E ialahhuruf Rumi yang kelima. Namanya disebut/iː/.
Huruf ini mempunyai dua sebutan dalambahasa Melayu (seiringan aturanEjaan yang Disempurnakan disetujui pihak Indonesia dan Malaysia tahun 1972):[1]vokal tak bundar depan separuh sempit atau "e taling" danvokal pusat tengah atau "e pepet", kedua-dua sebutan ini dibezakan denganpenandaan tertentu dalam kamus-kamus digunakan kedua-dua negara ini. HurufE paling banyak digunakan sekali dalambahasa Inggeris.[2]
Hieroglif Mesir
q’ | Proto-Semitik
H | Phoenicia
H | Etruscan
E | Greek
Epsilon | Rumi
E |
|---|
|  |  |  |  |  |
E diperoleh daripadahuruf Greekepsilon yang lebih kurang sama rupa (Ε, ε) dan fungsinya. Menurutetimologi, hurufhêSemitik barangkali melambangkan bentuk manusia yang bersembahyang atau berteriak (hillul "kegembiraan"), dan juga mungkin berasaskan satuhieroglif Mesir yang serupa bentuknya tetapi berbeza bunyi dan kegunaannya. Dalam abjad Semitik, huruf ini mewakili bunyi/h/ (dan/e/ dalam perkataan bahasa asing), dalam bahasa Greekhê menjadi Εψιλον (Epsilon) yang mewakili bunyi/e/. Orang-orangEtruscan danRom Purba turut menggunakan huruf ini sedemikian, maka timbulnya huruf Rumi "E". Oleh sebabPeralihan Vokal Besar-besaran, kegunaannya dalambahasa Inggeris agak berbeza, iaitu/iː/ (yang berpunca daripada/eː/ dalam "me" atau "bee") sementara perkataan-perkataan lain seperti "bed" lebih hampir dengan sebutan bahasa Latin dan bahasa-bahasa lain.
Huruf E sering digunakan untuk melambangkantenaga (energy), terutamanya dalam rumusan"E=mc2."
