| NGC 2395 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Близнаци |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 7 ч 27 м 12,8 с |
| Деклинација | + 13° 36' 30" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | III1p |
| Привиден сјај (видлив) | 8 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 15' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 16 март1784 |
| Други ознаки | OCL 502 |
NGC 2395 —расеано ѕвездено јато во соѕвездиетоБлизнаци, заведено воНовиот општ каталог надлабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2395 се споменува и како OCL 502.
Објектот е откриен на16 март1784 година од страна наВилијам Хершел, со помош нарефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Споредморфолошката класификација на галаксиите, NGC 2395 е од видот III1p.[1] Видливиотсјај со голо око изнесува 8m.[2] NGC 2395 има само една позната привидна димензија, која изнесува 15'.[2]
Објектот е одепохата Ј2000.0. Неговатаректасцензија, односно аголот измерен меѓуеклиптиката инебесниот екватор со теме вопролетната точка, изнесува 7 ч 27 м 12,8 с, а неговатадеклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 13° 36' 30".
Проучување на NGC 2395 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, воКаталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 184; додека воКаталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 776. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено одПаломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1354.
