Cathedra Maximiani est soliumepiscopaleeburneum inmuseo archiepiscopaliRavennae asservatum, forsan factumConstantinopoli proMaximiano Ravennae episcopo (546-554). Copiarum ornamenti et raritatis huius generis supellecium causa exemplum artisAntiquitatis Posterioris est.
De quaestione aetatis huius operis docti multum disputant. Identificatio sua manet in monogrammati ornanti solium: MAXIMIANUS EPISCOPUS. Ille episcopus, regens breviter post occopationem Ravennae a copiisIustiniani primi anno540, est coniunctus cum patrocinio duarum ecclesiarum principalium episcopatus,Basilica Sancti Vitalis, consecrata anno546, etBasilica Sancti Apollinaris in Classe, anno549. Arte cum Constantinopoli iuncta fuit, ut probat opus tessellatum Basilicae Sancti Vitalis repraesentans eum iuxta Iustinianum: ideo forsan imperator cathedram ei dono dedit.
Opus complexum est, initio 26 tabulis sculptis eburneis compositum, divisum in duo cyclos narrativos: 16 tabulae arci sellae — quarum 9 absunt — erant ornatae scaenis vitaeChristi, 24 in numero cuncto, quare 8 tabulae superiores erant sculptae et in fronte et a tergo. 10 tabulae laterales repraesentant cyclum Iosephi. In fronte cathedra habet tabulas optimas, repaesentantes quattuorevangelistas etIoannem Baptistam gestansagnum Dei inclipeo.
Differentiae generis inter tabulas in fronte et has a tergo sunt magnae, similis differentiarum tabularumeboris Barberini.
Causa huius rei dubia: frangilius est ut solium usus est. Forsan ibi scripturae positae sunt.
 | Vicimedia Communia plura habent quae adcathedram Maximiani spectant. |