Dit artikel is gesjreve (of begós) in 'tNorbiks. Laeshie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
De brennieëtel
Debrennieëtel (brandnetel) is 'ninheemseplaant oeëvan 't in d'rEuregio Maas-Rien twieë saoërte gèft: de groeëte (Urtica dioica) en de klèng (Urtica urens). De groeëte brennieëtel is hieël riek anminerale envitamine A enC.
'n Opvallend kènmerk van de plant, dat ouch nao d'r naam verwies, is 't brenne bie aanraking. Dat kump door de brandhaore op de blaar en sjtengele. Dis haore zeunt klèng hól buuskes oeëmierezoeër en ènnige ander sjtóffe inzit. Es me die häörkes aanraakt, braeëke die en keumt de hoed in kóntakt mèt 't zoer, wat jäöëkende en piengleke blaore tót gevolg haat.
Van de jongblajjer, en later in 't jaor de köpkes, kan me 'nsóp make mèt 'neliterbouillon, 'neerpel in blökskes, 'n klèngun gesjnipperd. Es aal gaar is, twieëhaampfele gesjnae brennieëtelblajjer d'r bie doeë en nog 'n paar minute laote gare. Daonao de sóp purere mèt d'r sjtaafmixer of dör depasse-vite drieje.
