L'é da tanti conscideròu comme l'iniçiatô e insémmme un di ciù grendi conpoxitoî demûxica romantica. Difæti se pensa che o Romanticismo muxicâle o comensi co-e seu primme conpoxiçioin pianistiche, publicæ do1830.
A seu mûxica a riflètte a natûa profondaménte individoalìsta do Romanticismo. Inteletoâle e estêta, o l'é stæto pöco acapîo inta seu vitta, ma ancheu a seu mûxica a l'é consciderâ ardîamente òriginâle pe l'armonîa, oritmo, a fórma e pe-o ròllo rivoluçionâio dopianofòrte inte seu conpoxiçioin.
O l'é stæto marîo deClara Schumann, pianista e conpoxitôa lê ascì. Dòppo a mòrte do màio a l'à continoòu a exibîse pe çirca quarant'anni a-i ciù erti livelli (a l'é consciderâ a mêgiô pianista dònna de l'eutoçénto). Clara a s'é adêuviâ pe-a difuxon da mûxica do marîo a-o de là do gîo di seu ciù ilùstri estimatoî (fra i quæFranz Liszt,Felix Mendelssohn,Hiller, o zóvenoJohannes Brahms). Lê, pe de ciù, a no l'à risparmiòu fêe critiche a chi, in bónn-a fêde ò in malafêde, o se espriméiva in mòddo negatîvo in sce Robert Schumann (prìmmo fra tutti oRichard Wagner).
Robert Schumann - Concerto for Piano and Orchestra in A minor, op. 54 - 3. Allegro vivace (Sviatoslav Richter, Witold Rowicki, Warsaw National Philharmonic Orchestra, 1959)
