გვერდი შეუმოწმებელია
| Maschinenpistole 40 (MP 40) | |
|---|---|
 MP 40 დაკეცილი და გაშლილი კონდახით | |
| ტიპი | პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევი |
| წარმომავლობის ქვეყანა | .svg) ნაცისტური გერმანია |
| სამსახურის ისტორია | |
| შეიარაღებაშია | 1940–1945 (ნაცისტური გერმანია) 1940-დღემდე (სხვა ქვეყნებში) |
| წარმოების ისტორია | |
| კონსტრუქტორი | ჰაინრიხ ფოლმერი ბერთოლდ გაიპელი |
| შექმნის თარიღი | 1940 |
| მწარმოებელი | Steyr-Mannlicher Erma Werke Haenel |
| წარმოების პერიოდი | 1940–1945 |
| რაოდენობა | 1,100,000 |
| ვარიანტები | MP 36 MP 38 MP 40 MP 40/1 MP 41 Zastava M56 |
| მახასიათებლები | |
| წონა | 3.97 |
| სიგრძე | 833 გაშლილი კონდახით 630 დაკეცილი კონდახით |
| ლულის სიგრძე | 251 მმ |
| ვაზნა | 9×19 მმ პარაბელუმი |
| მუშაობის პრინციპი | უკუცემითი, ღია საკეტი |
| სროლის ტემპი | 500–550 ვაზნა/წუთი |
| ჭურვის/ტყვიის საწყისი სიჩქარე | 400 მ/წმ |
| დამიზნების მანძილი | 100–200 |
| დატენვის სისტემა | 32 ვაზნიანი მოხსნადი მჭიდი |
| სამიზნეები | რკინის სამიზნე |
MP 40 (გერმ.Maschinenpistole 40) — გერმანული პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევი, რომელიც იყენებს 9×19 მმ პარაბელუმის ვაზნებს. ის შეიქმნა ნაცისტურ გერმანიაში და აქტიურად გამოიყენებოდაღერძის ქვეყნების მიერმეორე მსოფლიო ომში.
შექმნილიაჰაინრიხ ფოლმერის მიერ 1938 წელს მისი წინამორბედ MP 38-ის ბაზაზე. იარაღი აქტიურად გამოიყენებოდა ქვეითების (განსაკუთრებით ოცეულისა და სხვა რაზმების მეთაურების), მედესანტეთა და ჯავშანტექნიკის ეკიპაჟების მიერ. მისი თანამედროვე და ინოვაციური მახასიათებლების გამო MP 40 ვერმახტის ჯარისკაცებისთვის სასურველი და პოპულარული იარაღი იყო. მის მიმართ ინტერესი ასევე დიდი იყო სხვა ქვეყნებში ომის დასრულების შემდგომ. მოკავშირეები იარაღს ხშირად უწოდებდნენ „შმაისერს“, თუმცა სინამდვილეშიჰუგო შმაისერს ამ პისტოლეტ-ტყვიამრფქვევის შექმნაში არანაირი წვლილი არ მიუძღვის. ერთადერთი კავშირი, რაც მას MP 40-თან აქვს, არის მისი მჭიდი, რომლის პატენტის მფლობელიც შმაისერი იყო. შმაისერის მიერ შექმნილი პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევი იყოMP 18. MP 40-ის სხვა ვარიანტებია MP 40/I და MP 41. ნავარაუდებია, რომ 1940-1945 წლებში Erma Werke-მ 1.1 მილიონი MP 40 დაამზადა.
მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში გერმანელი სამხედროების უმეტესობაKarabiner 98k შაშხანით ან MP 40 პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევით იყო შეიარაღებული. ეს ორივე იარაღი ქვეითისთვის სტანდარტულ არჩევნად ითვლებოდა.
თუმცა, მოგვიანებით, საბჭოთა წითელ არმიასთან ქალაქის ბრძოლებში, მაგალითად,სტალინგრადის ბრძოლაში, წითელარმიელთა მთლიანი რაზმები ხშირადPPSh-41 პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევებით იყვნენ შეიარაღებული და ახლო მანძილებზე ბრძოლებში გერმანელებს უჭირდათ მათთან გამკლავება Kar 98k ხელით გადასატენი გრძივმოძრავსაკეტიანი შაშხანებით. მაუზერის ამ შაშხანებით შეიარაღებულ გერმანელ სამხედროებს ყოველი გასროლის შემდეგ უწევდათ ხელით იარაღის გადატენვა, მაშინ როცა საბჭოთა ჯარისკაციPPSh-41-დან ტყვიების მთლიან ჯერს ისროდა. ეს ყოველივე კი ახლო მანძილზე ძალიან დიდ უპირატესობას აძლევდა საბჭოთა ჯარისკაცს. ამიტომაც ომის მიმდინარეობასთან ერთად გერმანელებმა ტაქტიკა შეცვალეს და ხშირად მათი მთლიანი შემტევი ოცეულები უკვე MP 40-ით ან მისი სხვა რომელიმე ვარიანტით იყვნენ შეიარაღებული. 1943 წლიდან დაწყებული,ვერმახტმა Karabiner 98k შაშხანისა და MP 40 პისტოლეტ-ტყვიამფრქვევის ჩანაცვლება დაიწყო რევოლუციური საიერიშო ავტომატური შაშხანით—StG 44.
გერმანელების გარდა, ნაალაფარ MP 40-ებს აქტიურად იყენებდნენ ნაცისტური გერმანიიის მიერ ოკუპირებული ქვეყნების წინააღმდეგობის მოძრაობები, პარტიზანები და ხანდახან მოკავშირეთა ჯარისკაცებიც კი.
მეორე მსოფლიო ომის დროს და მის დასრულების შემდეგ 200,000-მდე MP 40 მოკავშირეებს ჩაუვარდათ ხელში, რომლებმაც ეს იარაღები შემდგომ განვითარებადი ქვეყნების გასამხედროებულ და არარეგულარულ ძალებს გაუგზავნეს. ასევე, ნორვეგიის არმიამ MP 38-ის გამოყენება მხოლოდ 1975 წელს შეწყვიტა, თუმცა ნორვეგიის ეროვნული გვარდია MP 40-ს კიდევ რამდენიმე წელი იყენებდა, სანამ მას Heckler&Koch-ის წარმოებული MP5-ებით არ ჩაანაცვლებდა.
MP 40-ების გარკვეულ რაოდენობას იყენებდნენვიეტ კონგის წევრები ვიეტნამის ომში და ასევე აფრიკელი პარტიზანები.
