Pelosi er fyrsta konan til þess að gegna embætti forseta fulltrúadeildarinnar en samkvæmt stjórnarskrá Bandaríkjanna er handhafi þess embættis annar í röðinni, á eftirvaraforseta Bandaríkjanna, til að taka við embættiforseta Bandaríkjanna skyldi hann deyja, segja af sér eða á einhvern hátt vera leystur frá störfum. Pelosi var því valdamesti kvenmaður í sögubandarískra stjórnmála þar tilKamala Harris varð varaforseti árið 2021.[1]
Pelosi var fædd Nancy Patricia D'Alesandro íBaltimore íMaryland fylki í Bandaríkjunum þann26. mars1940. Pelosi er dóttirThomas D'Alesandro, Jr. sem var öldungardeildarþingmaður fyrir Maryland fylki og síðar borgarstjóri Baltimore. Árið1962 útskrifaðist hún frá Trinity háskóla íWashington D.C. með B.A.-gráðu ístjórnmálafræði. Við Trinity háskóla kynntist hún eiginmanni sínum, Paul Frank Pelosi.[2] Parið giftist ári eftir útskrift og fluttist tilNew York borgar og síðarSan Francisco.
Á meðan háskólanámi stóð vann Pelosi sem aðstoðarmaður öldungardeildarþingmannsinsDaniel Brewster. Þegar hún fluttist til San Francisco fór hún að vinna á vegum demókrataflokksins í Kaliforníu. Þar kynntist hún fulltrúadeildarþingmanninum Phillip Burton, sem sat á þingi fyrir 5. kjördæmi — kjördæmið sem Pelosi myndi síðar vera fulltrúi fyrir. Phillip Burton lést árið 1983 og var þá kona hans Sala Burton kjörin í hans stað. Þegar að Sala greindist með krabbamein á síðari hluta áratugarins og bauð sig ekki fram til endurkjörs árið1988. Pelosi hlaut stuðning Burton til kosninga um tilnefningu demókrata til sætisins og sigraði naumlega andstæðing sinn. Þegar kosið var um fulltrúa 5. kjördæmisins til fulltrúadeildar sigraði hún frambjóðandarepúblikana með miklum yfirburðum.
Árið2004 varð Pelosi fyrsta konan til að gegna stöðu leiðtoga minnihlutans í fulltrúadeildinni.[3] Þremur árum síðar, við upphaf 110. þingsBandaríkjaþings var hún kjörinforseti fulltrúadeildar Bandaríkjaþings. Pelosi gegndi embættinu til ársins 2011, en þá guldu Demókratar afhroð í þingkosningum og Pelosi varð leiðtogi minnihlutans á ný.
Eftir að Demókratar endurheimtu meirihluta á fulltrúadeildinni í þingkosningum árið 2018 varð Pelosi þingforseti á ný.[4] Hún tók við afPaul Ryan, þingforseta Repúblikana, þann 3. janúar 2019.
Þann 24. september árið 2019 tilkynnti Pelosi að fulltrúadeildin hygðist hefja formlegt ákæruferli gegnDonald Trump Bandaríkjaforseta fyrir mögulegt embættisbrot. Tilefnið var uppljóstrun um að Trump hefði í símtali beitt óeðlilegum þrýstingi áVolodymyr Zelenskyj, forseta Úkraínu, til að fá úkraínsk stjórnvöld til að hefja rannsóknir á fjármálum fjölskylduJoe Biden, fyrrum varaforseta Bandaríkjanna og hugsanlegs mótframbjóðanda Trumps í forsetakosningunum 2020.[5]
Pelosi samþykkti aðra kæru gegn Trump eftir að stuðningsmenn hans gerðuárás á bandaríska þinghúsið í Washington undir lok forsetatíðar hans í janúar 2021.[6]
Undir lok október 2022 braust maður að nafni David DePape inn á heimili Pelosi í San Francisco og réðst á eiginmann hennar, Paul Pelosi, með hamri.[7] Nancy var ekki heima þegar innbrotið var gert en DePape hafði ætlað að ræna henni og veita henni áverka ef hún „segði honum ekki sannleikann“. Paul Pelosi var fluttur á sjúkrahús eftir árásina en útskrifaðist þaðan þann 4. nóvember.[8]
Í kjölfarþingkosninga árið 2022, þar sem Demókratar töpuðu meirihluta sínum á fulltrúadeildinni, tilkynnti Pelosi að hún myndi ekki sækjast eftir endurkjöri sem þingflokksleiðtogi flokksins. Hún hafði þá leitt þingflokk Demókrata á fulltrúadeildinni í tæp 20 ár. Hún mun hins vegar sitja áfram sem almennur þingmaður.[9]
