Люксембург (люксемб.-{Lëtzebuerg}-,фр.Luxembourg,нем.Luxemburg), ресми —Ұлы Люксембург Герцогтігі (люксемб.-{Groussherzogtum Lëtzebuerg}-,фр.Grand-Duché de Luxembourg,нем.Großherzogtum Luxemburg) —Батыс Еуропадағы мемлекет. Жер аумағы 2,58 мың км². Халқы 620 881 мың (2020), 94%-ынЛюксембургтің байырғы тұрғындары, 15%-ынпортугалдар, 5%-ыниталиялықтар, т.б. құрайды. Астанасы — Люксембург қаласы Әкімшілік жағынан 3 округке бөлінеді. Мемлекеттік тілдері —француз, неміс тілдері. Халқының көпшілігіхристиан —католиктер. Люксембург — конституциялы-монархиялы мемлекет. Мемлекет басшысы — Люксембург ұлы герцогі. Жоғарғы заң шығарушы органы —парламент (депутаттар палатасы). Ақша бірлігі —еуро (2002).
Люксембургтың солтүстігіндеАрдени жәнеРейн тақта тасты тауларының сілемдері орналасқан, оңтүстігі қыратты жазық. Климатықоңыржай, теңіздік. Жылдық орташа температурасы қаңтарда 0 — 2ӘС, шілдеде 17ӘС. Жауын-шашынның жылдық орташа мөлшері 700 — 800 мм. Өзені көп жерінің 1/3-не жуығын орман алып жатыр. ЛюксембургРим империясы тұсында Бельгика —Прима провинциясының, ал кейінненФранк корольдігінің құрамына кірді. 10 ғасырдан Люксембургграфтығының құрамында болып, 14 ғасырдан Люксембург герцогтығына қарады, 15 ғасырдаНидерландның 17 провинциясының біріне айналды. 16 ғасырда Нидерланд революциясынан кейін Люксембург Испаниялық Нидерландтың (1714 жылдан Австрия Нидерланд) құрамында қалды. 1794 ж. Австрия үстемдігі жойылып, Люксембург Францияның құрамына кірді.Вена конгресінің (1814 — 1815) шешімі бойынша, Люксембург өлы герцогтігі құрылды. Ол Герман одағына кіріп, Нидерланд корольдігімен дербес унияда болды. Люксембургтің қазіргі шекаралары 1839 ж. Бельгия — Нидерланд шарты бойынша белгіленген. Лондон конференциясында (1867) Люксембург “мәңгі бейтарап мемлекет” болып жарияланды. 1948 ж. конституциядағы бейтараптық жөніндегі бап алынып тасталды. Люксембург — өнеркәсібі дамыған ел. Электроника өндірісі, химия өнеркәсібі, цемент, тоқыма кәсіпорындары бар.Экспортқа химия, металлургия өнімдерін, тағамдар мен киім-кешек шығарады, сырттан астық, металл, мұнай, көмір, т.б. әкеледі. Туризм дамыған. Мал, егін, жүзім ш., шарап жасау жақсы дамыған. ЛюксембургБҰҰ-на (1945), Еуропа Одаққа (1957), т.б. халықаралық ұйымдарға мүшелік өлттық табысы жылына әр адамға шаққанда 34400 доллар шамасында.
Негізгі халығы— люксембургтықтар, лётцебургер (өзіндік атауы). Сонымен қатар Италияда, Францияда және Германияда тұрады. Жалпы адамның саны 473 мың, соның ішінде Люксембургта 285 мың адам. Люксембургтік тілінде сөйлейтін үндіеуропалық тілдердің германдық тобы. Неміс және француз тілдері көп кездеседі. Латын әліппесін қолданады.
Солтүстік Атлант Шарты Ұйымының (НАТО) мүшесі, Люксембург, 1967 жылы міндетті әскери қызметті алып тастап, 3000 адамнан тұратын армияны қолдады. Жандармерия 2000 жылы полиция күшімен біріктіріліп, Ұлы Дукал полициясын құрды.
Әскер басы - Люксембург Ұлы Герцогы, бірақ тиімді бақылау Қорғаныс министріне тиесілі. Люксембург армиясының штабының бастығы 2013 жылға дейін жалпы (атауы) Гастон Рейниг болды.[4] Содан бері ол ауыстырылды генерал-майор Давенфельд.
АрмияБҰҰ мен НАТО-ның халықаралық миссияларының бір бөлігі ретіндеБосния және Герцеговина менАуғанстанды қоса алғанда көптеген бейбітшілікті сақтау миссияларына қатысады.
НАТО-ның 17 АВАКС E-3 ұшағы саяси және практикалық себептер бойынша ресми түрде Люксембургтік ұшақтар ретінде тіркелген. ОларГерманияныңГайленкирхен қаласында орналасқан.
Қорғаныс шығыстары 1997 жылыжалпы ішкі өнімнің 1,2% -ын құрады және 2005 жылы 0,9% деп бағаланған.[5]
1123 жылы Люксембургтың Уильямды есептеңіз деген бірінші танымал туын киюге болады. Бұл көлденең, сары жәнеқызыл болуы мүмкін.
Бүгінде Люксембург туы көлденең орналасқан үш қызыл, ақ және көгілдір аспаптардан тұрады. Люксембург пен Нидерланды жалаулары өте ұқсас болса да, голландиялық жалаудың айырықша белгісі - ультрамарин жолағы.
Қазіргі Француз туларының басым көпшілігі бірінші француз республикасының триколорынан шыққан. Тіпті ескі голландиялық туы ресми түрде 1799 жылы француздың ықпалыменБатавия Республикасы мен қызыл, ақ және көк түстерге орнатылды.
Люксембург туы мен мемлекеттің елтаңбасы 1972 жылдың 23 маусымында ұлттық эмблемалар туралы заңмен қорғалған.[6] Тудың қызыл түсі Pantone 032C, Pantone түсіне 299C түсіне сәйкес келеді (Grand Ducal ережесі, 1993 жылғы 27 шілде).
