AdumbratioArthuri Rackham, in quafabulamThe Twa Corbies (Binicorvi) pingit
"A Gest of Robyn Hode" ('Res gestaRobini Hode'), ballatasaeculo sexto decimoimpressaCarmen epicolyricum[1] velballata (Italiceballata: 'carmen adsaltationem designatum') est formaversuum, saepenarratio inmusica posita. Quae ex quadamchanson balladéeFrancica velballadeaevo mediaevali orta est, quae primum fuitcarmen adsaltationem dicatum. Carmina epicolyrica propria suntpoesis etcantus vulgarisInsularum Britannicarum ab aevo medio exeunte usque adsaeculum undevicensimum, latissime perEuropam et deindeAmericas,Australiam,Africamque Septentrionalem adhibita.
Multa carmina epicolyrica composita et vendita formamlateris lati unius folii habuerunt, quae apoetis etcompositoribus exsaeculo duodevicensimo ad ballatas lyricas communicandastypis editi sunt.Vocabulum saeculo undevicensimo exeunte significationem tardicarminis amatorii vulgaris habuit, et nunc saepe ullum carmen amatorium significat, praecipue inmusica populari etrockicaballatam sensu affectam appellatam.
- ↑Terminum technicum Latinum proponit Helfer 1991:105. Hocvocabulum non cumballatione musica confundendum est.
- Helfer, Christianus.1991.Lexicon auxiliare. Saraviponte.
- Keller, Marcello Sorce.1986. Sul castel di mirabel: Life of a Ballad in Oral Tradition and Choral Practice.Ethnomusicology 30(3):449-469.
- Winton, Calhoun.1993.John Gay and the London Theatre. Lexingtoniae: University Press of Kentucky.
