Árið 1903 stofnaði hópur stúdenta í borginni Veróna félagiðHellas til að leggja stund á knattspyrnu, íþrótt sem þá var lítt þekkt meðal almennings á Ítalíu. Nafnið vísaði í hið forna heitiGrikklands og var valið eftir uppástungu frá einum af kennurum piltanna. Ítölsk knattspyrna var að mestu skipulögð á héraðsgrunni og var Hellas í hópi sterkari liða í heimaborginni og í nágrenni hennar.
Formleg knattspyrnukeppni lá niðri á árumfyrri heimsstyrjaldarinnar. Eftir að keppni hófst að nýju árið 1919 sameinaðist félagið erkifjendum sínum íVerona og hlaut hið sameinaða félag nafniðHellas Verona. Á næstu áratugum átti það eftir að sameinast fleiri smærri félögum í borginni og tók nafnið ýmsum breytingum fram og til baka.
Árið 1929 hóf Hellas Verona þátttöku í ítölsku deildarkeppninni og varði nærri þremur áratugum í Serie B, næstefstu deild. Leiktíðina 1957-58 lék félagið í fyrsta sinn í efstu deild, en féll strax aftur niður. Betur tókst til í næstu tilraun, en árið 1968 komst liðið á ný í deild hinna bestu undir stjórnsænsku kempunnarNils Liedholm. Hélt liðið sér í Serie A nær óslitið til ársins 1990.
Leiktíðina 1975-76 komst Hellas Verona í fyrsta sinn í úrslit ítölsku bikarkeppninnar, en tapaði 4:0 fyrirSSC Napoli. Árin 1983 og 1984 fór liðið einnig í úrslitin en tapaði í bæði skiptin. Veturinn 1982-83 hafnaði Hellas Verona í fjórða sæti deildarinnar, sem var besti árangur félagsins fram að því. Það gaf einnig keppnisrétt íEvrópukeppni félagsliða árið eftir og var það í fyrsta sinn.
Fyrsti og til þessa eini meistaratitill Hellas Verona leit dagsins ljós leiktíðina 1984-85. Liðið var almennt ekki talið líklegt til stórafreka og var hálfgerður samtíningur af ungum og efnilegum leikmönnum og gömlum kempum.danski framherjinn Preben Elkjær ogvestur-þýski miðjumaðurinn Hans-Peter Briegel voru fengnir til félagsins og höfðu mikilvægu hlutverki að gegna. Deildin spilaðist með afar óvenjulegum hætti þetta árið, þar sem stórliðinJuventus ogA.S. Roma höfnuðu hvorugt meðal fjögurra efstu, heldur voruTorino,Inter Milan ogSampdoria í næstu sætum á eftir meisturunum óvæntu. Athygli vakti að þennan vetur var sá háttur hafður á að dómarar voru dregnir tilviljanakennt á leiki liðanna en áður hafði sérstök nefnd raðað niður dómurum. Aftur var horfið til fyrra skipulags árið eftir og reyndust hefðbundnu stórliðin þá sigursælust á nýjan leik.
