Генеалогия (грек. genealogia – cанжыра) - – алгач адамдын пайда болушун аныктаган анын ата-тегинин, тукумунун тизмеси.
1. Уруулардын тарыхын,санжырасын, үй-бүлөнүн келип чыгышын, жеке адамдардын тек-жайын, тууганчылык байланыштарын иликтеп үйрөтүүчүтарых илиминин көмөкчү тармагы (биологиядажаныбарлардын жанаөсүмдүктөрдүн келип чыгышын үйрөтөт). Генеалогиянын белгилери илгери эле болсо да, илим катары болжол менен 17–18-кылымда калыптанган;
2. социалдык түзүлүштү жана уруулардын тегин үйрөтүүгө негизделген орто кылымдагы тарых сабагы.
Ал эмифилософияда генеалогия – бул социалдык- маданий көрүнүштөрдүн өзгөрүлбөстүгүн танган классикалык эмес ыкма ГенеалогияФ. Ницше тарабынан киргизилип, кийин М. Фуко андан ары өнүктүргөн. Генеалогия өзүнө адамдын реалдуу денелик көрүнүшүнүн белгилүү шарттарын камтыган конкреттүү себептердин көпчүлүгүн камтыйт. Ницше моралдын тарыхын сызыктуу өнүгүүнүн алкагында көрсөткөн анын бардык тарыхын пайдалуулукка алып барган утилитаристтик тенденцияга каршы чыккан. Ницшенин айтуусунда сөздөр өзүнүн маанисин өзүнө камтыбайт, каалоолор бир гана нукка багытталбайт, ал эми идеялар өзүнүн логикасын сактабайт.
Тил менен каалоолордун дүйнөсүнөкол салуу,күрөш, байкатпоо жана куулук тааныш. Генеалогия окуялардын укмуштуулугун бир маанилүү натыйжасынан көз карандысыз түбөлүккө калтырат. Генеалогия иш жүзүнө ашпаган же окуяга катышпаган элементтерди да таап чыгат. Ошондуктан, генеалогия майда-бараттардын бардыгын билүүнү, чыдамдуулукту талап кылат жана материалдын эбегейсиз көптүгүнө көз каранды. Генеалогия бир түрдүү болуп көрүнгөн нерсенингетерогендүүлүгүн таап, айкындайт. Натыйжада, Генеалогия өзүн денеге бириктирет. Ницшенин айтуусунда генеалогия ролуморалдын,идеалдардын,метафизикалык концепциялардын,эркиндиктин жеаскеттик жашоонунконцепцияларынын тарыхын жазуу эсептелет.
