Kulit iku lapisan paling njaba ing awakmanungsa. Kulit pérang dadi telung pérangan: pérangan paling njaba ingaranepidermis, pérangan tengahmesodermis, lan pérangan njerodermis. Kulit sensitif banget saka prabawa lingkungan sakitar, kaya panas srengéngé, lebu, lan asep knalpot.
Kulit ingaran ugaindra peraba amarga akèh banget pucuk-pucuk saraf sing peka sakasentuhan,tekanan, lanrabaan. Kulit bisa nampa rangsanganpanas,adhem,alus,kasar, loro utawa nyeri lan liya-liyané. Pucuk-pucuk saraf panampa rangsangan mligi ana ing lapisan malphigi kulit lan ana uga ing piranti-piranti sing ana ing njeron awak. Pérangan kulit sing paling peka yaiku pérangan sing paling akèh pucuk-pucuk sarafé, kaya ing pucuk driji, tlapak tangan, tlapak sikil, lamb élan kiwa-tengené gulu.
Kulit uga minangka piranti pambuwangan utawa ekskresi amarga ngandhung klanjer kringet.
