Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Прејди на содржината
ВикипедијаСлободна енциклопедија
Пребарај

Бугарија

Од Википедија — слободната енциклопедија
За други значења на поимот, погл.Бугарија (појаснување).
Република Бугарија
Република България  (бугарски)
Знаме Грб
Гесло: Съединението прави силата
"Единството ја прави силата"
Химна: Мила Родино
Мила татковино

Местоположбата на  Бугарија  (зелено)– на Европскиот континент  (светлозелено и сиво)– во Европската Унија  (светлозелено)  —  [Легенда]
Местоположбата на Бугарија  (зелено)

 наЕвропскиот континент  (светлозелено и сиво)
 воЕвропската Унија  (светлозелено)  [Легенда]

Местоположбата на Бугарија  (зелено)

 наЕвропскиот континент  (светлозелено и сиво)
 воЕвропската Унија  (светлозелено)  [Легенда]

Главен град
(и најголем)
Софија
42°41′N23°19′E /42.683°N 23.317°E /42.683; 23.317
Службен јазикбугарски
Службено писмокирилица
Народности (2011)
ДемонимБугарин
УредувањеУнитарнапарламентарнарепублика
  ПретседателРумен Радев
  ПремиерРосен Жељазков
ЗаконодавствоНародно собрание
Формирање
  Прво Царство681-1018 
  Второ Царство1185-1396 
  Трета државаод 13 јули 1878[б 1] 
Површина
  Вкупна 110,993,6 км2 (103.)
  Вода (%)2,16
Население
  проценка за 2021 г.6.520.314 (106.)
  Попис 20117.364.570[2] 
  Густина63 жит/км2 (120.)
БДП (ПКМ)проценка за 2022 г.
  Вкупен203 милијардидолари[3] (73.)
  По жител27.890 долари[3] (55.)
БДП (номинален)проценка за 2022 г.
  Вкупно86 милијарди долари[3] (68.)
  По жител12.340 долари[3] (61.)
Џиниев коеф. (2021)39.7[4]
среден
ИЧР (2021) 0.796[5]
висок ·68.
ВалутаЛев (BGN)
Часовен појасEET(UTC+2)
  (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Датумски форматдд.мм.гггг
Се вози надесно
НДД.bg
Повик. бр.+359

Бугарија (бугарски:България) или официјалноРепублика Бугарија (Република България) —држава воЈугоисточна Европа, која излегува наЦрно Море наисток, најуг граничи соГрција иТурција, соСрбија иМакедонија назапад и соРоманија насевер. Северната граница, главно е по должината нарекатаДунав, при што источниот дел од границата ја дели областаДобруџа. Бугарија има вкупна површина од 110.911,5 квадратни километри.

Бугарските земји биле населени уште од времето напалеолитот. Првата документирана цивилизација која живеела на територијата на Бугарија билеТракијците. Тие биле асимилирани одРимјаните, а подоцна од страна наСловените во периодот6-10 век. Околу670, прабугарски орди пристигнале на Балканскиот Полуостров и го основале „Првото Бугарско Царство“, признато одВизантија во681 година. Бугарската држава станала културниот центар за сите Словени во текот насредниот век сè до падот на„Второто Бугарско Царство“ под отоманска власт во 1396.[6][7] Во 1878 година Руско-турската војна резултирала со основање на „Третата Бугарска Држава“. Таа станалакомунистичка народна република и сојузник наСоветскиот Сојуз во1946 година. Колапсот наИсточниот блок во1989 година донел демократски промени во Бугарија и резултирал со нејзиното членство воЕвропската Унија во2007 година.

Главен град на Бугарија еСофија, кој има околу 1.290.000 жители. Други поголеми градови сеПловдив (331.796),Варна (330.486) иБургас (197.301).[8] Бугарија е членка на повеќе меѓународни организации, меѓу кои и воНАТО,Светската трговска организација,Европската Унија, како и трипати непостојана членка на Советот за безбедност на ОН и еден од основачите на ОБСЕ.

Историја

Главна статија:Историја на Бугарија

Праисторија и антички период

Повеќе информации:Тракијци
Тракиски златен венец изложен во Националниот историски музеј
Одриски златенвенец воНационалниот историски музеј

Првите информации за човечко присуство на територијата на денешна Бугарија датираат од 44 000 година пред Христа. Околу 6000 година п.н.е. се развиваат првите автохтони култури. Од овој период датираат и Старозагорските неолитски куќи, кои се најстарите задржани куќи во светот[се бара извор]. До 1500 година п.н.е. се развиваат неколку култури, меѓу кои културите во Варна и Езеро.

Првата цивилизација која оставила трајни траги во бугарската историја, етракијската. Потеклото на Тракијците е неразјаснето, поради недостатокот на писменост, но се познати нивните вештини во металургијата, војската и земјоделството. Тие живееле поделени на племиња до 500 година п.н.е., кога царот Терес ги обединил во „Одриското царство“. Во 4 век тоа било потчинето одАлександар Македонски, но се ослободува по неговата смрт. Во 279 п.н.е. покелтската инвазија наТракија се создало келтско-тракиското царствоТиле. Во 46 година целиот регион потпаднал под власта наРимското Царство. По нејзиниот распад во 5 век во регионот постојано се сместувале различни народи со слаба општествена организација, меѓу кои иСловените.

Стара и средновековна Бугарија

Плиска - главен град на Првата бугарска држава од681 до893.
Структура на Првата бугарска империја во текот IX-X век

Околу 670 г. на Балканот пристигнале иПрабугарите, предводени од ханАспарух. Тие барале контрола врз локалните словенско-тракијски племиња и создале свое царство, кое било признато од Византија во 681 година.

„Бугарско Царство“ е термин кој се користи за опишување на два периода од средновековната историја на Бугарија, која често се борела прoтивВизантија. Двете Бугарски царства не се сметаат како различни ентитети, туку како една држава која се обновила после периодот на Византиското владеење на нејзината територија[9].

„Првото Бугарско Царство“ било формирано како резултат на проширувањето наСтара Велика Бугарија на териториите јужно од рекатаДунав, и се смета дека постоело помеѓу681 година (кога постоењето на ова царство за првпат било спомнато од страна на Византија во мировен договор) и 1018 година, кога потпаѓа под византиска управа. Својот зенит го достигнало во текот на деветтиот и почетокот на десеттиот век, кога со царството владеелБорис I иСимеон Велики, кој ја развил Бугарија во културен и литературен центар на средновековнитеСловени[10].

Средновековна Бугарија претставува обновување на„Второто Бугарско Царство“ после успешното „Бугарско востание“ на двајца велмошти одТрново,Асен иПетар, во1185 година. Во првата половина на тринаесеттиот век поголемиот дел од територијата бил повратен. По втората ера наИван Асен II, Бугарија драстично ослабела на воен и политички план, особено по војните со Унгарците, Монголците и Византијците. Средновековна Бугарија опстојувала сè до инвазијата наОтоманците на Балканот кон крајот на четиринаесеттиот век. Последната бугарска територија која потпаднала под отоманска власт била околината на Созопол во околу1453 година.

Современа Бугарија

Бој при Иваново-чифлик (1877), ум. Павел Ковалевски

Почетоците на современата бугарска држава се тесно поврзани соБугарската егзархија,Априлското востание од1876,Цариградската дипломатска конференција од истата година иРуско-турската војна од1877 -1878 година. Војната ја започналаРусија со оправдување за„ослободување на христијаните на Балканот од турското ропство“ по Априлското востание, кое било крваво задушено со масакрот на 30.000 Бугари.[11] Големите сили веќе не верувале дека е можно без реформи да се зачува мирот и добрите односи меѓуТурците иБугарите, но обидот тие да се помират преку посебна конференција претрпел неуспех, бидејќи планот да се создадат два автономни региони во границите на Бугарската егзархија бил отфрлен одОсманлиското Царство. По многуте жестоки битки и бројни жртви на луѓе и материјалната штета, руската армија успеала да ја потисне турската војска од поголемиот дел од нејзините територии наБалканскиот Полуостров, а во опасност била и престолнинатаИстанбул. Немајќи друг излез,Османска Турција ги прифатила најтешките можни услови за постигнување мировен договор. Русија не ја завладеaла целата територија на Турција, бидејќубританската флота била пратена конБосфорот. Турција се согласила да ги отстапиМизија,Северна Тракија и поголемиот дел одМакедонија. Овие територии требало да се вклучат во идната бугарска држава, која требало да биде под силно политичко влијание на Русија. На3 март1878 во местотоСан Стефано, во близината на Истанбул, бил потпишан познатиотСанстефански Договор, кој ги поставил темелите на идната бугарска држава и таа ги заземала териториите на Бугарската егзархија.

"На нож" од Јарослав Вешин, прикажува поразот на османлиските војници од бугарската армија во 1912

Овој договор не бил прифатен од Големите Сили поради стравот дека ваква голема словенска држава на Балканот би била слуга на руските интереси. Само неколку месеци подоцна, војуни1878 година, воБерлин бил свиканБерлинскиот конгрес на кој било признато правото на Бугарија да постои како „автономно-трибутарно кнежевство“ само во граници меѓуДунав иСтара Планина иСофискиот санџак. ВоТрновскиот устав не било запишано дека земјата е под вазалната зависност одОтоманското Царство, но тоа е факт според актите на меѓународното право.Северна Тракија добилаавтономија под иметоИсточна Румелија, со бугарска влада. Во1885 година Источна Румелија била приклучена кон Бугарија, а истата судбина ја дочекала иПиринска Македонија во1913 година.

На22 септември1908 година по анексијата наБосна и Херцеговина од страна наАвстроунгарија и со поддршката наРусија, Бугарија ја добила својата независност -Фердинанд го прочитал манифестот воВелико Трново. Променет бил и Трновскиот устав, со кој титулата на Фердинанд била променета од „кнез“ во „цар“ и соодветно официјалното именување на државата од „Кнежевство Бугарија“ во „Царство Бугарија“. Балканските војни резултирале со тешки економски загуби за земјата. Бугарија станала сојузник на Германија во текот наПрвата светска војна и мобилизира една четвртина од населението.[12][13] Загубата на војната резултира со „национална катастрофа“ - големи жртви, економски колапс и политичка нестабилност.

Екстремно десничарскиот политичарАлександар Цанков ја презел власта во 1923 година и започнат „белиот терор“ против левичарите и аграрците. Во 1926 година тој бил заменет од страна на поумерениотАндреј Љапчев, но претстојнатаГолема депресија уште еднаш ја дестабилизирала бугарската политика. Во 1935 година цар Борис III воспоставил лична диктатура да се избегне дополнителна дестабилизација. Бугарија започнала да гравитира коннацистичка Германија. Во 1941 годинаБугарија се приклучила воВтората светска војна како членка на Оската, но не и објавила војна наСССР и го зачувала еврејско население во Бугарија од депортацијата во германски концентрациони логори. На9 септември1944 бугарските комунистички партизани со помош одЦрвената армија ја смениле монархијата и Бугарија се приклучила кон сојузничката страна до крајот на војната. После доаѓањето на власт наОтчествениот Фронт се организиралреферендум за промена на формата на државното управување, на кој народот гласал со 92,7% зарепубликанска форма на управување. На15 септември1946, Бугарија била прогласена заНародна република на чело соГеорги Димитров. Во1947Големото народно собрание го примило новиотустав наНародна Република Бугарија.

Бугарија станува дел од ЕУ во 2007

Економијата почнала да се гради врз принципите на планираното стопанство. До крајот на 1950-те години стандардот на живот значително се подобрил, но во исто време се барала строга цензура и контактите со земји надвор од социјалистичкиот камп се ограничиле значително. За време на владеењето наТодор Живков со НР Бугарија, во државата биле изградени најголемите индустриски капацитети во државата- металуршкиот комплекс „Кремиковци“, индустриски комплекс „Црвена могила“, атомска централа „Козлодуј„ и информатичката фабрика воПравец.

Набргу по падот на Берлинскиот ѕид дошол и крајот на комунистичкото владеење. Бугарија почнала да се ориентира кон парламентарната демократија и пазарната економија, но дури и по 2000 година просечните показатели на развој остануваат пониски од социјалистичката ера. По 2004 година започнало брзо подобрување на ситуацијата, а членството во Европската унија се одвило во 2007 година. Истата година Бугарија го потпишала и го ратификувалаЛисабонскиот договор. И покрај економскиот подем во последниве години, земјата продолжува да има сериозни проблеми со правниот систем,корупцијата, квалитетот на јавните услуги и демографскиот пад.

Географија

Главна статија:Географија на Бугарија
Карта на Бугарија.
Поглед на централна Стара Планина

Вкупната површина на земјата изнесува 110 994 км2, и според тоа се наоѓа на105 место по големина во светот. Таа граничи соЦрното Море на исток, соГрција иТурција на југ, соСрбија иМакедонија на запад и соРоманија на север. Климата во Бугарија е умерено-континентална со топли лета и ладни зими. Врнежите се движат од 500 милиметри во североисточна Бугарија до 2600 милиметри во планините на југозапад.

Бугарија има неколку посебни географски одлики: Стара Планина, Дунавската рамнина, Тракиската низина и Родопската планина. Стара Планина ја дели земјата на два приближно еднакви региони: северниот е зафатен од Дунавската рамнина, каде што се наоѓаат најмногу плодните земји; јужниот е претежно планински, со исклучок на Тракиската низина и басенот на рекатаМарица. Највисоката точки во државата еМусала, која има 2925 метри надморска височина.

Кафеава мечка е еден од најраспространетите големи цицачи во Бугарија

Околу 35 проценти од територијата на Бугарија е покриена со шума, а околу 30 проценти се погодни за земјоделство. Биоразновидноста е заштитена во три национални паркови, 11 природни паркови и 17 резервати. Флората опфаќа над 3800 видови, од кои 150 се загрозени и 170 сеендемити. Фауната е претставена одкафеава мечка,чекал,евроазиски рис,царски орел,египетски мршојадец,црноморски делфин и други.

Административна поделба

Главна статија:Административна поделба на Бугарија

Од1999 г. Република Бугарија административно е поделена на 28области, коишто се именувани по обласниот центар. Во северна Бугарија припаѓаат:Видинската,Монтанската,Врачанската,Плевенската,Ловечката,Габровската,Великотрновската,Русенската,Силистренската,Разградската,Трговишката,Шуменската,Добричката иВарнската област, додека областите во јужна Бугарија се:Бургаската,Сливенската,Јамболската,Старозагорската,Хасковската,Крџалиската,Пловдивската,Смољанската,Пазарџичката,Благоевградската (или позната и какоПиринска Македонија),Ќустендилската,Перничката,Софиската област. Како посебна област, се вбројува и градотСофија. Во Бугарија има 264 општини и 354 града.

  1. Благоевград
  2. Бургас
  3. Добрич
  4. Габрово
  5. Хасково
  6. Крџали
  7. Ќустендил
  8. Ловеч
  9. Монтана
  10. Пазарџик
  11. Перник
  12. Плевен
  13. Пловдив
  14. Разград
  1. Русе
  2. Шумен
  3. Силистра
  4. Сливен
  5. Смољан
  6. Софиска област
  7. Стара Загора
  8. Трговиште
  9. Варна
  10. Велико Трново
  11. Видин
  12. Враца
  13. Јамбол

Демографија

Главна статија:Демографија на Бугарија
Верници во Бугарија
Православни
 
59,4 %
Муслимани
 
7,8 %
Католици
 
0,7 %
Протестанти
 
0,9 %
Други
 
0,15 %
Нерелигиозни
 
9,3 %
Не одговориле
 
21,8 %

Според најновиотпопис од 2011 година, вкупното население во Бугарија е 7 351 234 жители, а во 2001 имала 7 928 901 жител. Густината на населеноста е 71,9 жители на квадратен километар. Природниот прираст има индекс 4,3. Средниот животен век на луѓето во Бугарија е 69 години за мажи и 76 години за жени.

Според официјалните државни извори најбројни сеБугарите со 84,8% од вкупното население. По нив по бројност следуваатТурците со 8,8%, паРомите со 4,9% и друго население, претставено со 1,5% (вклучувајќиРуси,Ерменци,Македонци,Евреи,Романци,Татари и други народи). Иако во најголем дел асимиларини во бугарската нација, во Бугарија се зачувани остатоци и одВласи,Каракачани,Грци,Гагаузи и други етнички заедници.

Религија

Најбројнарелигија еправославието, каде 59,4% од населението се православни. Втора најголема религија еисламот со 7,8% од населението.

Македонците во Бугарија

Главна статија:Македонци во Бугарија

Според официјалната државна статистика на Република Бугарија, околу 1.654 лица се изјасниле за Македонци.[14]

Урбанизација

 
Најголеми градови во Бугарија
Попис 2011[15]
Бр.Област Нас.Бр.Област Нас.
Софија
Софија
Пловдив
Пловдив
1СофијаСофија-град1,204,68511ПерникПерничка80,191Варна
Варна
Бургас
Бургас
2ПловдивПловдивска338,15312ХасковоХасковска76,397
3ВарнаВарненска334,87013ЈамболЈамболска74,132
4БургасБургаска200,27114ПазарџикПазарџичка71,979
5РусеРусенска149,64215БлагоевградБлагоевградска70,881
6Стара ЗагораСтарозагорска138,27216Велико ТрновоВеликотрновска68,783
7ПлевенПлевенска106,95417ВрацаВрачанска60,692
8СливенСливенска91,62018ГабровоГабровска58,950
9ДобричДобричка91,03019АсеновградПловдивска50,846
10ШуменШуменска80,85520ВидинВидинска48,071

Стопанство

Главна статија:Економија на Бугарија
Ветарна централа "Калиакра"

Економска историја

Со пропаѓањето накомунистичкиот режим, заедно со него се растури и целиот економски систем на земјата.[16] Дел од обработливите површини се запуштени и сега земјоделството востопанскиот живот на земјата учествува со околу 10%.

Во почетокот на 90-те години, услужните дејности имаа удел од 25% , исто колку и земјоделството, а индустрија учествува во вкупното стопанство учествуваше со 60%. Сега услужните дејности зафаќаат околу 60% од вкупната економија, 10% е земјоделство, и околу 30% е индустријата.[17] Индустрискиот раст е 7% (2005).[18]При приватизацијата и преструктуирањето на претпријатија од страна на новите сопственици имаше големи отпуштања на работници. Како резултат на тоа се зголеми невработеноста, која во одредени периоди достигнува и до 19%.

Метростаницата „Лъвов мост“ во Софија

Актуелна економија

Економскиот пораст за 2007 година е 6,2%.[19] Бруто-домашниот производ (номинал) за 2007 има раст од 6% и изнесува 28,9 билиони евро[20], кое дава по глава на жител 3753,5 евро.[20]Во последните години има реално намалување на невработеноста во Бугарија, што се должи на отворањето на нови работни места и во почетокот на 2008 изнесува 5,8%.[21]Странските инвестиции за 2007 се 5,5 билиони евра, со кое Бугарија е на седмо место во светот во однос на инвестиции кон бруто внатрешен производ.[22] Растот на реалните доходи за истиот период е околу 4% годишно. Според Евростат, минимална плата во Бугарија е 135 евра што е најслаба во ЕУ.[23]

Трговска размена

До 1989 година Бугарија најмногу тргувала со поранешниот Советски Сојуз (80%) и другите членки на Источниот блок, а многу малку со Европската унија (2%). Сега 50% од трговијата се одвива со Европската унија, 2,5% со САД, а останатиот дел со другите земји, меѓу кои е и Македонија.

Сообраќај

Поради својатагеографска положба, Бугарија е крстопат од речни (поДунав), морски (Црно Море) и копнени патишта, со што има големи можности во развојот на меѓународниот товарен и патнички сообраќај, како и во другите услужни дејности. Низ Бугарија поминуваат некои од најзначајните сувоземникоридори на Балканскиот Полуостров.[се бара извор]

Црноморски туризам

Туризам

Најголемите позитивни движења Бугарија ги бележи во развојот на туристичкото стопанство кое станува една од најзначајните стопански гранки и двигател на целокупниот стопански развој на земјата. Бугарија има можности за развој на сите видови туризам, но најразвиени семорскиот (летен) и зимскиот туризам. Во последниве години силен подем бележат икултурниот,селскиот и други алтерантивни форми на туризам.

Општа информација

Автопатот „Тракија“
-Земјоделство 4,6%
-Индустрија 28,7%
-Услуги 66,7%
Приходи - 20,43 милијарди$
Расходи - 18,93 милијарди$

Инфраструктура

Армија

Главна статија:Армија на Бугарија
БугарскиМиГ-29

Бугарската армија е името, со кое се означуваат вооружените сили на Кнежевство Бугарија (1879-1908), Царство Бугарија (1908-1947), Народна република Бугарија (1946-1990) и денешната Република Бугарија (1990-). Воената индустрија произведува модерно оружје како што се автоматски пушки (АК-74,АР-М1), антитенковни ракетни комплекси ("Фагот", "Конкурс"), пешадиски оклопни возила (БМП-23), оклопни транспортери иартилерија.

Култура

Главна статија:Култура во Бугарија

Светско наследство на УНЕСКО

Фрескописот во Бојанската црква

Културно

Флорентинец, Константин Величков

Природно

Национален театар Иван Вазов

Музика

Сликарство

Литература

Користена литература

Белешки

    Наводи

    1. 2011 census, p. 4.
    2. 2011 census, p. 3
    3. 1234„Bulgaria“. International Monetary Fund. Посетено на31 May 2014.
    4. „Gini coefficient of equivalised disposable income (source: SILC)“. Eurostat Data Explorer. Посетено на31 March 2016.
    5. „Human Development Report 2015“(PDF).HDRO (Human Development Report Office)United Nations Development Programme. Посетено на14 December 2015.
    6. Giatzidis, Emil (2002).An Introduction to post-Communist Bulgaria: Political, economic and social transformation. Manchester University Press. стр. 11.ISBN 071906094X. Посетено на20 December 2011.Thus, with its early emphasis on Christian Orthodox scholarship, Bulgaria became the first major centre of Slavic culture
    7. Riha, Thomas (1964).Readings in Russian Civilization. University of Chicago press. стр. 214.ISBN 0226718530. Посетено на20 December 2011.And it was mainly from Bulgaria that a rich supply of literary monuments was transfered to Kiev and other centres.
    8. „Гражданска Регистрация и Административно Обслужване - 03.08.2007“. Архивирано одизворникот на 2007-11-13. Посетено на2007-11-10.
    9. R. J. Crampton - „A short history of modern Bulgaria“, Cambridge University Press, 1987,ISBN 978-0-521-27323-7, стр. 6
    10. [мртва врска]...Bulgaria, thecultural center of the medieval Slavs...
    11. „The Final Move to Independence“. Посетено на24 December 2011.
    12. Tucker, Spencer C; Roberts, Priscilla Mary (2005).Encyclopedia of World War I. ABC-Clio. стр. 273.ISBN 1851094202.OCLC 61247250.
    13. Broadberry, Stephen; Klein, Alexander (8 February 2008).„AGGREGATE AND PER CAPITA GDP IN EUROPE, 1870-2000: CONTINENTAL, REGIONAL AND NATIONAL DATA WITH CHANGING BOUNDARIES“(PDF). Department of Economics at the University of Warwick, Coventry.Архивирано(PDF) од изворникот 2010-10-11. Посетено на20 December 2011.
    14. Преброяване 2011 – окончателни резултати, гл. ІІІ. Основни резултати, стр. 23.
    15. http://www.nsi.bg/EPDOCS/Census2011final.pdf
    16. „НСИ“. Архивирано одизворникот на 2007-10-07. Посетено на2008-04-19.
    17. „НСИ“. Архивирано одизворникот на 2008-04-21. Посетено на2008-04-19.
    18. „Facts about Bulgaria“. Архивирано одизворникот на 2005-07-07. Посетено на2006-04-13.
    19. "Ръстът на БВП опроверга страховете", News.dir.bg, 17 март 2008 (бугарски)“. Архивирано одизворникот на 2011-08-24. Посетено на2008-03-17.
    20. 12"Ръстът на БВП през 2007 година е 6.2 на сто спрямо 2006 година", BgNewsroom - 17 март 2008 (бугарски)“. Архивирано одизворникот на 2011-08-24. Посетено на2008-03-17.
    21. А1, "Најмногу невработени во Словачка, најмалку во Холандија", 20. 02. 2008
    22. Весник "Дневник", "България заема водачко място по инвестиции", 16 октомври 2007 (бугарски).[мртва врска]
    23. Минималните плати во ЕУ различни за секоја земја
    24. 12„архивска копија“. Архивирано одизворникот на 2014-10-08. Посетено на2009-10-02.

    Поврзано

    Надворешни врски

    Бугарија“ на Ризницата ?
    Независни држави
    Зависни и
    други територии
    Данска
    Финска
    Норвешка
    Обединето Кралство
    1 Делумно воАзија, или целосно во Азија, но има културни врски со Европа.
    Земји-членки
    Земји-кандидати
    во преговори
    Земји-кандидати
    Потенцијални
    кандидати
    Западни
    Источни
    Јужни
    Нормативна контрола
    1. 22 септември споредјулијанскиот календар кој се користел во тоа време.
    Грешка во наводот: Има ознаки<ref> за група именувана како „б“, но нема соодветна ознака<references group="б"/>.
    Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Бугарија&oldid=5404141
    Категории:
    Скриени категории:

    [8]ページ先頭

    ©2009-2025 Movatter.jp