Castitas in usu communi est condiciohominis qui seactibus sexualibusabstinere eligit, exempli gratia respectu?ethicae autreligionis. Per extensionem,vocabulum adhiberi potest ut se ad condicionemvirginitatis (vide locutionemcastus et purus) spectet, aut etiam ad abstinentiam sexualem non voluntariam.
In multisreligionis etculturae "contextibus,"vocabulumcastitas proprie in animo habetur. InCatholicismo et in aliis doctrinisChristianis, notabiliter, castitasvirtus habetur, stricte propinquatemperantiae, et intendi potest ut abstinere se tam ab excessibus quam acopulationis implicationibus culpabilibus; hoc sensu, castitas compatibilis cum relationibus sexualibus interconiugium considerari potest. Ergo, castitas est Catholicis virtus, contravitium capitaleluxuriei.
Vocabulum Latinum "castitas" est verbum abstractum et a nomine adiectivo "castus" descendit, quod primum statum "purum" secundumreligionem Graeco-Romanam? significabat, contrarium statuimentis "pio" et practicapietas, adsphaeram sexualem non attinens.
In temporibus antiquis virtus castitatis erat obiectum disputationis in "sphaera" heterosexuali et etiam in illa homosexuali. In particulari,?Socrates erat altor relationum homosexualium castarum inter viros etpueros, in contrapositione? ad relationes paedagogicas sexuales pervulgatas ad tempora.Plato, qui multas harum doctrinarum ad descendentes? transmisit,? fit eponymum huius generis castitatis, noti tam?amor Platonicus.
Propter variae prohibitiones intimitatis sexualis inreligionibus Abrahamicis (religio Iudaica,religio Christiana, etreligio Islamica) derivantibus abDecalogo et ab legeMoysis, vocabulum saepe associatur in cultura occidentali cumabstinentia sexuali. Tamen, in contextu religioso, vocabulum est applicabilis ad personas omnium statuum socialis, et habet implicationes bene ultra spheram abstinentiae sexualis.
Traditionaliter? actus naturae sexualis sunt prohibiti extra matrimonium in contextu ethico islamico et in illo iudeochristiano et consideraticulpabiles. Inter actus qui solite considerantur adversi ad castitatem, cum variis distinctionibus inter diversas fides, possunt reportare ad titulum exempli:masturbatio, fruitiopornographiae,actus sexuales cum periodomenstruationum et aliqui tempus postpartum,coitus oralis,coitus analis,adulterium,prostitutio,fornicatio et alii actus consideratiluxuriosi, et sic via usque ad actus consideratos illegales in maiore parte terrarum, tamstuprum.
Prohibitio aliquorum ex his actibus sunt directe inBiblia et inAlcorano, alii, tam prohibitiomodi anticonceptivi artificialis, derivantur ab interpretatione Traditionis et non recognoscuntur ab omnibus confessionibus.
Multae confessiones protestantes,Ecclesiae Orthodoxae et Ecclesia Catholica non admittunt quam formam relationis sexualis ante matrimonium. Multae denominationes protestantes liberales admittunt relationes praematrimoniales.
In circulo catholico facetiore est iudicium superpetting: Ecclesia Catholica officialiter afirmat in documento "Orientamenta educativa super amore humano" quod:
96. Vadunt plus diffundentes inter adolescentes et iuvenes certae manifestationes generis sexualis quae suarum disponunt ad relationem completam, quamquam sine adveniendo ad suam realisationem. Hae manifestationes genitales sunt perturbatio moralis, quia quae occurrunt extra contextus matrimoniale.[1]
Alii theologi in vicem quos considerant positivius; exempli gratiaKarl Rahner in opereSacramentum mundi afirmat:
Sipetting etnecking non intenduntur tam pura consectatio satisfactionis sexualis, sed tam probatio dispositionis eroticae aliae partis et tam demonstratio amoris, non se potest reiacere a priori. (...) Pro comportamento praematrimoniale potest stabilire se tam principium: taliter habet sensum et est licita expressio corporalis amoris, etiam cuius generis eroticae et sexualis, qualiter exsistit dispositio interna ad dandum.[2]
Intimitas sexualis inter coniugium ad interiusmatrimonii traditionalis generaliter consideratur casta ab omnibus confessionibus, quamquam cum variis distinctionibus inter actus sexuales.
Virginitas, intenta tam status corporalis puritatis, fuit saepe requisitum pro certis functionibus religiosis, specialiter prosacerdotibus. Itaquevestales virgines apudRomanos antiquos virgines usque ad quadragesimum annum aetatis remanere debebant, quo ab officio templi abscedere solebant.
Caelibatus (sive "consecratio ad virginitatem") usualiter refertur adclerum aut ad appertinentes adinstitutos vitae consecratae, est votum cum quo persona se pignorat ad vivendum sine gratificationibus sexualibus et sine contrahendomatrimonium.Votum castitatis potest prendi etiam ablaicos tam pars vitae religiosae organizatae, tam voluntarius actus devotionis aut tam pars vitae asceticae, saepe devotae ad contemplationem. In cultura populare, votum castitatis habet etiam interpretationem plus pragmaticam; possunt facere votum castitatis (exempli gratia per determinatum periodum temporis) cum intentionesuperstitiosa, exempli gratia ut "obtineat" quod se confirmet determinatum desiderium.
