Pius IX ab aliis "Pastor Aeternus" vocatus ab eius diuturnissimo regno ex titulo cuiusdam decreti Concilii Vaticani I, ecclesiam rexit triginta unum annos, omnes papas praeterSanctum Petrum excedens in annos regni.Ecclesiam gubernavit per annos magnarum turbationum: Die24 Novembris1848 Pius IX ab insurgentibusRomanis pressus in urbemCaietam fugit. Ab eo visa suntConcilium Vaticanum Primum, terminusStatuum Papalium, et novus rerum politicarum ordo. Anno1850, Pius IX dioecesesAngliae Catholicae Ecclesiae post emendationem Ecclesiaesaeculi XVI restituit.
Pro religionis augmento, catholicam doctrinam semper caute custodivit,declarans anno1854 dogmaImmaculatae ConceptionisMariae. Etiam si suam aetatem bene intellexit neque omnes novae res ei odio fuerunt, saepe contra istius aetatis currentes se invenit, publicans anno1864 cumencyclica epistulaQuanta curaSyllabum Errorum qui plurimas res novas condemnavit quas papa putabat contra Catholicam fidem esse. Pontificatu eiusKulturkampf in terris Germanicis saeviebat.
Condidit varias institutiones ad ecclesiam promovendam, inter easPontificium Collegium Americae Septentrionalis ubi usque hodie nonnulli scholastici exCivitatibus Foederatis studia ad sacerdotium persequuntur. Romae ecclesias ornavit, ubique a catholica gente est amatus.
Pius IX die29 Iunii1868Concilium Vaticanum Primum (8 Decembris1869—20 Octobris1870) indixit. Sub eius auctoritate, Concilium Vaticanum I decreta publicavit de divina revelatione (Dei Filius), et de infallibilitate Romani pontificis (Pastor Aeternus)[1]. Die7 Iulii1867,Magnos Martyres Nagasacienses publicebeatificavit.