Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
VicipaediaLibera encyclopaedia
Quaerere

Botanice

E Vicipaedia
(Redirectum deBotanica)
Hortus BotanicusUpsaliensis
Hortus Plantarum Lutetiae

Botanice,[1] saepebotanica[2][1] (exGraeco βοτάνη 'pascua, gramen, pabulum' < βόσκειν 'pasci, vesci'), velphytologia, antiquears herbaria, hodie aliquandoscientia plantarum etbiologia plantarum, est parsbiologiae etscientiavitaeplantarum[3] (Gordh et Headrick 2001:134; Liddell et Scott 1940; Online Etymology Dictionary 2012). Haec disciplina inlitteris a maioribus traditis studiumfungorum,algarum, etviruum comprehendit. Qui litteris rerum botanicarum studeat botanista appellatur.

Botanice latumdisciplinarum scientificarum spatium tractat, inter quasstructura,auctus,reproductio,metabolismus,progressus,phytopathologia, proprietateschemicae, etevolutionariae gregumtaxinomicorum coniunctiones. Botanice initium habuit cum primihomines plantasedules,medicinales,venenosas distinguere conati essent; quo facto, botanice facta est una ex veterrimisscientiae generibus. Hodie botanistae circa 400 000specierumorganismorumvivorum student.

Initiumsystematum classificationis modo hodierno perRenascentiamsaeculorumsexti decimi etseptimi decimi ortum est, cum botanistae conatus ad describendas plantas secundum principia scientifica primum facerent. Saeculisundevicensimo etvicensimo, maioresartes novas ad investigandas plantas evolutae sunt, inter quas ususmicroscopiorum, enumeratiochromosomatum, et explicatiophytochemiarum.Duobus recentissimis saeculi vicensimidecenniis,DNA ad accuratius describendas plantas adhiberi coepit.

Investigationes botanicae greges plantarum, evolutio,physiologia, structura, et systematica vehementius dicunt. Inter subdisciplinas botanicas suntagronomia,silvicultura,horticultura, etpalaeobotanica. Inter scientistas maximi momenti inhistoria botanica suntTheophrastus,Ibn al-Baitar,Carolus Linnaeus,Gregorius Ioannes Mendel, etNormannus Borlaug.

Historia

[recensere |fontem recensere]

Nova botanice

[recensere |fontem recensere]
Usitata botanistaeinstrumenta.

Historia botanices multasscripturas antiquas et classificationes plantarum in nonnullis novisculturis repertas comprehendit. Exempla novorum operum botanicorum in antiquislibris sacrisIndicis,litterisZoroastrianis, et antiquis operibusSinicis inventa sunt.

Botanice hodierna suum initium abhincsaeculorum plus quam viginti tres habuit, usque adTheophrastum (circa371287 a.C.n.), discipulumAristotelis et patrem botanicum; qui multa botanices hodiernae principia excogitavit et descripsit (Greene 1909:140–142). Sua opera maiora,Historia Plantarum etDe Causis Plantarum, scientiae botanicae maxime proerant perantiquitatem etAevum Medium, et sic nonnulla saecula septendecim postquam scripta manebant (Bennett et Hammond 1902:30; Greene 1909:140–142). Etiam ex Graecia,Pedanius Dioscorides, mediosaeculo primo,librumDe Materia Medica scripsit,encyclopaediam involuminibusquinque demedicinaherbali quae plus quam 1500annorum late legebatur (Mauseth 2003:532).

Inter mediaevalia mundiIslamici opera erantAgricultura NabataeaIbn Wahshiyya,Liber PlantarumAbū Ḥanīfa Dīnawarī (828–896), etClassificatio SolorumIbn Bassal.Saeculo tertio decimo ineunte, Abu al-Abbas al-Nabati etIbn al-Baitar (mortuus 1248) etiam opera de botanica conscripserunt (Dallal 2010:197; Levey 1973:116; Panaino 2002:93).

Nova botanice hodierna

[recensere |fontem recensere]
Classis cruciformiumHenrici Ioannis Nepomuceni de Crantz (1769).

Leonhart Fuchs (1501–1566),physicusGermanicus, fuit unus ex "tribus Germanis botanices patribus," cumOttone Brunfels (1489–1534) etHieronymo Bock (1498–1554), etiam Hieronymo Tragus appellato (National Museum of Wales 2007; Yaniv et Bachrach 2005:157).Valerius Cordus (1515–1544)Dispensatorium, perennem cuiusdam momentipharmacopoeiam, anno1546 protulit (Sprague 1939).Conradus Gesnerus (1516–1565) etNicolaus Culpeper (1616–1654) etiam herbalia de medicinalibus plantarum usibus ediderunt.Ulixes Aldrovandi (1522–1605) diu habebatur "paterhistoriae naturalis," notionis quae studium plantarum tum comprehendebat.Robertus Hooke, novummicroscopium adhibens,cellulas (nomen ab eo factum) inmateria exQuercu suber excisa anno1665, et mox in textura plantarum vivarum invenit (Waggoner 2001).

Excogitabantursaeculo duodevicensimo systemata classificationis quae clavium diagnosticorum similia sunt, ubitaxa paribus a priori digeruntur.Sequentia taxorum in clavibus saepe ad eorum gregesnaturales velphyleticos non spectavit (Scharf 2009:73–117). Ante saeculum undevicensimum, crescens novarum plantarum numerus exregionibus nove inventiscoloniisque Europaeis perorbem terrarum conditis Europam advenierant, et plantae magis atque magis investigari poterant. Libris botanicis illo tempore erant perpaucaepicturae (Scharf 2009:73–74).Carolus Linnaeus regnum plantarum in viginti quinqueclasses anno1754 secundumtaxinomiam divisit cui erant ordinariaespecierumanimalium et plantarumbinomina. Ratione in duabus partibus usus est ubi primum nomengenus et alterum speciem repraesentaverunt (Capon 2005:220–223).Cryptogamia, una ex classificationibus Linnaeanis, omnes plantas quibus sunt partesreproductivae celatae (bryophyta,marchantiophyta,pteridophyta),algas,fungos comprehendit (Hoek, Mann, et Jahns 2005:9).

Auctaanatomiae,morphologiae, circulorumquevitae plantarumgnaritas inventionem promovitnaturales inter plantas coniunctiones plures esse quam systema sexuale Linnaeanum significavit.Adanson (1763),de Jussieu (1789), etCandolle (1819) ergo altera systemata naturalia proposuerunt, quae botanistae late secuti sunt. Notiones autemselectionis naturalis ut machinatioevolutionis postulaverunt utsystema Candolleanum immutaretur—quod vicissim studia coniunctionum evolutionariarum etclassificationum phylogeneticarum plantarum incitavit (Ereshefsky 1997:493–519; Gray et Sargent 1889:292–293).

Magnopere promota est botanice per divulgationemlibriGrundzuge der Wissenschaftlichen, primi operis late patentis "hodierni," aMatthaeo Iacobo Schleiden compositi, annoque1849Anglice nominePrinciples of Scientific Botany iterum editi (Morton 1981:377).Carolus Ludovicus Willdenow coniunctionemdissipationis seminum etdistributionis geographicae, ingenium consociationum plantarum, effectumquehistoriaegeologicae investigavit.Nucleus cellularum aRoberto Brown anno1831 inventus est (Harris 2000:76–81).

Botanice hodierna

[recensere |fontem recensere]

Generatur hodie multainformatio perplantas exemplares investigandas, sicutArabidopsis thaliana ; quae alacrisfamiliaeBrassicacearumspecies fuit una ex plantis cuiusgenoma primum ordinatum est.Oryza, quia suumgenoma parvum communitasque investigatorum magna est, fit gravefrumenti-poacearum-monocotyledonum exemplar in ordinatione plantarum (Devos et Gale 2000).Brachypodium distachyon, aliagraminum species, est experimentalebiologiaegeneticae,cellularis,molecularis intellegendae exemplar (University of California-Davis 2012). Genomata aliorumciborum qui incommercio momentum habent, inter quostriticum,zea,hordeum,secale,pennisetum, etglycine, nunc ordinantur. Ordinatio nonnullarum plantarum est difficilis quia eis sunt plus quamduaehaploidaechromosomatumcopiae—condiciopolyploidia appellata, in regno plantarum generalis.Chlamydomonas reinhardtii,algaviridis, est organismus exemplaris qui ad promovendamscientiambiologiae cellularis magni momenti est (Ben-Menahem 2009:5370).

Anno1998,Grex Phylogeniae Angiospermarum insigniterphylogeniamplantarum florentium protulit in explicatione sequentiarumDNA ex plurimis plantarum florentium familiis condita. Propter haec studia, multa aenigmata, sicut quae familiae primosangiospermarum ramos repraesentent, soluta sunt. Investigatio coniunctionum specierum plantarum botanistis rationisevolutionis in plantis melius intelligendae facultatem facit (Chase et al. 2003:399–436). Contra studium plantarum exemplarium et crescentem indiciorum DNA usum, taxinomistae in laborando et disputando persistunt de quomodo plantas in variataxa optime describi possunt (Capon 2005:233).

Subdisciplinae botanicae

[recensere |fontem recensere]

Notae

[recensere |fontem recensere]
  1. 1.01.1Siebenhaar, F.J. (1850).Terminologisches Wörterbuch der medicinischen Wissenschaften. (Zweite Auflage). Leipzig: Arnoldische Buchhandlung.
  2. Sommerhoff, J.C. (1713).Lexicon pharmaceuticochymicum Latino-Germanicum et Gemanico-Latinum. Nürnberg: J.F. Rüdiger.
  3. "Botanice est Scientia Naturalis, quae Vegetabilium cognitionem tradit."—Linnaeus,Philosophia Botanica (Stockholmiae, 1750), p. 1.

Bibiliographia

[recensere |fontem recensere]
Hibiscus.

Scientia popularis

[recensere |fontem recensere]

Res academicae et scientificae

[recensere |fontem recensere]
Botanice circumiectus
Physiologia plantarum
  • Bowsher, Caroline G.; Steer, M. W.; Tobin, A. K. (2008). Plant Biochemistry (2a ed.). Novi Eboraci: Garland Science, Taylor & Francis. ISBN 0-8153-4121-0 
  • Buchanan, Bob B.; Gruissem, Wilhelm; Jones, Russell L. (2000). Biochemistry & Molecular Biology of Plants. West Sussex, Angliae: John Wiley & Sons. ISBN 0-943088-39-9 
  • Fitter, Alastair H.; Hay, Robert K. M. (2001). Environmental Physiology of Plants (3a ed.). Novi Eboraci: Harcourt Publishers, Academic Press. ISBN 0-12-257766-3 
  • Lambers, Hans; Chapin III, Francis Stuart; Pons, Thijs Leendert (1998). Plant Physiological Ecology. Novi Eboraci: Springer Science. ISBN 0-387-98326-0 
    • Lambers, Hans; Chapin III, Francis Stuart; Pons, Thijs Leendert (2008). Plant Physiological Ecology (2a ed.). Novi Eboraci: Springer Science. ISBN 978-0-387-78340-6 
  • Lawlor, David W. (2000). Photosynthesis (3a ed.). Novi Eboraci: Garland Science. ISBN 1-85996-157-6 
  • Salisbury; Ross, Cleon W. (1992). Plant Physiology (4a ed.). Belmont, Californiae: Wadsworth Publishing. ISBN 0-534-15162-0 
  • Taiz, Lincoln; Zeiger, Eduardo (1991). Plant Physiology. Redwood City, Californiae: Benjamin/Cummings Publishing. ISBN 0-8053-0245-X 
  • Taiz, Lincoln; Zeiger, Eduardo (2002). Plant Physiology (3a ed.). Sunderland, Massachusettae: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-823-0 
  • Taiz, Lincoln; Zeiger, Eduardo (2006). Plant Physiology (4a ed.). Sunderland, Massachusettae: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-856-7 .
  • Taiz, Lincoln; Zeiger, Eduardor (2010). Plant Physiology (5a ed.). Sunderland, Massachusettae: Sinauer Associates. ISBN 0-87893-866-4 .

Nexus externi

[recensere |fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae adbotanice spectant.
stipula

Haecstipula adbiologiam spectat.Amplifica, si potes!



Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Botanice&oldid=3874451"
Categoria:
Categoriae celatae:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp