Geoffrey Chaucer ([tʃɔːsər], jdb. dora 1342/1343, belkî liLondon -m. belkî25ê çiriya pêşîn a1400 liLondonê)nivîskar ûhelbestvanekî navdarê îngilîz bû ku wekî nivîskarêCanterbury Tales (Çîrokên Canterburyî) navdar bû. Di demekê de ku helbestên îngilîzî hîna jî bi piranî bilatînî,fransî ûanglo-normanî hatibû nivîsîn, Chaucer zimanê gel bi kar anî û wisa îngilîzî ya navîn wek zimanek wêjeyî bilind kir. Paşnavê wî ji peyva fransîchausseur derdikeve û bi wateya "solçêker" e.
Chaucer ji malbatek dewlemend a meyfiroşên londonî hat. Yekem nivîsandina navê wî dikare di sala 1357an de di pirtûka budeceya kontesa ulsterî,Elizabeth de Burgh, jina prens Lionelê Antwerp de, were dîtin. Lionel, kurêKey Edward III, yek ji generalên di dagirkirina Fransayê de li sala 1359an bû. Chaucer li vir jî wek leşker girt û di sala 1360î de liReimsê ji bo demek kurt ji hêla fransiyan ve hate girtin, ji bo 16 £ lê dîsa revand.[çavkanî hewce ye] Di dema danûstandinên aştiyê de ku di demek kurt de liCalaisê dest pê kir wî di karûbarên Lionel de wek ragihîner xebitî.
Pişt ra, heya sala 1366an, ti gûharoyek dîrokî jê re nayê dîtin. Ji vê salê re, şarterek jiKey Charles II yê Navarrayê tê behskirin, ku Chaucer û sê hevalên wî bi rêwîtiya belaş ji keyaniya wî re, ku ji sînorêKastilyayê re hate dayîn, derbas dibe. Di salên paş de, Chaucer dubare mîsyonên dîplomatîk ji hêla keyê îngilîzî ve kir.