| Тагбануа | |
| тагбаноа | |
 | |
| Бүкіл халықтың саны | |
|---|---|
15 000 | |
| Ең көп таралған аймақтар | |
| Тілдері | |
| Діні | |
дәстүрлі сенімдер |
Тагбануа (өз атауы -тагбаноа)[1] —Филиппин аумағында тұратын жалпы саны 15 мың адамнан тұратын ұлт.Палаван аралының орталық және солтүстік бөлігінде қоныстанған.[2]
Тілі -тагбануа тілі.Диалектілері: апурауано (орталық), силангане (булалакаунос), тангдулане. Үнді әліпбиіне негізделген көне силлабикалық жазу сақталған (тагбануадан басқа).[3]
Дінге сенушілердің діни наным-сенімдері: дәстүрлі сенімдер.[4]
Негізгі кәсіптері теңізденбалық аулау және теңіз қолөнері. Олар сондай-ақ қолмен атқарылатынегіншілікпен (күріш, тәтті картоп және басқа да түйнектер),аңшылық жәнетерушілікпен айналысады.
Елді мекеннің басшысы көсем (дато). Неке әдетте моногамдық,билокальды немесе неолокалдық болып табылады. Мұрагерлік екі жақты. Ерте жастан баланы атастыру, қалыңмал беру (банди) жиі кездеседі.[5]
XX ғасырдың ортасына дейін бір немесе екі қабырғасы бар қадаларда орналасқан шатырлар кең таралған.
Дәстүрлі ерлер киімі – жамбасты жауып тұратын мата кесіндісі, талшықтардан тігілген алжапқыш, ал әйелдер киімі –саронг, қабықтан немесе шөптен тігілген қысқа белдемше. Солтүстікте қазіргі тагбануа висая костюмін, оңтүстігінде моро көйлегін пайдалануда. Зергерлік бұйымдар мен амулет кең тараған.[6]
Күріш ең құнды тағам және табаданың көзі («сусын», рәсімдік маңызды алкоголь). Дегенмен, Каламиан аралдарында курут, жабайы ямс, кептірілген балық негізгі тағам болып табылады. Ол улы, сондықтан уланудан құтылу үшін оны өңдейді. Курутты кепкен кезде екі жыл сақтауға болады.
