Badan eksekutif (Jawi: بادن ايکسيکوتيف)—juga diungkapkan sebagaipemerintah ataukerajaan dalam sistemparlimen mahupunpentadbiran dalam sistem berkongres contohnya diAmerika Syarikat— bertanggungjawab melaksanakanundang-undang yang diluluskan olehpihak menggubalsahkannya. Ketua eksekutif dalam sebuah negararepublik dipanggilPresiden, manakala negara lain bersistem kuasa diwarisi dipanggilPerdana Menteri. Badan ini merangkumi banyak sektor kerajaan seperti pelbagaikementerian,jabatan,pemerintah/kerajaan tempatan dan juga agensi langsung seperti organisasipolis,tentera dankastam.
Dalam sistem politik berdasarkan prinsip pengasingankuasa, kemudian kuasa diagihkan di antara beberapa cabang (eksekutif, perundangan, kehakiman)—suatu percubaan untuk menghalang penumpuan kuasa di tangan sekumpulan orang. Dalam sistem sedemikian, eksekutif tidak meluluskan undang-undang (peranan badan perundangan) atau mentafsirnya (peranan badan kehakiman). Sebaliknya, eksekutif menguatkuasakan undang-undang seperti yang ditulis oleh badan perundangan dan ditafsirkan oleh badan kehakiman. Eksekutif boleh menjadi sumber jenis undang-undang tertentu, seperti dekri atau perintah eksekutif. Birokrasi eksekutif biasanya merupakan sumber peraturan.
Peranan utama badan ini termasuklah:
