Locus proximus adventus (locus ubi corpora duo sunt proxima)periapsidem velpericentrum appellatur, ex verboGraecoπερὶ 'circa'. Locus ultimus adventusapoapsidem,apocentrum, velapapsidem appellatur, ex Graecoἀπό 'ab'. Verbumapapsidis, quamquam etymologico rectius, est haud quotidianum in Anglice. Linea recta scripta per periapsidem et apapsidem est linea apsidis. Haec est axis maiorellipsis, quae est pars longissima ellipsis.
Verba denominativa sunt ad corpus circumfinitum agnoscendum. Verba quotidianissima suntapogaeum etperigaeum, in orbitis circum Terram (Graece:γῆ), etaphelion etperihelion, in orbitis circumSolem (Graece:ἥλιος).Programma Apollo verbisapocynthion etpericynthion usum est in orbitis circumLunam.[1]
Nota: ad convertendum exaltitudine supersuperficiem ad longinquitatem interorbitam et corpus primum suum, necesse estradium corporis centricum addere, et vice versa.
Media geometrica duae velocitatum est, quae estvelocitas congruensenergiam cineticam quae, cum addatur ad enegiam cineticam extantem apud quemcunque locum orbitae, corpus orbiculantem fugere permittit (et estvelocitas fugae regionis).
Verbapericentrum etapocentrum interdum videntur, quamquamperiapsis etapapsis in usu technico praeoptantur.
Sunt verba denominativa varia alibuscorporibus caelestibus. Formae "-gaeum", "-helion", "-astron", et "-galacticon" in litera astronomica maxime inveniuntur, et aliae formae, infra scriptae, interdum inveniunter, quamquam "-saturnium" haud vulgo in quinquaginti annis novissimis. Formam "-gaeum" vulgo (sed male) utuntur pro quacunque planeta, non solum pro Terra.Galfridus A. Landry, physicus, verbisperi/apomelasma (ex Graeco) anno 1998 usus est antequamperi/aponigricon (ex Latina) anno 2002 in literis scientialibus apparent.[2]
Cum "peri" et "apo" sint ex Graeco, nonnulli homines in scribendo diligentior[3] considerunt usum Graecae formae pro corpore esse rectiorem, ita formas ut '-zene' pro Iove et '-krone' pro Saturno utuntur. Postulatio autem metuenda verborum variorum sustinendi pro omni corpore quod circumfinire potest in systema solaris (et ultra) est causa maior quoniam verba generalis '-apsis' facta est lex prope universalis.
Pro Luna, consuetudo est omnes tres formae uti, quamquam haud frequenter. Forma '-cynthion' est, secundum alium, conservata pro corporibus artificialibus, et alium formam '-lune' conservat pro re deducto a Luna et formam '-cynthion' pro re deducto ab alibi. Formam '-cynthion' utuntur inProgrammate Apollo, secundum decretum a NASA anno 1964.
Pro Venero, forma '-cytherion' est denominata de adiectivo 'cythereanus'; forma altera '-krition' (a Graeco Κριτίας, nomine vetustiore proAphrodite) considerata est.
Pro Iove, astronomi formam '-iove' interdum utuntur, sed formam '-zene' numquam, sicut alias formas Graecas puras ('-areion' (Mars), '-hermion' (Mercurius), '-krone' (Saturnus), '-uranion' (Uranus), '-poseidion' (Neptunus) et '-hadion' (Pluto)).
Tempus apsidis orbitae Terrae circum Solarem est optime datum ut tempus spectans ad tempestates, quia illud tempus variationem tempestatum ab orbita contributam decernit; maxime summā radiationis solaris introitae in summam atmosphaeram. Haec machinatio ab orbite annuodeclinationis Solaris primum duxit, quae ex angulo axis rotationis Terrae spectanto ad planum orbitae efficatur. Nunc perihelion circa 14 dies postBruma fit, ita 4 Ianuarii est tempus medium perihelii. Perihelion Ianuarii Terram ad longinquitatem 147,098,074km (0.98328989UA) a Sole ponit et aphelion Iulii ad 152,097,701km (1.01671033UA).
Tempora perihelii apheliique per tempestates progrediuntur, complentes unam orbitem per 22,000 ad 26,000 annos. Haec est una machinatio ducens una ex multaorbites Milankovitch, sed non satis est intervallum adsaecula glacia? efficiendum, quae prope 100,000 annos quisque fiunt.
Mos vulgus temporum perihelii spectantem ad aequinoctium vernum dies non exprimit, sed ut angulus loci orbiti, qui estlongitudo periapsidis. Orbitā Terrae haec estlongitudo perihelii, quae anno 2000 erat 282.895graduum.[4]
↑R. Schodel, T. Ott, R. Genzel, R. Hofmann, M. Lehnert, A. Eckart, N. Mouawad, T. Alexander, M.J. Reid, R. Lenzen, M. Hartung, F. Lacombe, D. Rouan, E. Gendron, G. Rousset, A.-M. Lagrange, W. Brandner, N. Ageorges, C. Lidman, A.F.M. Moorwood, J. Spyromilio, N. Hubin, and K.M. Menten, "Closest Star Seen Orbiting the Supermassive Black Hole at the Centre of the Milky Way," Nature 419, 694-696 (17 October 2002), doi:10.1038/nature01121.
↑"Apsis". Glossary of Terms. National Solar Observatory. 21 Feb 2005