Lingua Hindica [ 1] (Devanāgarī हिन्दी aut हिंदी,Hindī /ˈɦɪndiː/) est una e nonnullislinguis quae linguae Hindi appellantur.[ 2] Quaeque addivisionem Indicam sive Indoaryanam familiae Indoeuropaeae pertinent; qua lingua hominum inter 180 000 000 et 500 000 000 inIndia boreali mediaque loquuntur.[ 3] [ 4] Hindica est una e duabus civitatisIndiae linguis publicis et una e viginti duabuslinguis Indiae schedulo enumeratis .[ 5] Etiam homines aliarum multarumcivitatum , quodvocabulo Hindi appellatur, sese loqui confitentur; sed quam linguam sic dicunt ipsi,philologi saepe aliis nominibus, utBhojpuri ,Maithili vocant aliisque. Est etiam haec lingua publica tertia insulisVitiensibus , quae ibi Hindi seu Hindustani appellatur; qui separatus esse sermo censetur, et nomineHindi Vitiensis (Anglice Fiji Hindi ) nuncupatur.
Linguae Hindicae soror ut ita dicamus gemina estUrdu , eadem origine, sed quae gentibusreligionis Islamicae est in usu etlitteris Perso-Arabicis scribitur.
Gregi linguarum Hindicarum limites varii imponuntur. A quibusdam recognoscuntur haec:
series occidentalis: Haryanvi (Bangaru), Khari Bholi,Braj Bhasa , Kannauji, Bundeli series orientalis: Awadhi, Bagheli,Chhattisgarhi etHindi Vitiensis seriesBihari :Magahi ,Maithili , Angika, Bajjika,Sadri sive Sadani et Nagpuria,Bhojpuri ;Bhojpuri Mauritiana ,Bhojpuri Africana Australis ,Sarnami ,Bhojpuri Guianensis ,Bhojpuri insulae Trinitatis seriesRajasthani Marvari , Bagri, Bhitrauti, Sirohi, Godvari, MevariDhundhari seu Jaipuri, HarautiMevati , NimadiGojri seu Gujuri, Lamani seu Banjari seu Lambadi seriesPahari seu Himalayicalinguae Pahari occidentales seu Himachali:Jaunsari , Sirmauri, Baghati, Kiunthali seu Mahasui, Handuri, Kului, Mandeali, Chameali, Bharmauri seu Gadi, Churahi, Pangvali, Bhadravahi, Bhalesi, Khasali, Padri Garhvali ,Kumauni Hindica exSauraseni Prakrit originem ducit.[ 6] Quamquam inter doctos discrepat de ipso nascendi tempore, lingua Hindica ex dialectis locorum sicutBraj ,Awadhi etKhari Boli orta videtur postsaeculum nonum (hae dialecti etiam nunc multis sunt in usu).[ 7] Sultanis Dellii regnantibus et temporeImperii Mughal , quodPersica lingua publice utebatur, Khari Boli multaPersica Arabicaque verba accepit. Quod attinet ad verba Arabica origine: quia paene omnia venerunt ex Persico, eorum conformatio in Hindi-Urdu prioremphonologiam Arabicam non conservat.
Sonus linguae HindicaeHindicus ordinarius est publicusIndiae sermo, omniumque linguarum, quae in schedulo enumerantur, in usu est latissimo. Quo sermone homines in septentrionalibus praecipue civitatibus utuntur:Rajasthan ,Dellium ,Haryana ,Uttarakhand ,Uttar Pradesh ,Madhya Pradesh ,Chhattisgarh ,Himachal Pradesh ,Jharkhand Biharque . Eadem altera est lingua maior in insulisAndaman etNicobar . Insuper in usu est praeter linguas regionum principales per Indiam septentrionalem mediamque, quae sunt linguaePaniabica ,Gujarati ,Marathi ,Bengalica . Intellegitur Hindi vulgo etiam in aliis Indiaeregionibus , atque item inNepalia ,Bangladesha ,Pakistania .
Nexus interni ↑ Christianus Lassen,Institutiones linguae Pracriticae (Bonnae, 1837),p.385 ↑ "Lingua Hindi":Christianus Lassen ,Institutiones linguae Pracriticae (Bonnae, 1837) (Textus apudGoogle Books ) app. pp. 12, 20. ↑ Shapiro (2003),p. 251 ↑ Secundum censum Indicum anno 1991 actum. ↑ Leges Reipublicae Indiae, Pars XVII, Membrum 343. ↑ Henry Yule, A. C. Burnell, William Crooke (1903), Hobson-Jobson , Londinii: John Murray, p. 344 ↑ M. Shapiro,Hindi . Wikipedia Usitatus Hindi ambitus latissimo verbi sensu. Bibliographica Aggarwal, Narindar K.1985 .A Bibliography of Studies on Hindi. Language and Linguistics . Gurgaon, Haryana: Indian Documentation Service. Grammatica et didactica Bhatia, Tej K.1996 .Colloquial Hindi: The Complete Course for Beginners. Londinii et Novi Eboraci: Routledge.ISBN 0-415-11087-4 . Gatzlaff-Hälsing, Margot.2003 .Grammatischer Leitfaden des Hindi . Helmut Buske Verlag, Hamburg.ISBN 978-3-87548-331-4 . Koul, Omkar N.2008 .Modern Hindi Grammar. Springfield: Dunwoody Press. Koul, Omkar N.1994 .Hindi Phonetic Reader. Dellii: Indian Institute of Language Studies. McGregor, R. S.1977 .Outline of Hindi Grammar. Ed. 2a. Oxoniae et Dellii: Oxford University Press.ISBN 0-19-870008-3 (ed. 3a.). Sinha, Kadambari.2007 .Konversationskurs Hindi . Hamburgi: Helmut Buske Verlag.ISBN 978-3-87548-488-5 . Snell, Rupert, et Simon Weightman1989 ,2003 .Teach Yourself Hindi. McGraw-Hill.ISBN 978-0-07-142012-9 . Lexica Philologica Bhatia, Tej K. A.1987 .History of the Hindi Grammatical Tradition. Leiden, Netherlands & New York, NY : E.J. Brill. ISBN 90-04-07924-60. Chatterji, Suniti K.1960 .Indo-Aryan and Hindi. Ed. 2a, retractata. Calcuttae: Firma K.L. Mukhopadhyay. King, Christopher R.1994 .One Language, Two Scripts: The Hindi Movement in Nineteenth Century North India. Bombay: Oxford University Press. Masica, Colin P.1991 .The Indo-Aryan languages . Cantabrigiae: Cambridge University Press.ISBN 978-0-521-29944-2 (Paginae selectae apudGoogle Books ) Rai, Amrit.1984 .A house divided: The origin and development of Hindi-Hindustani. Dellii: Oxford University Press.ISBN 0-19-561643-X . Shapiro, Michael C.2003 . "Hindi.", inThe Indo-Aryan Languages, ed. George Cardona et Dhanesh Jain, 250–285. Routledge.ISBN 978-0-415-77294-5 (Paginae selectae apudGoogle Books ) Tiwari, Bholanath. (1966 )2004 .हिन्दी भाषा (Hindī Bhāshā). Allahabad: Kitāb Mahal.ISBN 81-225-0017-X .