Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Appellatio pronuntiatusque

Loci

Latinitas Romana

antiq.

• Ubi cognovit quo modo fundus cultus siet, opera quaeque facta infectaque sient, postridie eiusdiei vilicum vocet, roget quid operis siet factum, quid restet, satisne temperi opera sient confecta, possitne quae reliqua sient conficere, et quid factum vini, frumenti aliarumque rerum omnium. —De agri culturaM. Porci Catonis^[1][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170 p.C.n.)

• Iamque tempore, ut aiebat sacerdos, id postulante stipatum me religiosa cohorte deducit ad proximas balneas et prius sueto lavacro traditum, praefatus deum veniam, purissime circumrorans abluit, rursumque ad templum reductum, iam duabusdiei partibus transactis, ante ipsa deae vestigia constituit secretoque mandatis quibusdam, quae voce meliora sunt, illud plane cunctis arbitris praecipit, decem continuis illis diebus cibariam voluptatem cohercerem neque ullum animal essem et invinius essem. —Metamorphoseon libri XIApulei^[3]