B. Deaditerranean.Diarkibkan daripada yang asal pada 21 Mac 2016. Dicapai pada19 Mac 2014.
Richter, Gisela M. A. (Oktober 1931). "An Athenian Vase with the Return of Persephone".The Metropolitan Museum of Art Bulletin. Jil. 26 no. 10. m/s. 245–248.
