NGC 41 —спирална галаксија во соѕвездиетоПегаз, заведена воНовиот општ каталог надлабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 41 се споменува и како MCG 4-1-39, CGCG 478-42, KUG 0010+217, IRAS 00101+2144 .
Објектот е откриен на30 октомври1864 година од страна наАлберт Март, со помош нарефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 48 см.
Споредморфолошката класификација на галаксиите, NGC 41 е од видот Sc.[1] Видливиотсјај со голо око изнесува 13,7m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,4m, додекаповршинскиот сјај изнесува 12,6m/лм2.[2] NGC 41 има привидни димензии од 0,8' х 0,5'.[2]
Објектот е одепохата Ј2000.0. Неговатаректасцензија, односно аголот измерен меѓуеклиптиката инебесниот екватор со теме вопролетната точка, изнесува 0 ч 12 м 48 с, а неговатадеклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 22° 1' 26".Положбениот агол на објектот е во износ од 123°.[2]
Проучување на NGC 41 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, воКаталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 865. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 125; додека воКаталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1185. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено одПаломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 205.
- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)