MatBoun si souwuel déi ronnelzeg, zum Deel längelzeg oder nirefërmegSomkäre gemengt, wéi och d'Scheeke mat hirem Som dran (z. B. d'Gréng Bounen) an och d'Planz selwer, op där se wuessen, aus derFamill vun deFabaceae.
Et gëtt eng ganz RëtschGattungen anAarte vu Planzen, déi all "Boune" genannt ginn, ma déi vun ënnerscheedleche Planzen hierkommen, Proprietéiten hunn a fir ënneschiddlech Zwecker ugebaut ginn.
A Mëtteleuropa sinn d'Scheeken (an de Som) vun deGrénge Bounen (Phaseolus vulgaris) déi geleefegst Aart.
Verschidde Bounenaarte musse gekacht ginn, ier ee se kann iessen, well eréischt dann d'Lektinner zerstéiert sinn, déi schiedlech fir d'Gesondheet sinn.
An Europa an an Nordamerika gëtt am heefegsten d'gréng Boun gebraucht. Dozou zielen eng jett Zorten, deenen hir Somkäre verschidde Faarwen hunn, wéi déi wäiss Boun, déi rout Kidneyboun, d'Pintoboun, d'Wuechtelboun, an Zorten, déi mat der Scheek giess ginn, wéi d'Gréng Boun, d'Stäckelchersboun, asw. D'Gaardeboun (Vicia faba), virdrun déi heefegst europäesch Bounenaart, gëtt do dergéint manner giess.
Eng "Bounestaang" ass eng laang Staang (meeschtens de Stamm vun enger jonker Fiicht), déi een iwwer Kräiz am Gaart opstellt, fir datt d'Bouneplanzen derlaanscht eropwuesse kënnen, an am iwwerdroene Sënn och eng grouss, dënn Persoun;
Eng "Zockerboun" ass en eeleren Ausdrock fir engKamell.
Annual Report CIAT – Bean Program (Strategic Research and Regional Networks), CIAT, Palmira/Kolumbien, Dezember 1994
Sigmund Rehm, Handbuch der Landwirtschaft und Ernährung in den Entwicklungsländern, Bd. 4, Spezieller Pflanzenbau in den Tropen und Subtropen, Göttingen 1989
Current Topics in Breeding Common Beans, CIAT, Kolumbien, November 1988
White, J.W. 1981. A quantitative analysis of the growth and development of bean plants (Phaseolus vulgaris L.). PhD Thesis, University of California, Berkeley
