Culpa, ut scribitAegidius Forcellini, est "labes,macula,noxa, quae exmalefactis oritur,peccantemquereum iacit, ac reprehensione etpoena subiure criminali dignum: item universimdelictum, peccatum, omissioofficii."
Inlege civili distinguuntur lata culpa, levis culpa, ac levissima culpa. Culpadolo malo, qui calliditatem vel falliciam significat, opponitur.[1]
Culpa, cumpeccato coniuncta, est notio magni momenti in pluribusreligionibus. Exempli gratia, in prece "Confiteor"missaeCatholicae Romanae sacerdos dicit "quia peccavi nimis cogitatione, verbo et opere: mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa," sibi pectus ter percutiens.