• IPA^(kilîd):/d͡ʒɑːwˈbɪɾ/

cawbirmê

1. Meqes,amûrek pêbirînê ya du-dev e û dema devên wê digihin hev tiştî dibirin
   • Dema Zînê dît ko Mem mir, li xwe xist, dikire qîrrîn û eman e.
     Revî,cawbirr anî, guliyê mor tev dan ber meqesan e. — (Roger Lescot, Memê Alan, 1942, r. 346)
2. kes/ê kucawandibire,
   cawfiroş yanterzî,xeyat

• miqes

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

• Dadê ! dadê Hawar î
  Roma, nan ji ber xwarî
  Gelekî ez kêfxweş bûm
  Ji ber te pirseyarî
  Vê gavê halê min qenc e
  Ev erd ji min re genc e
  Ev hal wisa bimîne
  paşê tu car ne rinc e
  Firhinga min pir dibe
  Hero zêdetir dibe
  Cemed li vir kak dibe
  Miqas jî cawbir dibe
  Apê (Hirço) dibêje:

  ("Ji mîr Cilo re bêje
  Hawarê pesin ne hiştin
  Kiçik(!) kir kesê hêje
  Ew Mîrê gelê Gûyan
  Ko siwaran berî peyan
  Dixwin bi eqlemendî
  Gerek ev bibin biyan
  Digel vê tune bûnê
  Û digel vê qas bûnê
  Spasan pêşkêş dikim
  Bi ewî eşîr bûnê."

  Kekê Boz li ser dike:
  "Ji me re serwer meke
  Em, giş Kurd in! xwîna Turk
  Ji bo me rehwan bike."

  Ez bême ser fikra xwe,
  Gotin û armanca xwe
  Bihna min pir fireh bû:
  Bi gotinên diya xwe. — (Kovara Hawar, Hejmar:13, sal:1932, Rûpel 2)