NGC 1725 | |
---|---|
![]() | |
Соѕвездие | Еридан |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 4 ч 59 м 22,9 с |
Деклинација | - 11° 7' 55" |
Положбен агол | 20° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | елиптична галаксија |
Морфолошки вид | E-S0 |
Привиден сјај (видлив) | 12,8 |
Привиден сјај (во честот. појас.) | 13,8 |
Површински сјај | 13,1m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,2' x 1' |
Историја | |
Откривач | Едвард Емерсон Барнард |
Откриена | 10 ноември1885 |
Други ознаки | MCG -2-13-28, VV 699 |
NGC 1725 —елиптична галаксија во соѕвездиетоЕридан, заведена воНовиот општ каталог надлабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1725 се споменува и како MCG -2-13-28, VV 699.
Објектот е откриен на10 ноември1885 година од страна наЕдвард Емерсон Барнард, со помош нарефрактор, чијашто леќа имала пречник од 6 см.
Споредморфолошката класификација на галаксиите, NGC 1725 е од видот E-S0.[1] Видливиотсјај со голо око изнесува 12,8m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,8m, додекаповршинскиот сјај изнесува 13,1m/лм2.[2] NGC 1725 има привидни димензии од 1,2' х 1'.[2]
Објектот е одепохата Ј2000.0. Неговатаректасцензија, односно аголот измерен меѓуеклиптиката инебесниот екватор со теме вопролетната точка, изнесува 4 ч 59 м 22,9 с, а неговатадеклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 11° 7' 55".Положбениот агол на објектот е во износ од 20°.[2]
Проучување на NGC 1725 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, воКаталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 16488. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 269; додека воКаталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5326. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено одПаломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 898.