Magnús góði Ólafsson (1024 –25. október1047) varkonungur Noregs frá1035 til dauðadags. Hann var skírður eftirKarlamagnúsi keisara og er sagður fyrsti maðurinn sem bar nafnið Magnús sem eiginnafn (það var viðurnefni Karlamagnúsar).
Hann var sonurÓlafs digra en var komið til valda af banamönnum hans, stórbændunumKálfi Árnasyni ogEinari þambarskelfi vegna óánægju með stjórnSveins Alfífusonar sonarKnúts ríka.1037 gerði hann samning viðHörðaknút, erfingja Knúts um að sá þeirra sem fyrr félli frá skyldi erfa hinn. Við lát Hörða-Knúts1042 varð hann þannigkonungur Danmerkur en ekkikonungur Englands þar semJátvarður góði tók við völdum. Magnús gerði engu að síður tilkall tilensku krúnunnar og eins erfingi hans,Haraldur harðráði, eftir hans dag.
Árið 1043 vann hann mikinn sigur áVindum íorrustunni á Hlýrskógsheiði og bar þáöxi Ólafs helga, Hel. Viðurnefni sitt hlaut hann vegna vasklegrar framgöngu í þeirri orrustu. Árið1046 gerði hann Harald harðráða, föðurbróður sinn, að meðkonungi sínum þannig að sá sem fyrr létist skyldi erfa hinn. Hann lést ári síðar við fall af hestbaki. Frá Magnúsi segir íMagnúss sögu góða íHeimskringlu.
| Fyrirrennari: Sveinn Alfífuson |
| Eftirmaður: Haraldur harðráði | |||
| Fyrirrennari: Hörða-Knútur |
| Eftirmaður: Sveinn Úlfsson | |||
| Fornir konungar | .svg) | ||
|---|---|---|---|
| Kalmarsambandið |
| ||
| Aldinborgarar |
| ||
| Lukkuborgarar |
| ||
| |||
