Heimspeki 16. aldar markar lokheimspeki endurreisnartímans og er undanfari aðheimspeki 17. aldar og þar með að upphafi nútímaheimspeki.
Heimspeki tímabilsins einkenndist meðal annars af miklum deilum um ágæti fornra kenninga, svo sem kenningaPlatons ogAristótelesar en hvor tveggja átti sér bæði öfluga málsvara og andmælendur. Andmælendur voru gjarnan brautryðjendur og þátttakendur í vísindabyltingunni, líkt ogFrancis Bacon ogGalileo Galilei.
Kristin guðfræði varð einnig tilefni til heimspekilegrar deilu en þeirMarteinn Lúther ogDesiderius Erasmus deildu umfrelsi viljans með hliðsjón af kristnum hugmyndum um forsjón guðs. Á sama tíma kynntust Vestur-Evrópubúar á ný ritum forngríska efahyggjumannsinsSextosar Empeirikosar en þau höfðu mikil áhrif í gegnum höfunda á borð viðMichel de Montaigne ogFrancisco Sanches og átti mikinn þátt í að geraþekkingarfræðina að undirstöðugrein heimspekinnar í staðfrumspekinnar sem hafði áður skipað þann sess.
