| KyaiHaji Faqih Usman | |
|---|---|
 Faqih Usman ing taun 1952 | |
| Mentri Agama Indonésia 7 | |
| Linggih 3 April 1952 – 30 Juli 1953 | |
| Présidhèn | Soekarno |
| Kang sadurungé | Wahid Hasyim |
| Kang sawisé | Masjkur |
| Rerincèn dhiri | |
| Lair | 2 Maret 1904 Gresik,Hindia Belanda |
| Pati | 3 Oktober 1968(1968-10-03) (umur 64) Indonésia |
| Bangsa | Indonésia |
| Parté pulitik | Masyumi |
| Panggaota | Anggota DewanMuhammadiyah |
| Profési | Ngulama |
| Agama | Islam |
KH.Faqih Usman iku salah sawijiningngulamaIslam ingIndonésia nalika jaman kamardikan. Panjenengané uga tinepung minangka aktivis, pulitisi saka parté Masyumi lanmantriagama ing jamanPrèsidhènSoekarno kang duwé latar wuri saka wong dagang. Ing jaman Orde Lama, mèh kabèh mantri agama nduwé latar wuripondhok pesantrèn, malah kepara wiskyai. Faqih Usman kalebu mbédani amarga sanajan naté ngangsu kawruh ingpesantrèn, panjenengané luwih asring urip dadi wong dagang nganti kadhapuk dadi mantri agama kaping pindho.[1]
KH. Faqih Usman lair ing kuthaGresik,Jawa Wétan ingsurya 2Maret1904. Panjenengané asal sakakulawargasantri prasaja lan senggut ngibadah. Kyai Faqih minangka putra kapapat saka kulawarga kangtresna marang ngèlmu agama. Kawit cilik Faqih Usman wis digulawenthah déningbapaké supaya nyinaoniAl-Quran. Ndungkap umur welasan, Faqih Usman lumebu pondhok pesantrèn Maskumambang,Bungah, Gresik kang suwéné telung taun saka1914-1918. Ing1918-1924, panjenengané ngangsu kawruh ana pesantrèn jaban rangkah Gresik kang diemong déning Kyai Cholil. Ing kana, panjenengané kerep dialembana guruné minangka santri kang lantip.[1] Panjenengané mudheng basa Arab lan akèh nguwasani buku-buku, mligi buku ArabMesir kang isiné ngenani bab kamardikan, kang diwulangké ana ing pesantrèn iku.[2]
Ubeté ana ingMuhammadiyah kawiwitan saka taun1925 nalika panjenengané didhapuk minangka lurah paguyuban Muhammadiyah Gresik kang ing tembé malih dadi salah sawijining cawang Muhammadiyah kang ana ing Jawa Wétan. Panjenengané banjur kadhapuk minangka lurah Majlis Tarjih Muhammadiyah Jawa Wétan ing1932-1936 kang mapan ana ing Surabaya. NalikaKH. Mas Mansur kakukuhake minangka pangurus ageng Muhammadiyah, Kyai Faqih anggantèni kalungguhan Mas Mansur minangka konsul Muhammadiyah Jawa Wétan ing 1936. Ing1953, kanggo kang sepisan panjenengané kadhapuk lan lungguh ing susunan kapangurusan Pimpinan Pusat Muhammadiyah lan saterusé kapilih dadi sawijining carik Ketua Pimpinan Pusat Muhammadiyah. Sadurung sédané, panjenengané kadhapuk minangka Ketua Umum Pimpinan Pusat Muhammadiyah ing muktamar Muhammadiyah kaping 37 ing KuthaNgayogyakarta ing1968 kanggo mangsa 1968-1971. Kalungguhan iku mung diemban sawenèh dina amarga panjenengané tilar donya ing surya 3Oktober 1968. Kalungguhan lurah Muhammadiyah banjur diwènèhaké marang KH. AR. Fakhruddin kang umuré isih enom banget.[3]
Saliyané ing Muhammadiyah, Kyai Faqih uga ubet ana ing pakumpulan parté Masyumi lan wadya Hizbullah. Sajeroning pemilu1955, panjenengané kajatahkursi ing konstituante minangka sulihing Masyumi nganti bubaring konstituante déning Dhekrit Prèsidhèn ing surya ping 5Juli1959. Sawisé Masyumi dibubaraké ing1960, Kyai Faqih dadi sulih lurah nggantèni HM. Yunus Anis kang njawat ing 1959-1961. Ing jaman lurahé KH. Ahmad Badawi ing 1965-1968, Kyai Faqih dadi panutur, mesisan ing jaman KH. Ahmad Badawi kang sepisan (1962-1965), panjenengané gawé konsèp Kapribadhèn Muhammadiyah. Rumusan kasebut diajokaké ana ing Muktamar Muhammadiyah ka-35 ing 1962 ingJakarta, lan tundhoné minangka gegebengan warga Muhammadiyah tumeka saiki.[4]
Kyai Faqih nerusaké labuh-labeté KH. Fathurahman Kafrawi minangka Mantri Agama Indonésia kang nglebokaké kawruh agama ana ing pamulangan ing pawiyatan. Sanadyan ta piwulangan agama ora mangaribawani munggahing kelas para siswa, nanging kawicaksanan kasebut wigati.
Ana gorèhing panggalih déning para nasionalis jalaran paraguru agama kurang nguwasani kawruh ngèlmu umum. Amarga iku ing 1947 Kyai Faqih kongkon Kepala Jawatan Pendidikan Agama (Japenda), Drs. Abdullah Sigit supaya ngundhakaké kaprigelan para guru agama kanggo nguwasani kawruh-kawruh umum modhèrn. Kyai Faqih wis ora lungguh minangka mentri agama manèh nalika Républik Indonésia Sarékat bubar lan adegé Kabinèt Wilopo, nanging panjenengané pinitaya ing Japenda. Ing Muhammadiyah, panjenengané nyekel jabatan lurah I, lan lurah umumé Ki Bagus Hadikusuma.