Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
VicipaediaLibera encyclopaedia
Quaerere

Vis Coriolis

E Vicipaedia
Globulus super discum planum volvens in systemate inertiali (superne) et in systemate rotandi (infra) videtur. Infero parte discus non rotare videtur, cum persona in disco lato rotans nullam rotationem percipit.
Demonstratio simplificata: movere per centrum rotationis aut in directione radiali non oportet.

Vis Coriolis est una ex tribusviribusinertiae, quae in systematibus rotandis observantur; alteraevis centrifugalis et visEuleri sunt. Haec vires valent inoceanographia,meteorologia,hydrosphaera,mechanicatechnica, atquevolatu spatiali.

Haecvis primu anno1775 in disquisitionePetri Simoni Laplace proposita est, sednomen exCaspari Gustavi Coriolismathematico Francico appellatur.

Motus in systemate rotanti

[recensere |fontem recensere]

Cum aliquidcorpus in systemate inertiali via recta movetur, huius motus in altero systemate contra systemateminertialem rotans sicut ab vi deflectatum esse videtur; quodeffectus Coriolis nominatur.

Deflectiomotus directionis inphysicaaccelerationem habetur; adsecundam legem Newtoni productum accelerationis CoriolisaC{\displaystyle a_{C}} cum massam{\displaystyle m} corporis magnitudo vis CoriolisFC{\displaystyle F_{C}} est:

FC=maC{\displaystyle F_{C}=m\,a_{C}}

Cum rotatione systematis indirectione horologica deflectio ad sinistrum, in directione contrahorologica ad dextram observatur.

Acceleratio Coriolis est perpendicularis cum advelocitatem angularemω{\displaystyle {\vec {\omega }}} systemae rotandis tum ad directionemvelocitatisv{\displaystyle {\vec {v}}} corporis, quae omnesvectores sunt:

aC=2ω×v{\displaystyle {\vec {a}}_{C}=-2\,{\vec {\omega }}\times {\vec {v}}}

Ergo vis Coriolis:

FC=2mω×v{\displaystyle {\vec {F}}_{C}=-2\,m\,{\vec {\omega }}\times {\vec {v}}}

Nonnumquam, praecipue inmechanica technica, vis Coriolis in directionem adversum videtur: in hoc sensu vis Coriolis est vis deflectionem prohibendam.

Experimenta

[recensere |fontem recensere]
Globulus in patella volvens, in systemate inertiali (sinistre)ellipsis, in systemate rotandi (dextre) orbis inertialis

Vis Coriolis cumexperimento reperi potest, quo globulus super discum planum volvit. Via eius recta in systemate inertiali, in systemate rotandi curvata videtur. Forma huius curvaturae non est circulus, sedspiralis Archimedeae, quia acceleratio centrifugalis Coriolis accelerationem additur.

Cum in altero experimento globulus in patella parva flexura volvit, acceleratio centrifugalis ab accelerationegravitatis aequato acceleratio Coriolis singularis effecti causa est. Via globuli nunc orbis, quiorbis inertialis nominatur.

Effectus Coriolis ad telluris superficiem

[recensere |fontem recensere]

Vis Coriolis magnum effectum ad directionesventorum planetarium atquegyros fluminum oceanorum exercent. Motus verticali in casu libero etiam ab vi Coriolis parvulo ad orientem aberratur, ut iamGalileo Galilei opinatum est.

Deflectio motus horizontales inhemisphaerio septentrionali ad dextram, ad sinistram inhemisphaerio australi videtur. Magnitudo deflectionis apolibus telluris cumfunctione sinulatitudinis geographicae decrescit adlineam aequatorialem, ubi non deflectio horizontalis est. Sed ibi aberratio in motu verticali maxima est, ad polos telluris cumfunctione cosinu latitudinis decrescens.

Sitφ{\displaystyle \varphi } latitudo geographica, tunc vis Coriolis inquantitatibus scalaris:

FC(horizontalis)=2mωsinφv{\displaystyle F_{C}\,(horizontalis)=-2\,m\,\omega \sin \varphi \,v}
FC(verticalis)=2mωcosφv{\displaystyle F_{C}\,(verticalis)=-2\,m\,\omega \cos \varphi \,v}

Vortex aquae elabro effluentis ab vi Coriolis ad directionem certam verti non potest, ut saepe scribitur, effectus nimis parvulus est.

Altera effecta Coriolis

[recensere |fontem recensere]

Vis Coriolis alteris cum viribus adcampum magneticumtelluris continendam esse.

Corpora caelestia, quae a punctibus quartibus quintibusqueLagrangi versata sunt, post disturbationem positionum earum ab vi Coriolis reducuntur.

Inspectroscopiamolecularumatomorum,vibrationes molecularum rotantium ab vi Coriolis afficiuntur.

Bibliographia

[recensere |fontem recensere]
  • Coriolis, G.1835. "Memoire sur les équations du mouvement relatif des systèmes de corps."Journal de l’École polytechnique 15: 142–54.PDF.
  • Laplace, Pierre Simon.1775.Recherches sur plusieurs points du système du monde. Mémoires de l’Académie Royale des Sciences, tomus 88, 75–182.Textus interretialis.
  • Stommel, Henry M., et Dennis W. Moore.1989.An introduction to the Coriolis Force. Novi Eboraci: Columbia University Press.

Nexus externi

[recensere |fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae advim Coriolis spectant.
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Vis_Coriolis&oldid=3894879"
Categoriae:
Categoria celata:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp