Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
VicipaediaLibera encyclopaedia
Quaerere

Sun Yat-sen

E Vicipaedia
Sun Yat-sen
"Quattuor insidiatores" contubernalesHongcongi anno fere 1888 picti. Considunt, a sinistra parte, "insidiatores"Yang Heling, Sun Yat-sen,Chen Shaobai,You Lie. Adstat sociusGuan Jingliang
Sun Yat-sen (media imagine) inter milites classis Sinensis res novasNanchinenses anno1912 movit
Sun Yat-sen cum uxoreSong Qingling anno1919 pictus
Academia Militaris Whampoa anno1924 condita. Media imagine Sun Yat-sen; iuxta eum, vestem militarem gerens,Chiang Kai-shek sectator
Inscriptio domum in qua Sun Yat-sen exsul Londinii annis 1896/1897 habitavit monstrans

Sūn Zhōngshān, litteris Sinicis 孫中山, alibi saepiusSun Yat-sen appellatus (12 Novembris186612 Martii1925), fuit politicusnovarum rerum studiosusSinensis qui primus, imperatoribus a potestate vix remotis, officium praesidis huius civitatis adsumpsit. Conditor reputatur duarum rerum publicarum sibi aemularum, quarummaior terram continentemSericanam imperat,minor insulamFormosam.

Nomina

[recensere |fontem recensere]

Sinice publice et communiter se nomine adulescentiae 孫文Sūn Wén appellare solebat. Intra familiam suam nomen rite statutum 孫德明Sūn Démíng habuit, nomen infantiae 孫帝象Sūn Dìxiàng. Annum agens duodevicesimum in religione Christiana baptizandus nomen rituale 孫日新Sūn Rìxīn selegit.Hongcongi anno1883 professor litterarumOu Fengchi pseudonymo 孫逸仙Sūn Yìxiān primus nuncupavit, pronuntiationeCantonensiSun Yat-sen, quod nomen discipulus inter contubernales et postea exsul apud Europaeos semper gerebat: ita linguis externis etiam hodie appellatur. Effugus inIaponiam a socioMiyazaki Tōten philosopho nomen falsum 中山Nakayama (scil. "medius mons") recipit. Eodem agnomine ipse postea in Sinis uti incepit, ubi hae litterae 中山Zhōngshān ("medius mons") leguntur: inde Sinice saepissime 孫中山Sūn Zhōngshān appellatur.

Vita

[recensere |fontem recensere]

Sun duce imperium Sinarum in rem publicam redactum est. Anno1911/1912 praesesRei publicae Sinarum fuit. Tum factionemKuomintang condidit. Annis19211925 iterum praeses rei publicae fuit, sed saepius contra milites seditiosos pugnare coactus est.

Sun, primus Sinae Nationalisticae praecursor, saepe appellaturPater Patriae Sinarum Republicanarum—iudicium amborumSinarum Continentalium[1] etTaivaniae.[2] Sun primas partes egit inclade Domus Qing, ultimae domus imperialis Sinensis, quae mense Octobri1911 coepit.Re publica Sinarum anno1912 condita, ipse fuit primuspraeses pro tempore, et deindePopularem Sinarum Factionem Nationalem (Kuomintang) cum aliis condidit.[3] in quo primus dux fuit. Sun et incontinente et inTaivania valde colitur.

Opera

[recensere |fontem recensere]

Notae

[recensere |fontem recensere]
  1. 孙中山尊称“国父”来历, History Study Division of Beijing, China Communist Party.
  2. 中華民國國父孫中山先生, Government Information Office, Republic of China (Taiwan).
  3. Derek Benjamin Heater,Our world this century (Oxford University Press, 1987).

Bibliographia

[recensere |fontem recensere]
Documenta
  • Julie Lee Wei, Ramon H. Myers, Donald G. Gillin, E-Su Zen, Linda Chao, edd.,Prescriptions for Saving China: Selected Writings of Sun Yat-sen. Stanfordiae: Hoover Institution Press, 1994
Encyclopaedica
  • Leo Orleans,Sun Yat-sen (Bio-bibliographic Guide). Moscuae: All-Union State Library of Foreign Literature, 1966
Biographiae
  • Marie-Claire Bergère,Sun Yat-sen. Lutetiae: Fayard, 1998(Francogallice)
  • Stephen Chen, Robert Payne,Sun Yat-Sen. A Portrait. Novi Eboraci: John Day, 1946
  • Henry Bond Restarick,Sun Yat-sen: liberator of China. Novo Portu: Yale University Press, 1931
  • Harold Z. Schiffrin,Sun Yat-sen and the Origins of the Chinese Revolution. Berkeleiae: University of California Press, 1968
  • Harold Z. Schiffrin,Sun Yat-sen: reluctant revolutionary. Bostoniae: Little, Brown, 1980
  • Lyon Sharman,Sun Yat-sen: his life and its meaning; a critical biography. Novi Eboraci: John Day, 1934; Stanford: Stanford University Press, 1968 (Paginae selectae editionis 1968 apudGoogle Books)
  • C. Martin Wilbur,Sun Yat-Sen: frustrated patriot. Novi Eboraci: Columbia University Press, 1976.ISBN 0-231-04036-9
De philosophia politica
  • Robert E. Bedeski, "The Concept of the State: Sun Yat-sen and Mao Tse-tung" inChina Quarterly no. 70 (Iunio 1977) pp. 338-354JSTOR
  • Chuyuan Cheng, ed.,Sun Yat-Sen's Doctrine in the Modern World. Boulder: Westview Press, 1989.ISBN 0-8133-7498-7
  • A. James Gregor, "Confucianism and the Political Thought of Sun Yat-Sen" inPhilosophy East and West vol. 31 (1981) pp. 55-70
  • A. James Gregor, Maria Hsia Chang, "Marxism, Sun Yat-sen, and the Concept of "Imperialism"" inPacific Affairs vol. 55 (1982) pp. 54-79JSTOR
  • A. James Gregor, Maria Hsia Chang, Andrew B. Zimmerman,Ideology and Development: Sun Yat-sen and the Economic History of Taiwan. Berkeleiae: University of California, Institute of East Asian Studies, 1981
  • P. M. A. Linebarger,The Political Doctrines of Sun Yat-Sen. Baltimorae: Johns Hopkins University Press, 1937
  • Marie-Luise Näth,Chinas Weg in die Weltpolitik. Die nationalen und außenpolitischen Konzeptionen Sun Yat-sens, Chiang Kai-sheks und Mao Tse-tungs. Berolini: De Gruyter, 1976(Theodisce)
  • Audrey Wells,The Political Thought of Sun Yat-Sen: Development and Impact. Londinii: Palgrave Macmillan, 2001.ISBN 0-333-77787-5
Specialia
  • Albert A. Altman, Harold Z. Schiffrin, "Sun Yat-sen and the Japanese: 1914-16" inModern Asian Studies vol. 6 (1972) pp. 385-400JSTOR
  • Jeffrey G. Barlow,Sun Yat-Sen and the French, 1900-1908. Berkeleiae: University of California, Center for Chinese Studies, 1979
  • Chan Lien, "Sun Yat-sen on Land Utilization" inAgricultural History vol. 42 (1968) pp. 297-303JSTOR
  • John C. DeKorne, "Sun Yat-Sen and the Secret Societies" inPacific Affairs vol. 7 (1934) pp. 425-433JSTOR
  • Shinkichi Etō, Harold Z. Schiffrin,The 1911 Revolution in China: Interpretive Essays. Tokii: University of Tokyo Press, 1984.ISBN 9780860083498
  • Brian T. George, "The State Department and Sun Yat-sen: American Policy and the Revolutionary Disintegration of China, 1920-1924" inPacific Historical Review vol. 46 (1977) pp. 387-408JSTOR
  • Chun-tu Hsueh, "Sun Yat-sen, Yang Chu-yun, and the early revolutionary movement in China" inJournal of Asian Studies vol. 19 (1960) pp. 307-318JSTOR
  • Marius B. Jansen,The Japanese and Sun Yat-Sen. Cantabrigiae Massachusettensium: Harwvard University Press, 1954
  • Irma Tam Soong, "Sun Yat-sen's Christian Schooling in Hawai'i" inHawaiian Journal of History vol. 13 (1997)
  • J. Y. Wong,The Origins of a Heroic Image: Sun Yat-sen in London, 1896–1897. Hongcongi: Oxford University Press, 1986.ISBN 978-0195840803

Nexus externi

[recensere |fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae adSun Yat-sen spectant.


Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Sun_Yat-sen&oldid=3707715"
Categoriae:
Categoriae celatae:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp