Civitas sui iuris est civilishominum societas cui est efficax regionisgeographicae dominatus, vel pleniore,civitas cui est territorium definitum, super quodmaiestatem (Anglice:sovereignty) internam externamque habet,incolas perennes,administrationem, libertatem ab aliis civitatibus et potestatibus, et facultas ad faciendasconiunctiones (international relations) cum aliis civitatibus sui iuris.[1] Praeterea, ea usitate putatur civitas quae ex ulla alia potestate vel civitate non pendet vel in earum dicione non est.[2] In condicionibus opinabilibus, civitas sui iuris ab aliis civitatibus sui iuris non nota exsistere potest, sed civitati non notae saepe est difficile habere omnes potestates foederum factorum etdiplomaticarum cum aliis civitatibus sui iuris coniunctionum susceptarum. At omnes civitates obligationem apud?ius inter civitates et gentes habent et apudIudicium inter Civitates quodCharta Consociationis Nationum definit. Civitas sui iuris plerumque habetinstitutiones quae dicionem auctoritatemque adserunt facereleges quaehomines gubernant qui illam regionemhabitant.
↑Shaw,Malcolm Nathan(2003).International law.Cambridge University Press.p.178 Jasentuliyana, Nandasiri, ed.(1995).Perspectives on international law.Kluwer Law International.p.20
↑Wheaton,Henry(1836).Elements of international law: with a sketch of the history of the science.Carey, Lea & Blanchard.p.51 "sovereign",The American Heritage Dictionary of the English Language(Houghton Mifflin Company),2004 "sovereign",TheNew Oxford American Dictionary(Oxford: Oxford University Press),ISBN0-19-517077-6
