| NGC 37 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Феникс |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 11 м 23 с |
| Деклинација | - 56° 57' 25" |
| Положбен агол | 35° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | спирална галаксија |
| Морфолошки вид | SB0 |
| Привиден сјај (видлив) | 13,7 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) | 14,7 |
| Површински сјај | 13,3m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,1' х 0,7' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 2 октомври1836 |
| Други ознаки | ESO 149-22, AM 0007-571 |
NGC 37 —спирална галаксија во соѕвездиетоФеникс, заведена воНовиот општ каталог надлабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 37 се споменува и како ESO 149-22, AM 0007-571 .
Објектот е откриен на2 октомври1836 година од страна наЏон Хершел, со помош нарефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Споредморфолошката класификација на галаксиите, NGC 37 е од видот SB0.[1] Видливиотсјај со голо око изнесува 13,7m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,7m, додекаповршинскиот сјај изнесува 13,3m/лм2.[2] NGC 37 има привидни димензии од 1,1' х 0,7'.[2]
Објектот е одепохата Ј2000.0. Неговатаректасцензија, односно аголот измерен меѓуеклиптиката инебесниот екватор со теме вопролетната точка, изнесува 0 ч 11 м 23 с, а неговатадеклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 56° 57' 25".Положбениот агол на објектот е во износ од 35°.[2]
Проучување на NGC 37 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, воКаталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 801. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 416; додека воКаталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8467.
