ха|таннэр. уян хатныг нь тааруулах II.(гэргий) ~ хаан, хатны, хатанд, хатнаас

Намар цагт

Хаан хүү хазаараа барьж

Хатан хүү хайчаа барьдаг

Ноён үхэхэд нохой шиншихгүй

Хатан үхэхэд хаалгаар багтахгүй

Уян хүн уярах

Хатан хүн хайлах

Хаан гар ойртож

Хатан гар халдах

Хаан хартай

Хатан ёртой

Хаан хүний гучин таван эрдэм

Хатан хүний арван таван эрдэм

Түшмэл хүний есөн эрдэм

Хавар цагийн тал цоохор

Хатан хүний сэтгэл цоохор

Хайр чулуу эхт

Хатан төмөр эцэгт

Хан уулын ард

Хатан Туулын хөндийд

Хар хөлсөө цувартал

Хатан ясаа үйртэл

Харанхуй шөнөд зул бий

Хатан голд хөлөг бий

Хатан голыг онгоцоор

Хатуу бэрхийг зоригоор

Хатан заслагаар

Хадаг эвхэлгээр

Хатан төмөрт дурсгүй

Хайран биенд мөнхгүй

Хатан үхэхэд хашаа харах хүнгүй

Ноён үхэхэд нохой хорих хүнгүй

Хатан хайлж шувуу ирвэл хаваршихын тэмдэг

Зүлэг ногоорч зуд арилбал зуншихын тэмдэг

Хатан хүний арван таван эрдэм дотор сайхан ааль нэн эрдэм

Түшмэл хүний есөн эрдэм дотор эе үлэмж нэн эрдэм

Хаш чулуунд арьсгүй

Хатан төмөрт дурсгүй