Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Menyang kontèn
WikipédiaBauwarna mardika
Golèk

Wangsa Ming

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa
Ming Raya
大明
Kakaisaran
1368–1644
Pernahé Wangsa Ming
Wangsa Ming ing mangsa pamaréntahanKaisar Yongle
Kutha krajanNanjing
(1368-1421)
Beijing
(1421-1644)
BasaMandarin
AgamaBuddhisme,Taoisme,Konfusianisme,Kapercayan tradhisional Cina
PamaréntahanMonarki
Kaisar
 • 1368-1398Kaisar Hongwu
 • 1627-1644Kaisar Chongzhen
Mantri
 • 1368-1375Liu Ji
 • -1568Yan Song
 • 1568-1573Tan Lun
 • 1572-1582Zhang Juzheng
 • 1621-1625Ye Xianggao
 • 1625-1627Zhu Guozhen
Sajarah
 • Didegaké ingNanjing23 Januari 1368 1368
 • Insidhèn JingnanJuli 1399
 • TibanéBeijing menyang tanganLi Zicheng6 Juni 1644 1644
 • Runtuhé Ming KidulApril 1662
Laladan
 • 14506,500,000 km2 (2,500,000 sq mi)
Cacah wong
 • Étungan 139372,700,000 
 • 1400 est.65,000,000¹ 
 • 1600 est.150,000,000¹ 
 • 1644 est.100,000,000 
ValutahKoin, dhuwit dluwang
Sadurungé
Sawisé
Wangsa Yuan
Wangsa Shun
Wangsa Qing

¹ Adhedhasar prakiran C.J. Peers sajeroning bukuLate Imperial Chinese Armies: 1520-1840

Rajawangsa Ming (Hanzi: 明朝,hanyu pinyin:ming chao) (1368-1644) yaiku salah siji saka 2 wangsa kang diyasa déningpambrontakan wong tani sadawané sajarahCina.[1] Rajawangsa iki yaiku rajawangsaning sukuwangsaKan (Han) kang pungkasan nguwasani papréntahan sawiséRajawangsa Song.[1] Nalika taun 1368Zhu Yuanzhang bisa ngusir bangsaMongol bali menyang lor lan ngancurakéRajawangsa Yuan.[1] Dhèwèké ngedegaké rajawangsa Ming (大明國; Dà Míng Guó), kang kutha krajané ana ingYingtian (saikiNanjing) sadurungé putrané,Zhu Di, kang dadi kaisar ka-3 mindhahaké kuthagarane menyangShuntian (saikiBeijing).[1] Yingtian banjur ganti jeneng dadi Nanjing (kuthagara kidul).[1]

Wiwitané Rajawangsa Ming ditengeri kanthi mangsa katentreman lan kamakmuran ana ing pimpinan Hongwu, Zhu Yuanzhang.[1] Bauratu Hongwu banjur nglakokaké réformasi ana ing sistem papréntahan lan birokrasi kanthi cara mbentuk organ birokrasi anyar kang padha déné ngimbanginé kanggo nyegah ngadegé lembaga pamaréntah kang duwé wewenang kang kegedhèn.[1] Dhèwèké uga nglakokaké pambangunan ana ing babagan ékonomi, nyetop kabèh jinis èkspèdhisi militèr kanggo mènèhi rakyat wektu lan ketenangan kanggo nglakokaké tanggung jawabé dhéwé-dhéwé.[1] Kebijakan iki jaya kanthi ditengeri saka paningkatan gunggung populasi nganti tekan 10.650.000kepala kulawarga utawané 65.000.000 jiwa nalika taun1393.[1]

Ana ing pungkasaning Rajawangsa Ming, pambrontakan kadaden ana ing nagara iki lan puncaké nalika Beijing bisa direbut déning pambrontak kang dibawahiLi Zicheng.[2] Kakalahan iki njalariChongzhen nggantungké awak ana ing bukit samburinéKutha Terlarang.[2] Li kang duwé sengketa karoWu Sangui nangkep kulawargané kang ana ing Beijing lan njalari Wu gawé kaputusan kanggo nyerah marang suku Mancu kang sabanjuré bisa nelukaké Li Zicheng lan nguwasani Beijing nalika taun 1644.[2]

Sawisé Beijing dikuwasani déningsukuwangsa Mancu, dhèwèké banjur ngedegakérajawangsa Qing kang dadi pratandha rubuhé rajawangsa Ming.[2] Sisa-sisa kakuwatan kang setya marang Rajawangsa Ming banjur ngungsi menyang Cina sisih kidul lan nerusaké perang kanthi cara kang kapisah.[2] Ana ing sajarah, kakuwatan iki banjur ditepungi dadiMing Kidul.[2] Ming Kidul banjur bisa diancuraké déningBauratu Kangsyi (Kangxi) nalika taun1683.[2]

Cathetan sikil

[besut |besut sumber]
  1. abcdefghi"indonesian.cri.cn Dinasti Ming". Diarsip sakasing asli ing 2011-08-14. Dibukak ing2011-09-04.
  2. abcdefgwww.indocina.net Sejarah Dinasti (Yuan, Ming, Song, Sui, Tang, Qing)


Artikel iki minangkaartikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédiangembangaké.
Dijupuk saka "https://jv.wikipedia.org/w/index.php?title=Wangsa_Ming&oldid=1660857"
Kategori:
Kategori ndhelik:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp