Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
VicipaediaLibera encyclopaedia
Quaerere

Imperium Franciae transmarinum

E Vicipaedia
Regiones transmarinae Francis suibiectae saeculis diversis (annus in angulo laevo superiore indicatus est).
Vide etiam paginam discretivam:Imperium Francicum.

Imperium Franciae transmarinum[1] (FrancogalliceL’Empire colonial français) vel meliusregiones transmarinae Francogallis subiectae[2] fuerunt asaeculo sexto decimo usque adsaeculum vicensimum permultae. Minores, quamBritannicae, possessiones Franciae transmarinae ad saeculum vicensimum locum secundum magnitudine tenebant. Harum terrarum reliquiae parvae, quae adhuc manent (Guiana Francica multaeque oceanorum omnium insulae) nuncFrancia transmarina(fr) vel simplictiter "Transmarina"[3] (Francogallice France d'outre-mer, les Outre-mers) appellantur. Civitates nunc liberae, quae usum latioremlinguae Francogallicae conservant,Organizationem internationalem francophoniae componunt.

Colore viridi terrae transmarinae signatae sunt, quae Francogallis saeculo XIX ineunte oboediebant; colore caeruleo, quae saeculo XX ineunte.

Duo sunt aeva imperii Francici transmarini vel etiam duo imperia diversa; nam terrae, quas a saeculo XVI Francia pedetemptim domuerat, ad finemtemporis Napoleonici paene omnes perditae sunt. Saeculo XIX alias regiones transmarinas Francia possedit. SolumSenegali fluminis fluxus inferior,Guiana et aliquot insulaemaris Caribaei per utrumque aevum Francicae manebant.

Aevum imperii transmarini prius

[recensere |fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiamNova Francia.
Novae Franciae tabula Latina (1667).
Novae Franciae tabula Iesuitica anno 1657 facta (cum imagine martyrii sacerdotum ab aboriginibus damnatorum).

PostquamIacobus Quarteriusexplorator anno1534 ostiumfluminis Sancti Laurentii invenerat,Nova Francia crescere coepit. Annis octogesimis saeculi sedecimi societates mercatoriae Francicae pellibus vendendis creatae sunt. Anno1604Samuel CampleniusPortum Regalem munimentum[4] et anno1608Quebecum urbem condidit. UrbsTrifluvium anno1634 etMons Regius anno1642 conditus est.Hurones et multae gentesAlgonquinaeconfoederationis Wabanakiensis socii Francogallorum etCatholici facti sunt;Iroquesi autem Huronum et Francorum inimici etAnglorum socii erant.

Naves Britannicae adMartinicam expugnandam temporebelli Septem Annorum (1762) navigant.

Lacum SuperioremPetrus Spiritus Radisson anno1659 annoque1668missionarii FrancogalliciSault Sanctae Mariae(en) ad exitum e lacu condiderunt.Iacobus Marquette (SI) anno1673 adMississippium flumen advenit et anno1674 missionem locoSicagi hodierni condidit. Anno1675 missio Francogallica adIllinoesium fluvium aedificata est; has regiones FrancogalliTerram Illinoesianam nuncupabant. Anno1682la Salle fluxum Mississippii omnem usque ad ostium transivit et ripas eius omnia possessionem regis Francici esse declaravit.Aurelianum Novum anno1718 conditum est etUrbs Sancti Ludovici anno1763.

In quattuor partes Nova Francia divisa est:Acadiam,Canadam,Terram Novam[5] etLudovicianam. Postpacem Rheno-Traiectinam Acadiae pars magna perdita est. Postbellum Septem Annorum (cuius pars Americanabellum Franco-Indianum interdum nuncupatur) secundumfoedus Lutetiense anni1763 Britannia Novae Franciae terras possedit, praeter Mississipii ripas occidentales, quaeHispanicae factae sunt. Hanc Ludovicianae partem ab Hispanis redditamNapoleo I anno 1803Civitatibus Foederatis vendidit.

Quebeci etNovi BrunsviciOntarionisque populus Francophonus adhuc manet.Acadianorum parsexpulsa in MississipiideltamInsulamque Aurelianam venit. Territorium solum Franciae subditum his locis suntinsulae Sancti Petri et Miquelonensis, anno1816 redditae.

Guianae tabula Francogallica anni 1656.

Francogalli in mari Caribaeo

[recensere |fontem recensere]
Franciae Antarcticae tabula (1555).

Anno 1624 munimentum Francogallicum ininsula Sancti Christophori conditum est, quae insula diu inter eos et Britannos divisa est, donec anno 1783 Britannica restitit.Martinica etGuadalupia ab anno 1635 usque adhuc Francogallicae sunt, quamquam ab Anglis interdum occupatae. Eodem anno etDominica Francogallica declarata est, Britannis concessa post foedus Lutetiense anno 1763 et iterum anno 1783, InGuianam primum Francogalli anno 1624 venerunt, sed continuo coloniae Francogallicae hic ab anno 1643 exsistunt, quoCaienna urbs (tuncMons Seperu) condita est.Insula Sancti Martini anno 1648 inter Francogallos et Batavos divisa est et adhuc divisa manet.Insula Sanctae Luciae multoties a Britannis occupata Britannica restitit;insula Sancti Bartholomaei, quam Franci ab anno 1648 possederunt, ab eisordini Melitensi vendita est (ab anno 1653 usque ad 1665) etSueciae anno 1784; ab anno 1877 a Suecis rursum vendita Francica restat. Aliaeque insulae (Sanctus Vincentius et Granatinae,Granata) ad tempus Francogallicae erant.

Ab anno1625, Francogalli etpiratae Francogallici portuinsulae Testudinis utebantur, prope ad litusHispaniolae insulae tunc Hispanicae sito. Hispanilolae pars occidentalis (quae nuncHaitia nuncupatur) Francica ab anno 1664 erat;Sanctus Dominicus a Francogallis nuncupabatur. Plantationescoffeae ettabacci hic maximae aservis Africanis permultis colebantur. Anno 1795 Francia et partem insulae orientalem (ubi nuncRes publica Dominiciana sita est), sed anno 1804 post tumultus assiduos etRes novas Haitianas Francia imperium huius insulae perdidit.

America Australis, Africa, India, Australia

[recensere |fontem recensere]
Pondicherium Francogallicum (tabula Iosephi Francisci Dupleix memoriae dedicata).
Munimenti Francogallici ruinae in Arce Delphini Madagascariae (chartula cursualis saeculi XX ineuntis).

Erant Francogallis et consiliaAmericae Australis occupandae: primumFrancia Antarctica nominabatur, cum anno 1555 ad sinum, ubi nuncUrbs Fluminensis sita est, colonia condita est; sed discordia inter catholicos etHugenotos facta multi coloniam relinquerunt reliquosqueLusitani debellaverunt.Andreas Thevetus Franciam Antarcticam descripsit[6].Francia Aequinoctialis anno 1612 locoUrbis Sancti Ludovici hodiernae inMaragnania condita est et mox a Lusitanis deleta.

Prope ad ostiumSenegali fluminisUrbs Sancti Ludovici anno 1659 condita est; litus marinum Senegalicum, quamquam Britannis bis concessum, Francogallicum post annum 1814 restitit usque ad annum 1958, cumSenegalia liberata esset.

Anno1642.Arx Delphini(fr) inMadagascaria condita est, ubi iter marinum inIndiam ducebat; sed illa anno 1674 relicta est, ut munimenta in insulisReunione (tunc "insulaBourbonum") etMauritia ("insula Franciae", ante Batava) aedificarentur. Reunio usque adhuc Francogallica est, Mauritia anno 1810 a Britannis capta est. CumSocietas Indiae Orientalis Francogallica anno 1664 constituta esset, anno 1668Suratae in India prima colonia mercatoria Francogallica condota est. Ab anno 1701Pondicherium est Francogallorum in India caput;Karaikala,Mahe,Yanama ceterae coloniae erant. Post annum 1741Iosephus Franciscus Dupleix Pondicherio profectus multas terrasDeccanenses debellaverat, quae tamen Britannis concessae sunt.Insulae Seisellenses, Francogallicae ab anno 1756, Britannicae anno 1814 factae sunt.

Anno 1772Ludovicus Aleno de Saint-AloüarnAustraliam Occidentalem(fr) coloniam inAustralia creare temptavit, sed sine ullo successu.

Aevum imperii transmarini posterius

[recensere |fontem recensere]
Africae Aequinoctialis Francicaepittacium cursuale (valetudinariumBrazzapolitanum).
Expositio internationalisregionum subditarum Lutetiae anno1931; palatium Africae Aequinoctialis Francicae.

Carolus X primusAlgeriae bellum inivit anno 1830; tardius bellum fuit et tantum anno 1848 duae praefecturae Francogallicae Algeriae creatae sunt. Anno 1839 inMadagascariam Francogalli reverterunt et anno 1842Maiottam insulam occupaverunt, quae adhuc Francogallica est. Anno 1862 portus Francicus in Somalia conditus est. TemporeRei Publicae Tertiae usque adBellum orbis terrarum primum possesiones Africanae cito crescebant, ut anno 1918 Africa aMaroco adCongum et aSenegalia adTzadiam Francogallica esset. A coloniis litoralibusSenegaliae,Litoris Eburnei etGabonis annis octogesimis et nonagesimis Francogalli lente in regiones Africae medias promoverant, etNigritaniam etTzadiam solum saeculo XX ineunte attigerunt;Sahara expansionis impedimentum maximum erat, ut a coloniis australibus ad Algeriam perMauritaniam itinera certa et secura solum annis tricesimis saeculi XX crearentur. In aliis partibus Africae Madagascaria anno 1890,insulae Comorianae et Somalia Francica (quae nuncGibutum est) anno 1892 iuris proprii reliquias perdiderunt.

TemporeBelli orbis terrarum alterius regiones Africanaeregimini Viciacensi subditae sunt, sed multae pedetemptimFranciam liberam ut imperium legitimum profitebantur.

Autocurrus armatiFranciae liberae inGabone anno 1940.

Post bellum imperia transmarina omnia dissolvebantur;Charta Atlantica, quae ea minime probavit, etiam anno1941 signata est.Tunisia, quaeprotectoratus ab anno 1883 fuerat, etMarocum, cuius pars maior ad Franciam annis1904 et1911 adiuncta erat, anno 1956 etGuinea anno 1958 libertatem declaraverunt. Paene totum imperium Africae anno1960 Francia dissolvit. Regiones Africanae, Franciae subditae, quae hoc anno libertatem acceperunt, sunt civitates hodiernae quattuordecim:

Algeria sola, quae non regio subdita, sed pars Franciae habebatur et incolas multos Francogallos necnon Arabicos moribus Francogallorum imbutos habebat, non sine magnis laboribus post bellum anno 1962 a Francia separata est.Insulae Comorianae anno 1974 et Somalia Francica anno 1977 liberae factae sunt.

Si plus cognoscere vis, vide etiamPolynesia Gallica.
"Tres Tahitiani" aPaulo Gauguin picti anno 1898 vel 1899.
Familia regalis insulae Raiatea (photographemaIulii Agostini annis octogesimis saeculi XIX factum).

Missionarii Francogallici Catholici ininsulas Societatis anno1836 advenerunt; quibus expulsis Francia poenas exsolvendas a Pomare IV reginaTahitiana postulavit; Pomare poenas exsolvit et Brittanis protectoratum Tahitiae instituere proposuit. Britannis hoc facere nolentibus Francogallorum potentia his regionibus crevit et ab anno1842 Tahitia etinsulae Marchionis sub protectoratu Francogallico erant. Anno1844insulae Gambier, anno1845Tuamotu, anno1888 insulae Societatis omnes, anno1901Tubuai ad protectoratum adiunctae sunt. Domus regia Tahitiana anno1880 expulsa est, et Polynesia Francogallica regio subdita facta est.

InNova Caledonia missionarii Francogallici anno1843 primo apparuerunt, protectoratus anno1853 declaratus, anno 1854 statio militaris Francogallica condita est (quae nuncNouméa urbs insulae caput est). Quamquam Nova Caledonia diu locus exsilii sceleratorum Francogallorum erat, habet, sicut et Algeria, multos colonos Francogallos liberos; ab anno 1998 ad annum 2021 quattuorplebiscita de libertate consilium ceperunt, ut Nova Caledonia pars Franciae maneret; in plebiscito ultimo anni 2021 96% incolarum sic suffagia tulerunt.

Insulae parvaeUvea et Futuna ab anno1842 sub protectoratu Franciae sunt, ab anno1917 regio subdita, nunc "territorium transmarinum", quamquam et tres domus regiae Polynesicae usque adhuc titulum regalem habent.

Si plus cognoscere vis, vide etiamIndosina Francica.
Tunchinensis historiae ab Alexandro de Rhodes compositae titulus
SanctiFrancisci Xaverii ecclesia Hochiminhopolitana anno 1902 constructa.

Alexander de Rhodes primus missionarius FrancogallicusVietnamiae fuit; saeculo XVIII, cumPetrus Pigneau de Behaine episcopusGia Long imperatoris vitam servavisset, illepactum Versaliae signavit, quo pacto aliquas terras et iura maxima Franciae concessit. QuamvisRebus novis Franciae gestis multisque annis praeteritis pactum oblitum est, Francia tempore posteriore id memorabat.

TemporeImperii Secundi expansio Franciae Indosinensis coepit. Anno 1858 postBellum opii secundumNapoleo III exercitum in Vietnamiam vertit. Anno proximoSaigonem inCochinchina obsederunt et ab hoc anno territoria imperii Annamitici gradatim ceperunt. Anno 1867Cambosia adhuc regnoSiamensi tributa, partem maiorem adiunxerunt. Ad annum 1885 Vietnamia septentrionalis (Tunchinum) adiuncta est et caput administrationis inHanoi translatum est. Anno 1893 protectoratumLaotiae (adhuc Siamensis) declaratum est; nam ipsa Siamia inter Indiam Britannicam et Indosinam Francogallicam neutris subiecta mansit. Anno 1898 etiam in urbe SinarumZhanjiang colonia Francogallica condita est, et anno 1907 Cambosiae ceterae provinciae Siamensibus repulsis in Cambosiam Francogallicam inclusae sunt.

TemporeBelli orbis terrarum alterius administratio Indosinaeregimini Viciacensi subdita manet et copias militaresIaponiae in Indosinam induci permisit. Anno 1945 Iaponi administrationem Francogallorum expulerunt. Annis 1945 et 1946 Francogalli terras suas recipere temptaverant (praeter Zhànjiāng), sedBellum Indosinense I longum coepit. Anno 1953 Cambosia libertatem cepit, anno 1954 Laotia et Vietnamensium res publicae duae (septentrionalis et meridionalis).

Laodicea inpittacio cursuali Syriae cum nota pistilli civitatis Alauitarum (Francigallice et Arabice).

Imperio Ottomanico dissoluto,Syria (Libano hodiernio incluso), iam anno 1920 ab exercitu Francogallico occupata, Franciae anno 1923 aConfoederatione Nationum mandata est. In sex partes Syria Francogallica divisa erat, tres admare Mediterraneum et tres in mediaterra sitas. Maritimae civitates fuerunt:Libanus Magnus australis,Alauitarum civitas media (capiteLaodicea) er regio (Turcicesanjak)Alexandriae ad Issum borealis. Media in terra sitae erant:Druzorum civitas australis, civitasDamasci media et civitasHalapiae borealis.

Anno 1922 civitates Damasci, Halapiae et Alauitarum inFoederationem Syriacam coniunctae sunt; anno 1924 Alauitae foederationem reliquerunt. Anno 1936 Alauitae in foederationem redierunt et Druzi adiunxerunt, qui anno 1939 eam reliquerunt, ut anno 1944 reverterent. Haec quattuor regiones Syria hodierna est. Regio Alexandriae ad Issum, quam plures Turci incolebant, anno 1939Turciae concessa est,Libanus Magnus est nuncLibanus.

Anno1936 Syria et Francia pactum de libertate Syriae signaverant, sed solum anno 1946 copiae Francogallicae totae deductae sunt.Libanus anno 1940 libertatem declaravit, cumBritanni administrationem,regimini Viciacensi subditam expulissent, sed copiarum Francogallicarum reliquiae item anno 1946 deductae sunt.

Notae

[recensere |fontem recensere]
  1. Imperium transmarinum:"Britannia nostra cum imperio nostro transmarino"; vel:"certa et incerta imperii transmarini" (Casparus Barlaeus); vel:"Angli omni imperio transmarino exciderunt" (Calesio amisso).
  2. Namimperium in historia Francica de imperiisBonapartorumprimo etaltero dicitur vel deimperio Caroli Magni.Regiones subiectae — v.Cf.versionem Latinam vocabuli Hispanicicolonia apudIosephum Ioannem del Col (2007).Diccionario Auxiliar Español-Latino.Sinu Albo: Institutum Superius Ioannes XXIII. p. 238.ISBN9789509771345[PDF].
  3. N. pl.
  4. Prope adAnnapolim Regalem(en) hodiernum.
  5. Placentia, Terra Nova, et Terra Laboratoria. FrancogallicePlaisance.
  6. V.Les Singularités de la France antarctique.

Nexus interni

Nexus externi

[recensere |fontem recensere]
Situs geographici et historici:Locus:48°51′0″N 2°21′0″W
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Imperium_Franciae_transmarinum&oldid=3864784"
Categoriae:
Categoriae celatae:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp