| Меру | |
| тигания, игембе, именти, миутини, иголи, мвимби, мутамби | |
 | |
| Бүкіл халықтың саны | |
|---|---|
1,6 млн. | |
| Ең көп таралған аймақтар | |
| Тілдері | |
| Діні | |
дәстүрлі нанымдар |
Меру —Кенияның Меру аймағында тұратын банту тобының халқы.[1]Саны 1,6 миллионнан астам адамды құрайды. «Меру» атауы тайпаға да, оның тұратын аймағына да қатысты. Олар 7 топшаға бөлінеді: тигания, игембе, именти, миутини, иголи, мвимби, мутамби.[2]
Кикуйю тілінің диалектісінде сөйлейді.[3]
Меру дәстүрлі нанымдарды ұстанады,протестанттар менкатоликтер де бар.
Дәстүрлі кәсіптері қолмен атқарылатынегіншілік (тары,жүгері, бұршақ дақылдары), мал шаруашылығы (ұсақ мал, ірі қара мал негізінен беделді құндылыққа ие). Қолөнерден - керамика (әйелдер кәсібі), темір балқыту және соғу (қару және зергерлік бұйымдар), өсімдік талшықтарын тоқу, тері өңдеу, ағаш ою дамыған.[4]
Дәстүрлі қоғамдық ұйым бес жастық тап пен рулық тайпалық бөлініс жүйесіне негізделген.Ру топтары үш категорияға біріктірілді - «қызыл», «ақ», «қара». Бір жас класынан екіншісіне ауысу (инициация рәсімдерімен бірге) 10-15 жылдан кейін жүзеге асырылды. Полигинияға рұқсат етілген.
Дәстүрлі қоныстары шашыраңқы орналасқан. Тұрғын үйлері дөңгелек, қабырғалары шыбықтармен өрілген сырықтардан жасалған, қаңқасы балшықпен сыланған.
Дәстүрлі киім – үй жануарларының терісінен немесе өсімдік талшықтарынан жасалған тері жамылғы мен алжапқыш.
Дәстүрлі тағам негізінен көкөністер (көкөніс дәмдеуіштері бар ботқа), аз дәрежеде - сүт өнімдері, етті сирек және көбінесе ер адамдар жейді.
Халық ауыз әдебиеті: мифтер (негізінен этногенетикалық), жануарлар ертегілері, мақал-мәтелдер; ғұрыптық әндер мен билер дамыған.[5]
