Ойтүйін (кейдеПропозиция,ағылш.proposition) —Философияда декларативті сөйлемніңмағынасы болып, мұндағы "мағына" бірдей мағынадағы барлық сөйлемдер бөлісетін бейтілді (non-linguistic) шындық.[1] Эквивалентті түрде, ойтүйін әдетте ақиқат пен сандырақтың бейтілдітасушысы болып, ол оны бейнелеген кез келген сөйлемді рас, не жалған етеді.
Математикада ойтүйін термині рас, не жалған тұжырымға қатысты болса, алаксиома термині дискурс шеңберінде рас тұжырымды білдіреді.
Демек, ойтүйінсөйлемнен және одан туындайтын құрылымдардың модальды және коммуникативтік парадигмаларынын бәріне ортақ семантикалық инварианты (абстракцияланған түрі).
"Ойтүйін" сөзінің негізі болған "пропозиция" сөзі әуелделогика ғылымында пікір, пайымдау дегенді білдірсе, аллингвистикада сөйлем дегенді білдірген. ХІХ ғ. аяғы мен ХХ ғ. басында ойтүйін жаңа мағынаға ие болды: оның көлемі сөйлемнің бір бөлігімен шектеліп, сөйлемнін номинативті, несемантикалық аспектісі ретінде түсіндірілді.[2]
