Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
Victionarium
Quaerere

refugio

E Victionario

Latine

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API:/reˈfu.gi.oː/(classice)
Syllabificatiophonetica: re·fu·gi·ō —morphologica: re-fug-io

Notatio

[+/-]
← Latinere- +fugiō (fugere)

Verbum temporale

[+/-]

refug|iō, -ere, refūgī, refugitūrus[1][2][3][4][5]

  1. (Intrans.)rursumfugere
  2. (Trans.)fugiendodevitare

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

ThemaVox activa
refug-Tempus praesensimperfectumfuturum
Personaindicativ.coniunct.imperat.indicativ.coniunct.indicativ.imperat.
I. sing.refugiōrefugiam refugiēbamrefugeremrefugiam 
II. sing.refugisrefugiāsrefuge!refugiēbāsrefugerēsrefugiēsrefugitō!
III. sing.refugitrefugiat refugiēbatrefugeretrefugietrefugitō!
I. plur.refugimusrefugiāmus refugiēbāmusrefugerēmusrefugiēmus 
II. plur.refugitisrefugiātisrefugite!refugiēbātisrefugerētisrefugiētisrefugitōte!
III. plur.refugiuntrefugiant refugiēbantrefugerentrefugientrefugiuntō!
ThemaVox activa
refūg-Tempus perfectumplusquam perfectumfuturum
exactum
Personaindicativ.coniunct.indicativ.coniunct.
I. sing.refūgīrefūgerimrefūgeramrefūgissemrefūgerō
II. sing.refūgistīrefūgerisrefūgerāsrefūgissēsrefūgeris
III. sing.refūgitrefūgeritrefūgeratrefūgissetrefūgerit
I. plur.refūgimusrefūgerimusrefūgerāmusrefūgissēmusrefūgerimus
II. plur.refūgistisrefūgeritisrefūgerātisrefūgissētisrefūgeritis
III. plur.refūgēruntrefūgerintrefūgerantrefūgissentrefūgerint

Verbum infinitum

Modusinfinitivusparticipium
Tempuspraesensperfectumfuturumpraesensperfectumfuturum
Vox
activa
refugererefūgisserefugitūrum,
-am, -um esse
refugiēns refugitūrus,
-a, -um

GerundiumGerundivumSupinum
refugiendīrefugiendus, -a, -um

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

Composita

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Rursum fugeredilatare ▼
Rursum fugerecollabi ▲
Fugiendo devitaredilatare ▼
Fugiendo devitarecollabi ▲

Discretiva

refugiodictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
FormaModus flexuraeoriginis
refugiōcasus dativus singularissubstantivirefugium
refugiōcasus ablativus singularissubstantivirefugium

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API:/reˈfu.gi.oː/(classice)
Syllabificatiophonetica: re·fu·gi·ō —morphologica: re-fug-io

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq.class.IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXIIXIIIXIVXVXVIXVIIXVIIIXIXXXXXI

Latinitas Romana

class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • dum recordationes fugio quae quasi morsu quodam dolorem efficiunt, refugio  ad te admonendum. quod velim mihi ignoscas, cuicuimodi est. etenim habeo non nullos ex iis quos nunc lectito auctores qui dicant fieri id oportere quod saepe tecum egi et quod a te approbari volo, de fano illo dico, de quo tantum quantum me amas velim cogites. equidem neque de genere dubito (placet enim mihi Cluati) neque de re (statutum est enim), de loco non numquam. —Epistolae ad AtticumCiceronis[6][7]

Fontes

  1. 1.01.1Aegidius [Egidio] Forcellini,Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii)Tom. IV (R-S) /Tom. IV (T-Z), p. 56 —“RĔFŬGĬO, fŭgis, fūgi, fŭgere, 3.”
  2. 2.02.1Freund, Wilhelm (1806-1894).Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929)Tom. III, p. 60 —“rĕ-fŭgĭo, fūgi, 3. v. n. et a.”
  3. 3.03.1Karl Ernst Georges,Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) —re-fugio, fūgī, fugitum, ere (tom. 2, p. 2274)
  4. 4.04.1Langenscheidt,Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)refugere
  5. 5.05.1Olivetti,Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)refugio
  6. 6.06.1Marcus Tullius Cicero -Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber duodecimus: CICERO ATTICO SAL.. Ep. XVIII. [1] —refugio
  7. 7.07.1Vicicitatio:refugio.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=refugio&oldid=226427"
Categoriae:
Categoriae celatae:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp