Substantiv 1 m(keng Méizuel)

Aussprooch (IPA):['beiɐ̯] (Eenzuel 1-3)  Aussprooch (pl):['beiəʀən] (Méizuel 4)

Bedeitung:

1. De Béier ass enalkoholescht, kuelesaierhaltegt Gedrénks, dat aus de GrondmëtteleWaasser,Happ aMalz hiergestalltgëtt.

2. Glas Béier

3. Fläsch Béier

Substantiv 2 m(pl: Béieren)

4. E Béier ass e männlechtSchwäin. Den Ausdrock gëtt meeschtens nëmme beim Hausschwäi gebraucht. E geschniddene Béier ass eBuerg.