Hiragana (平仮名, ひらがな,Hiragana?) iku silabik Jepang, salah sawijining komponèn sakaCara Tulis Jepang, saliyané iku anakatakana,kanji, lanrōmaji (Aksara Latin). Aksara iki nganggo sistem tulisan fonetik. Tembunghiragana kanthi barès berartikana "biyasa" utawa "prasaja" (béda karo kanji).[1][2]
Hiragana lan katakana kalebu sistemkana. Kanthi siji utawa loro pengecualian, saben-saben swara ing basa Jepang (saben-sabenmora) diwakili déning siji karakter ing saben sistem. Tuladhané,"a" (hiraganaあ); yen dimeloni konsonan, dhapuré dadi"ka" (か); utawa"n" (ん), huruf sengau, kayam,n, utawang ([ŋ]) ing Basa Jawa, utawa vokal sengau ingBasa Prancis. Amarga kuwi, sistem kana dijenengi silabik, dudu alpabet.[3]
↑http://daijirin.dual-d.net/extra/hiragana.html 「平」とは平凡な、やさしいという意で、当時普通に使用する文字体系であったことを意味する。 漢字は書簡文や重要な文章などを書く場合に用いる公的な文字であるのに対して、 平仮名は漢字の知識に乏しい人々などが用いる私的な性格のものであった。 Translation: 平 [the "hira" part of "hiragana"] means "ordinary" or "simple" since at that time [the time that the name was given] it was a writing system for everyday use. While kanji was the official system used for letter-writing and important texts, hiragana was for personal use by people who had limited knowledge of kanji.
↑Richard Bowring; Haruko Uryu Laurie (2004).An Introduction to Modern Japanese: Book 1. United Kingdom: Cambridge University Press. kc. 9.ISBN978-0521548878.
↑Liu, Xuexin (2009). "Japanese Simplification of Chinese Characters in Perspective".Southeast Review of Asian Studies.31.
"The Art of Japanese Calligraphy", Yujiro Nakata,ISBN0-8348-1013-1, gives details of the development ofonode andonnade.