Et eiecerunt eum ante fores, et egressus foras flevitamare et non habens consolationem. —Carmina Burana variorum auctorum (Carmina moralia et satirica, 44, II. fl.1230)
quid autem estamare, e quo nomen ductum amicitiae est, nisi velle bonis aliquem affici quam maximis, etiamsi ad se ex iis nihil redundet? —De finibusCiceronis[1][2]
class.
Huc est mens deducta tua, mea Lesbia, culpa
atque ita se officio perdidit ipsa suo,
ut iam nec bene velle queat tibi, si optuma fias,
nec desistereamare, omnia si facias. —CarminaCatulli[3]
“Cum adhuc servirem, habitabamus in vico angusto; nunc Gavillae domus est. Ibi, quomodo dii volunt,amare coepi uxorem Terentii coponis: noveratis Melissam Tarentinam, pulcherrimum bacciballum.” —SatyriconT. Petronii Arbitri[5][2]
saec. I.
alterum genus cultaamare et in his gigni, nullius effectus. illam esse milacem priorem, cuius lignum ad aures sonare diximus. —Naturalis historiaPlinii[6][2]
Ac propterea, oblitteratis et abolitis nativae pietatis elementis, quicquid ita educati liberiamare patrem atque matrem videntur, magnam fere partem non naturalis ille amor est, sed civilis et opinabilis. —Noctes AtticaeA. Gellii[8][2]
saec. IV.
Quid ergo facile est? anamare colores, et voces, et placentas, et rosas, et corpora leniter mollia? haeccineamare facile est animae, in quibus nihil nisi aequalitatem ac similitudinem appetit, et paulo diligentius considerans, vix eius extremam umbram vestigiumque cognoscit; —De musicaAugustini[9][2]
Latinitas mediaevalis
saec. XII.
Vir qui secundum modum feminae cum alio viro peccaverit,amare contra Deum peccat, et contra coniunctionem illam qua Deus masculum et feminam coniuxit. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationumHildegardis[10]
Latinitas humanistica
saec. XIV.
Disceamare atque optare meliora. Stultum estamare periculum suum, stultum optare quod nullo studio queri potest. Nempe si contra naturam formosus fieri studeas, nil ultra proficies quam ut deformior videare. —De remediis utriusque fortunePetrarcae[11][2]
Latinitas nova
saec. XVI.
Passio sumitur primo grammatice, iuxta rationem qua secundum vocem passivum dicitur verbum vel nomen; unde grammatici “amare” appellant verbum activum, “amari” vero passivum, cum secundum rei veritatem “amari” sit pati et moveri, “amare” sit agere et movere. —Summa terminorum metaphysicorumIordani Bruni[12][2]
