![]() | API:/konˈwe.ni.oː/ | (classice) |
conven|iō, -īre, convēnī, conventum[1][2][3][4][5]
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
convēn- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | convēnī | convēnerim | convēneram | convēnissem | convēnerō |
II. sing. | convēnistī | convēneris | convēnerās | convēnissēs | convēneris |
III. sing. | convēnit | convēnerit | convēnerat | convēnisset | convēnerit |
I. plur. | convēnimus | convēnerimus | convēnerāmus | convēnissēmus | convēnerimus |
II. plur. | convēnistis | convēneritis | convēnerātis | convēnissētis | convēneritis |
III. plur. | convēnērunt | convēnerint | convēnerant | convēnissent | convēnerint |
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa | convenīre | convēnisse | conventūrum, -am, -um esse | conveniēns | conventūrus, -a, -um | |
Vox passiva | convenīrī | conventum, -am, -um esse | conventum īrī | conventus, -a, -um | ||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
conveniendī | conveniendus, -a, -um | conventum | conventū |
(Intransitivē) simul venire, in unum locum coire | dilatare ▼ |
---|
(Intransitivē) simul venire, in unum locum coire | collabi ▲ |
---|
(Transitivē) aliquem visitare | dilatare ▼ |
---|
(Transitivē) aliquem visitare | collabi ▲ |
---|
M. Tullius Cicero -106…-43 | Q. Septimius Florens Tertullianus ca. 150-230 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
class. (49 a.C.n. / 705 a.u.)
saec. III.