Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
VicipaediaLibera encyclopaedia
Quaerere

Sol

Latinitas bona
E Vicipaedia
Collocatio Solis inter stellasCalcaris OrionisViae Lacteae adumbrata.

Sol (-is,m., symbolus:☉) eststella neque maxima neque minima illiusgalaxiae quam orbem seuViam Lacteam appellamus, medioCalcari Orionis collocata, stellis proxime vicinantibusα Centauri,Sirio,Procyone aliisque minoribus. Inserie principalidiagrammatis Hertzsprung-Russell, Sol est stellapumilio flava generis G2 V. Mediosystemate planetario suo situs planetas octo circum se agit, inter quosspatio tertiusTellus, ubi habitamus nos, commovetur.

Perdefectionem Solis totam,corona solisoculo nudo videri potest, per breve totalitatis tempus.
Collocatio Solis interstellas proximas (usque adannos luce mensos 12.5 distantes) delineata.
Collocatio Solis mediosystemate planetario suo ("systemate solari") delineata.
Sol abobservatorio Dynamicorum Solarium (Solar Dynamics Observatory)Administrationis Nationalis Spatio Aeronauticaeque coloribus artificialibus pictus.

Solsphaera est paene absoluta, inplasmatecalido cumcampis magneticis intexto consistens.[1][2]Diametrum circa 1 392 000chiliometrorum habet, circa centies novies diametriTerrae, atquemassa, circa 2×1030chiliogrammatum et tres centies millies et tricies millies massae terrenae, circa 99.86 centesimae massae Systematis Solaris.[3]Inchemia, circatres partes massae Solis exhydrogenio constant, dum reliquum plerumque esthelium. Pars reliqua (1.69%, quae nihilominus aequat 5628-ies massatelluris) inoxygenio,carbonio,neon,ferro, et aliiselementis gravioribus consistit.[4]

Sine Solis vi,vita inTerra fieri non posset, quia illelucemcaloremque emittit qui necessarii functionibus vitae sunt. Ergoreligionibuspolytheisticis pluribusSol est deus veldea.Romani antiqui Solem interdeos antiquiores aevorei publicae venerabantur.[5] Rursus imperatoribusElagabalo et praesertimAureliano successoribusqueSolem invictum adorabant.[6] In mythologia Nordicá origo deaeSól curiosenarratur, sed non erat inter veneratissimas.[7]Biblia Sacra in primo capitulo libriGenesis narrantDeumIudaeorum Solem una cumLunastellisque dei quartocreationis fecisse.[8]

Antiquossolem quod solus sit appellasse constat, nam secundumCiceronemsol dictus, "quia solus ex omnibus sideribus est tantus."[9] Re vera tamensol a verboproto-Indoeuropaeo *sāwel- derivatur, a quo, mutationibus vocalium et variationel/n, ducuntur et nominaGraecum ἥλιοςhelios,Sanscritumsūrya-,Slavonicumslŭnĭce (cum suffixo diminutivo),Nordicumsól etsunna.

Nexus interni

Structura Solis: 1,nucleus; 2,zona radiativa; 3,zona convectiva; 4,photosphaera' 5,chromosphaera; 6,corona; 7,macula solaris; 8granulae; 9,prominentia.

Notae

[recensere |fontem recensere]
  1. "How Round is the Sun?". NASA. 2 Octobris2008 .
  2. "First Ever STEREO Images of the Entire Sun". NASA. 6 Februarii2011 .
  3. Woolfson, M. (2000). "The origin and evolution of the solar system". Astronomy & Geophysics 41: 1.12. 
  4. Basu, S.; Antia, H. M. (2008). "Helioseismology and Solar Abundances". Physics Reports 457 (5–6): 217. 
  5. Tacitus,Annales 15.74 et alibi.
  6. Herodianus,Ab excessu Divi Marci 5.3.4;Historia Augusta "Aurelianus"
  7. Snorro Sturlaeus,Ludificatio Gylviana 8, 11-12, 53.
  8. Liber Genesis 1.14-18.
  9. De natura deorum 2.68.

Bibliographia

[recensere |fontem recensere]
  • Bounama, C., W. v. Bloh, et S. Franck.2004. "Das Ende des Raumschiffs Erde."Spektrum der Wissenschaft 10 (Octpber): 52–59. ISSN 0170-2971.
  • Cohen, Richard.2010.Chasing the Sun: the Epic Story of the Star that Gives us Life. Novi Eboraci: Simon & Schuster.ISBN 1-4000-6875-4.
  • Dambeck, Thorsten.2008."Der Hexenkessel im Sonnenofen."MaxPlanckForschung 1: 28–33. ISSN 1616-4172.
  • Herrmann, F., et H. Hauptmann.1997. "Understanding the stability of stars by means of thought experiments with a model star."American Journal of Physics 65: 292–95.
  • Kippenhahn, Rudolf.1990.Der Stern von dem wir leben. Stutgartiae: DVA.ISBN 3-421-02755-2.
  • Lang, Kenneth R.1996.Die Sonne: Stern unserer Erde. Berolini, Heidelbergae, Novi Eboraci: Springer.ISBN 3-540-59437-X.
  • Langer, Josef.Theoria motuum Solis et Lunae.
  • Mattig, Wolfgang.1995.Die Sonne. Monaci: C. H. Beck.ISBN 3-406-39001-3.
  • Mattig, Wolfgang.2002."Bevor die Sonnenbeobachtung zur Sonnenphysik wurde – in Deutschland und Umgebung."SONNE, Mitteilungsblatt der Amateursonnenbeobachter 103 (67). ISSN 0721-0094.
  • Sackmann, I.-J., et al.1993.Our Sun. T 3. Present and Future.Astrophysical Journal 11(Nov.):457–468. ISSN 0004-637X.
  • Scheffler, Helmut, et Hans Elsässer.1990.Physik der Sterne und der Sonne. Manhemi: BI-Wiss.-Verlag.ISBN 3-411-14172-7.
  • Stix, Michael.2004.The Sun: An Introduction. Novi Eboraci: Springer.ISBN 3-540-20741-4.
  • Thompson, M. J.2004. "Solar interior: helioseismology and the Sun's interior."Astronomy and Geophysics 45(4): 21–25.

Nexus externi

[recensere |fontem recensere]
Systema Solare nostrum
Sol

Planetae:Mercurius |Venus |Tellus (Terra) |Mars |Iuppiter |Saturnus |Uranus |Neptunus

Planetulae:Ceres |Pluto |Haumea |Makemake |Eris

Corpora alia:Satellites |Luna |Asteroides (+indices) |Corpora transneptuniana

Vide etiam indicescorporum Systematis Solaris redactos secundumradium etmassam.


Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Sol&oldid=3870408"
Categoriae:
Categoriae celatae:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp