Прагматика — поле налингвистиката исемиотиката која ги проучува начините со кои контекстот придонесува кон значењето. Прагматиката ги опфаќа теоријата на говорниот акт, разговорната импликатура, разговорна анализа и други пристапи кон јазичното однесување во филозофијата, социологијата, лингвистиката и антропологијата.[1] За разлика одсемантиката, која го проучува значењето кое е конвенционално или кодирано во дадениот јазик, прагматиката прочува како преносот на значењето зависи не само од структурното или јазичното знаење на говорниот, туку и од контекстот на говорот, секое претходно знаење, намерата на говорникот и други фактори.[2] Така, прагматиката објаснува како говорниците се во можност да преминат можни двосмислености, бидејќи значењето се потпира на начинот, местото, времето на говорот и сл..[1] Можноста да се разбере значењето на другиот говорник се нарекува „прагматична компетентност“ или „прагматична способност“.[3][4][5]
Зборот „прагматика“ потекнува од латинскиот зборpragmaticus, кој пак потекнува од старогрчкиот πραγματικός (pragmatikos), и значи, покрај другите, „соодветен за дејство“,[6]
Реченицата „Ти имаш зелено светло“ е двосмислена. Без да го знаеш контекстот, идентитетот на говорникот, неговата или нејзината намера, тешко е да се одреди значењето со сигурност. Така, реченицата:
може да значи имаш зелено амбиентно светло,
може да значи имаш зелено светло додека водиш кола,
може да значи дека имаш дозвола да направиш нешто,
Слично на ова, реченицата „Шерлок видел маж со двоглед“ може да значи дека Шерлок видел некој маж со помош на двогледот, или дека Шерлок видел маж кој пак тој држел двоглед во разцете.[7] Значењето на реченицата завиди од сфаќањето на контекстот и намерата на говорникот. Како што е дефинирано во лингвистиката,реченицата е апстрактна единица, низа на зборови разделени од нелингвистички контекст; како спротивно на ова еисказот, кој е пример на говоен акт во одреден контекст.
↑Daejin Kimet al. (2002) "The Role of an Interactive Book Reading Program in the Development of Second Language Pragmatic Competence",The Modern Language Journal, Vol. 86, No. 3 (Autumn, 2002), pp. 332-348
↑Masahiro Takimoto (2008) "The Effects of Deductive and Inductive Instruction on the Development of Language Learners' Pragmatic Competence",The Modern Language Journal, Vol. 92, No. 3 (Fall, 2008), pp. 369-386
↑Dale April Koike (1989) "Pragmatic Competence and Adult L2 Acquisition: Speech Acts in Interlanguage",The Modern Language Journal, Vol. 73, No. 3 (Autumn, 1989), pp. 279-289
↑πραγματικός, Henry George Liddell, Robert Scott,A Greek-English Lexicon, on Perseus
Levinson, Stephen C. (2000). Presumptive meanings: The theory of generalized conversational implicature. MIT Press.
Lin, G. H. C., & Perkins, L. (2005). Cross-cultural discourse of giving and accepting gifts. International Journal of Communication, 16,1-2, 103-12 (ERIC Collections in ED 503685http://www.eric.ed.gov/PDFS/ED503685.pdf)
Lin. G. H. C., Su, S. C. F., & Ho, M. M. H. (2009). Pragmatics and communicative competences. Proceedings of the景文科技大學應用英語系2009研討會, 54-60 (ERIC Collections in ED514939<http://www.eric.ed.gov/PDFS/ED514939.pdf>)
Mey, Jacob L. (1993)Pragmatics: An Introduction. Oxford: Blackwell (2nd ed. 2001).
Potts, Christopher. (2005)The Logic of Conventional Implicatures. Oxford Studies in Theoretical Linguistics. Oxford: Oxford University Press.
Robinson, Douglas. (2003).Performative Linguistics: Speaking and Translating as Doing Things With Words. London and New York: Routledge.
Robinson, Douglas. (2006).Introducing Performative Pragmatics. London and New York: Routledge.
Sperber, Dan and Wilson, Deirdre. (2005)PragmaticsАрхивирано на 14 февруари 2018 г.. In F. Jackson and M. Smith (eds.) Oxford Handbook of Contemporary Philosophy. OUP, Oxford, 468-501. (Also availablehereАрхивирано на 27 септември 2007 г..)
Thomas, Jenny (1995)Meaning in Interaction: An Introduction to Pragmatics. Longman.
Verschueren, Jef. (1999)Understanding Pragmatics. London, New York: Arnold Publishers.
Verschueren, Jef, Jan-Ola Östman, Jan Blommaert, eds. (1995)Handbook of Pragmatics. Amsterdam: Benjamins.
Watzlawick, Paul, Janet Helmick Beavin and Don D. Jackson (1967)Pragmatics of Human Communication: A Study of Interactional Patterns, Pathologies, and Paradoxes. New York: Norton.
Wierzbicka, Anna (1991)Cross-cultural Pragmatics. The Semantics of Human Interaction. Berlin, New York: Mouton de Gruyter.
Yule, George (1996)Pragmatics (Oxford Introductions to Language Study). Oxford University Press.
Silverstein, Michael. 1976. "Shifters, Linguistic Categories, and Cultural Description," in Meaning and Anthropology, Basso and Selby, eds. New York: Harper & Row
Wardhaugh, Ronald. (2006). "An Introduction to Sociolinguistics". Blackwell.
Duranti, Alessandro. (1997). "Linguistic Anthropology". Cambridge University Press.
Carbaugh, Donal. (1990). "Cultural Communication and Intercultural Contact." LEA.
Mira Ariel (2010).Defining Pragmatics. Cambridge University Press.ISBN978-0-521-73203-1.
