Arabar erhugtak sem haft er um fólk sem hefurarabísku að móðurmáli, tilheyrir arabískri menningu eða getur rakið ætt sína tilArabíu. Arabar eru fjölmennastir íMið-Austurlöndum ogNorður-Afríku. Flestir kenna þeir sig einnig við heimaland sitt og jafnvel héruð eða ættbálka. Þessi dreifða búseta og örar breytingar á seinni árum valda því að öll arabamenning er ekki steypt í nákvæmlega sama far. Trúarbrögð eru ekki heldur ótvírætt einkenni. Þótt stærstur hluti araba aðhyllistíslam, erkristni gömul í löndum þeirra en reyndar fækkar því fólki hlutfallslega.
Giskað er á, að fjöldi araba nemi samtals allt að 300 – 350 milljónum manna. En þeir eiga heima í mjög mörgum löndum, og nákvæma tölu er ómögulegt að reikna.
Orðiðarabar finnst fyrst notað um hóp af fólki fyrir um þrjú þúsund árum. Ýmsar skýringar eru gefnar á upphaflegri merkingu, einkumhirðingjar í eyðimörkum.
Þáttaskil urðu í sögu araba snemma á sjöundu öld, þegarMúhameð hóf að kenna ný trúarbrögð, sem fengu mikinn hljómgrunn á meðal þeirra. Í kjölfarið fylgdu landvinningar, og stórveldi risu. Þar á meðal voruKálifadæmin ogOttómanveldið, sem stóð frá 1299 til 1922.
Á miðöldum fór að gæta í Evrópu menningaráhrifa frá aröbum í vísindum. Þeir miðluðu meðal annars margvíslegri fornmenningu ogarabískum tölum. Að einhverju leyti höfðu þeir einnig áhrif í myndlist, tónlist og bókmenntum.
