Substantiv m(pl:Kuelen)

Aussprooch (IPA):[kuəl],  Aussprooch (pl):['kuələn]

Bedeitung:

[1] e gliddegt Stéck aus enger Glous, sief et eng vunHolzkuelen,Steekuelen oder anerer.

gëtt an deem Sënn meschtens an der Eenzuel gebraucht.

Bsp:

[1] De Jemp hëlt ëmmer eKuel fir sengPäif unzefänken.

[1] EeKuel geet duer firFeier ze maachen.