Le prime habitantes human del archipelago japonese ha essite traciate al Paleolithic, circa 38–39.000 annos retro. Le periodo Jōmon, nominate post su ceramica con marcas de corda, esseva sequite per le periodo Yayoi in le prime millennio a.C., quando nove inventiones esseva introducite ab Asia. Durante iste periodo, le prime referentia scribite cognoscite a Japon esseva registrate in le Libro Han chinese in le prime seculo d.C.
Circa le 3e seculo a.C., le gente Yayoi ab le continente immigrava al archipelago japonese e introduceva le technologia de ferro e un civilisation agricultural. Proque illes habeva un civilisation agricultural, le population del Yayoi comenciava a crescer rapidemente e finalmente superava le gente Jōmon, nativos del archipelago japonese que esseva chassatores-collectores. Inter le quarte e nono seculos, le numerose regnos e tribos del Japon esseva gradualmente unificate sub un governamento centralisate, nominalmente controlate per le Imperator de Japon. Le dynastia imperial establite a iste tempore continua usque a hodie, ben que quasi totalmente in un rolo ceremonial. In 794, un nove capital imperial esseva establite a Heian-kyō (hodie Kyoto), marcante le initio del periodo Heian, que durava usque 1185. Le periodo Heian es considerate un etate auree del cultura japonese classic. Le vita religiose japonese ab iste tempore e in avante esseva un mixtura de practica native de Shinto e de Buddhismo.
Durante le seculos sequente, le poter del casa imperial declinava, passante primo al grande clanes de aristocrates civil — in particular le Fujiwara — e postea al clans militar e lor armeas de samurai. Le clan Minamoto sub Minamoto no Yoritomo emergeva victoriose del Guerra Genpei de 1180–85, deficiente lor rival militar, le clan Taira. Post prender le poter, Yoritomo stabiliva su capital a Kamakura e prendeva le titulo de shōgun. In 1274 e 1281, le shogunato de Kamakura resisteva duo invasiones mongol, ma in 1333 illo esseva abattite per un pretendente rival al shogunato, initiante le periodo Muromachi. Durante iste periodo, seniores regional appellate daimyō cresceva in poter al detrimento del shōgun. Eventualmente, Japon cadeva in un periodo de guerra civil. In le curso del fin del seculo 16, Japon esseva reunificate sub le direction del prominente daimyō Oda Nobunaga e su successo, Toyotomi Hideyoshi. Post le morte de Toyotomi in 1598, Tokugawa Ieyasu prendeva le poter e esseva nominate shōgun per le imperator. Le shogunato Tokugawa, que governava ab Edo (hodie Tokyo), presideva super un era prospere e pacific cognoscite como le periodo Edo (1600–1868). Le shogunato Tokugawa imponeva un rigide systema de classes super le societate japonese e cessava quasi tote contacto con le mundo exterior.
Le prime contacto inter Portugal e Japon occurreva in 1543, quando le portugeses deveniva le prime europeos a attinger Japon per atterrage in le archipelago meridional. Illes habeva un impacto significative sur Japon, mesmo in iste interaction initial limitate, introducente armas de foco al guerra japonese. Le Expedition Perry american in 1853–54 terminava le clausura de Japon; isto contribueva al cadita del shogunato e al retorno del poter al imperator durante le Guerra Boshin in 1868. Le nove direction national del subsequente era Meiji (1868–1912) transformava le insula feudal isolate in un imperio que se modelava strictemente super le exemplos occidental e deveniva un grande poter. Ben que le democratia se disveloppava e le cultura civil moderne prosperava durante le periodo Taishō (1912–1926), le potente armea japonese habeva grande autonomia e supplantava le directores civil del Japon in le annos 1920 e 1930. Le armea japonese invadeva Manchuria in 1931, e ab 1937 le conflicto se intensificava in un guerra prolongate con China. Le attacco japonese a Pearl Harbor in 1941 conduceva a guerra con le Statos Unite e su alliate. Durante iste periodo, Japon committeva varie crimina de guerra in le Asia-Pacifico, includente sclavitude sexual forciate, experimentos human, e massacros in grande scala. Le fortias japonese tosto deveniva ultraextendite, ma le armea resisteva malgrado attaccos aeree del Alliate que infligeva damnos sever al centros populate. Le Imperator Hirohito annunciava le rendition de Japon le 15 de augusto 1945, post le bombardamentos atomic de Hiroshima e Nagasaki e le invasion sovietic de Manchuria.
Le Alliate occupava Japon usque 1952, durante le qual un nove constitution esseva promulgate in 1947 que transformava Japon in un monarchia constitutional e in le democratia parlamentari que illo es hodie. Post 1955, Japon frueva de un grandissime crescimento economic sub le governantia del Partito Democratic Liberal, e deveniva un potentia economic mundial. Desde le "Decennio Perdite" del annos 1990, le crescimento economic japonese se ha retardate.
Chassatores-collectores arrivava in Japon durante le periodopaleolithic, con le plus ancian evidentia datante a circa 38–40.000 annos retro. Pauc evidentia de lor presentia remane, proque le solos acidic de Japon tende a degradar le restos ossee. Totevia, le discoperta in Japon de unicos hachas con margine polito, datate a plus de 30.000 annos retro, pote esser evidentia del prime Homo sapiens in Japon. Le prime humanos probabilemente arrivava in Japon per mar in embarcationes. Evidentia de habitation human ha essite datate a 32.000 annos retro in le Caverna Yamashita in Okinawa, e usque 20.000 annos retro in le Caverna Shiraho Saonetabaru in le Insula Ishigaki. On ha trovate indicios que le habitantes Paleolithic de Japon interageva con, e disseccionava, megafauna nunc extincte, includente le elephante Palaeoloxodon naumanni e le cervo gigante Sinomegaceros yabei.
Le periodo Jōmon del Japon prehistoric se extende approximativemente ab 13.000 a.C. usque circa 1000 a.C. Japon esseva habitato per un cultura predominantemente de cacciatores-collector que attingeva un grado considerabile de sedentarismo e de complexitate cultural. Le nomine Jōmon, significante “marcate a corda”, esseva primo applicate per le erudito american Edward S. Morse, qui in 1877 discoperiva fragmentos de ceramica. Iste technica consisteva in prender argilla, rolar lo in forma de corda, enrotar lo in alto usque formava un olla o un cuppa, e postea coquer lo in foco aperte. Le stilo ceramic characteristic del prime fases del cultura Jōmon esseva decorate per imprimer cordas in le superficie del argilla humida. Le ceramica Jōmon es generalmente acceptate como inter le plus ancian in Asia Oriental e in le mundo.
Le advento del gente Yayoi ab le continente asiatic apportava transformationes fundamental al archipelago japonese. Le millennari realizationes del Revolution Neolithic se radicava in le insulas in un spatio relativemente breve de seculos, in particular con le disveloppamento del cultura de ris e del metallurgia. Usque recentemente, on pensava que iste ondate de cambios cultural e technologic habeva comenciate circa 400 a.C. Le evidentia de radiocarbonio ora suggere que le nove phase comenciava circa 500 annos plus tosto, inter 1000 e 800 a.C. Armate de armas e utensiles de bronze e ferro, initio importate ab China e le peninsula corean, le Yayoi se diffundeva ab Kyūshū septentrional, gradualmente supplante le Jōmon. Illes introduceva etiam le texitura e le production de seta, nove methodos de laborar ligno, technologia de fabrication de vitro, e nove stilos architectural. Le expansion del Yayoi pare haber resultate in un fusion partial con le Jōmon indigene, producendo un parve mixtura genetic.
Iste technicas Yayoi habeva origine in le continente asiatic. Il ha un debate inter studiosos super in qual grado lor diffusion pote esser attribuite al migration o al diffusion cultural. Le theoria del migration es supportate per studios genetic e linguistic. Le historico Hanihara Kazurō ha suggerite que le influxo annual de immigrantes ab le continente variava inter 350 e 3.000. Le population de Japon comenciava a crescer rapidemente, forsan decuplant se respectu al Jōmon. Le calculos del population al fin del periodo Yayoi varia inter 1 e 4 milliones. Le restos ossee del periodo Jōmon tardive revela un deterioration de standards jam paupere de sanitate e nutrition, durante que sitos archeologic Yayoi contemporanee monstra grande structuras suggestive de granarios. Iste transition esseva accompaniate per un augmento del stratification social e del guerras tribal, indicate per sepulturas segregate e fortificationes militar.
Durante le periodo Yayoi, le tribos Yayoi se coalesceva gradualmente in plure regnos. Le prime obra scribite que mentiona Japon sin ambiguitate, le Libro de Han (111 d.C.), declara que Japon (appellate Wa) esseva componite de cento regnos. Un obra posterior, le Libro de Wei, relata que verso 240 d.C. le potente regno de Yamatai, governate per le monarca feminine Himiko, habeva obtenite predominio super le alteres, ben que le localisation e aspectos del description resta debattite inter historicos moderne.
Durante le periodo sequente, Japon se unificava gradualmente sub un sol territorio. Le symbolo del crescente poter del nove dirigentes esseva le tumulos funerari kofun, construite ab circa 250 d.C. plure de los habeva scala massive, como le Daisenryō Kofun, un tumulo in forma de clave de 486 m de longitude que requiriva equipas de laboratores per dece-cinque annos pro completar. Generalmente se accepta que le tumulo esseva construite pro le Imperator Nintoku. Le kofun esseva frequentemente circumferite e plenate de numerose sculpturas de argilla haniwa, sovente in forma de guerreros e cavallos.
Le centro del stato unificate esseva Yamato in le region Kinai de Japon central. Le dirigentes del stato Yamato esseva un linea hereditari de imperatores que ancora regna como le dynastia le plus longe del mundo. Le dirigentes del Yamato expandiva lor poter per conquestas militar, ma lor methodo preferite esseva persuader le dirigentes local a acceptar lor autoritate in cambio de positiones de influentia in le governamento. Multes del potente clans local que se univa al stato Yamato deveniva cognoscite como uji.
Iste dirigentes recercava e obteneva recognition diplomatic formal ab China. Le chronicas chinese registra cinque successivos dirigentes cognoscite como le Cinque Reges de Wa. Artesanos e eruditos ab China e le Tres Regnos de Corea habeva un rolo importante in transmitter technologia continental e competentias administrative a Japon in iste periodo.
Historicos concorda que un grande lucta habeva occurrite inter le federation Yamato e le federation Izumo seculos ante le registros scribite.
Le templo buddhista Hōryū-ji, commissariate per le Prince Shōtoku, es le plus ancian structura de ligno del mundo e representa le initio del Buddhismo in Japon. Totevia, illo esseva construite per architectos corean inviate ab Baekje.
Le periodo Asuka comenciava circa 538 d.C. con le introduction del Buddhismo ab le regno corean de Baekje. Desde alora, le Buddhismo ha coexistite con le religion native Shinto in lo que hodie se appella Shinbutsu-shūgō. Le nomine del periodo proveni del capital imperial de facto, Asuka, in le region Kinai.
Le Prince Shōtoku, un regente semi-legendari, es considerate le prime grande patrono del Buddhismo in Japon. Le clan buddhista Soga prendeva le controlo del governamento in le annos 580 e lo retineva retro le scena per circa sexanta annos. Shōtoku, partialmente descendente del Soga, serviva como regente e dirigente de facto de Japon de 594 a 622. Ille redigeva le Constitution de dece-septe articulos, un codice de conducta inspirate per Confucio, e tentava introducer un systema civil meritocratic appellate le Systema de Cappe e Rangos. In 607, ille offendiva subtilmente China per un littera que comenciava con: “Le dirigente del terra del sol nascente adresa se al dirigente del terra del sol cadente.”
In 645, le clan Soga esseva rovinite per un coup conducite per le Prince Naka no Ōe e Fujiwara no Kamatari, le fundator del clan Fujiwara. Lor governamento implementava le Reformas Taika, comenciante con redistribution de terra e creation de un registro de familias pro un nove systema fiscal. Le objectivo esseva centralisar plus le stato e augmentar le poter del corte imperial, modelate super le structura governamental de China.
Le reformas legal culminava con le promulgation del Codice Taihō, que consolidava le statutos existente e establiva un systema de governamento centralisate in stilo chinese cognoscite como ritsuryō, que remaneva in function per circa medio millennio.
In 710, le governamento establiva un nove capital magnific a Heijō-kyō (hodie Nara), modelate super Chang’an, le capital del dynastia Tang. Durante iste periodo, appareva le prime duo libros producite in Japon: le Kojiki e le Nihon Shoki, que contine chronicas mythologic del Japon primitive e su linea imperial. Le Man’yōshū, compilate in le secunde medietate del seculo VIII, es considerate le plus grande collection de poesia japonese.
Tamen, Japon suffreva un serie de disastres natural, includente incendios, famines, e epidemias, como un epidemia de variola in 735–737 que occideva plus de un quarto del population. Imperator Shōmu augmentava le promotion del Buddhismo e patrocinava le construction del templo Tōdai-ji in 752. Malgrado isto, le population declinava, e tentativas de usurpar le dynastia imperial occurreva, como le tentativa del monacho Dōkyō in le annos 760. Post su morte in 770, ille perdeva su poter, e le clan Fujiwara consolidava se.
Le periodo Heian (794–1185) initiava quando le Imperator Kammu transferiva le capital a Heian-kyō (hodie Kyoto). In breve tempore, le clan Fujiwara prendeva le controlo del politica per medio de matrimonios con le familia imperial. Le potentia del corte imperial declinava gradualmente, dum familias noble e proprietarios de shōen (latifundios exemptos de taxas) accumulava poter e creava lor proprie armeas de samurais. Duo grande clans guerriere — le Taira e le Minamoto — emergiva como fortias dominante.
Conflictos como le Guerra de Nove Annos (1051–1062), le Guerra de Tres Annos (1083–1089), e finalmente le Guerra Genpei (1180–1185) illustrava le lucta inter familias nobile e guerriere. Le victoria final del clan Minamoto in 1185, culminante in le Battalia naval de Dan-no-ura, marcava le fin del periodo Heian e le initio del predominio samurai.
Le cultura Heian esseva un etate auree de arte e litteratura. Appareva le Genji Monogatari de Murasaki Shikibu, sovente considerate le prime romance del mundo, e le Makura no Sōshi (Le Libro del Cussino) de Sei Shōnagon. Le systema syllabic kana se disveloppava, reducendo le influentia cultural chinese. Architectonicamente, le templo Byōdō-in in Uji, construite in 1053, es un del plus famose exemplos.
Post consolidar su poter, Minamoto no Yoritomo eligeva regnar in concertation con le Corte Imperial in Kyoto. Ben que Yoritomo establiva su proprie governo in Kamakura, in le region de Kantō in le Japon oriental, su autoritate esseva legalmente sanctionate per le corte imperial in Kyoto in plure occasiones. In 1192, le imperator declarava Yoritomo seii tai-shōgun (征夷大将軍; “Grande General Subjugator de Barbaros Oriental”), abbreviate como shōgun. Le governo de Yoritomo esseva appellate le bakufu (幕府, “governo de tentas”), referentia al tendas ubi su soldados se installava. Le termino anglese shogunate refere al bakufu.[1] Japon remaneva in grande parte sub dominio militar usque 1868.
Le legitimitate esseva conferite al shogunato per le corte imperial, ma de facto le shogunato esseva le governatores real del pais. Le corte manteneva functiones bureaucratic e religiose, e le shogunato benveniva le participation de membros del classe aristocratic. Le institutiones plus ancian remaneva intacte ma debilitate, e Kyoto remaneva le capital official. Iste systema es contrastate con le “simple governo guerrero” del periodo Muromachi posterior.
Yoritomo tosto se revolteva contra su semi-fratre, Yoshitsune, qui esseva initialmente protegite per Fujiwara no Hidehira, nepote de Kiyohira e governator de facto del Honshu septentrional. In 1189, post le morte de Hidehira, su successor Yasuhira tentava obtener favor de Yoritomo attaccante le residentia de Yoshitsune. Ben que Yoshitsune esseva occidite, Yoritomo ancora invadeva e conquistava le territorios del clan Fujiwara Septentrional. In seculos subsequent, Yoshitsune deveniva un figura legendari, depictite in innumerabile obras litterari como un heroe tragic idealisate.
Post le morte de Yoritomo in 1199, le officio de shōgun se debilitava. A retrocortina, le ver poter esseva exercite per su sposa Hōjō Masako. In 1203, su patre, Hōjō Tokimasa, esseva nominate regente del shōgun, Minamoto no Sanetomo, le filio de Yoritomo. Desde tunc, le shōguns Minamoto deveniva marionettas del regentes Hōjō, qui exerceva le ver potentia.
Le regime establite per Yoritomo, mantenite per su successores, esseva decentralisate e de character feudalistic, in contrasto con le stato ritsuryō plus ancian. Yoritomo seligeva governatores provincial, appellate shugo o jitō, ex su proxime vassallos, le gokenin. Le shogunato Kamakura permitteva a su vassallos mantener lor proprie armeas e administrar justitia in lor provincias secundo lor proprie terminos.
In 1221, le imperator emerite Go-Toba initiava lo que deveniva cognoscite como le Guerra Jōkyū, un rebellion contra le shogunato pro restaurar le poter politic del corte. Le rebellion falleva, e Go-Toba esseva exiliate al Insula Oki, con duo altere imperatores: Tsuchimikado e Juntoku, exiliates respectivemente in le Provincia de Tosa e in le Insula Sado. Le shogunato consolidava assi su potentia relative al aristocratia de Kyoto.
Le armeas samurai del nation integre esseva mobilisate in 1274 e 1281 pro confrontar duo invasiones a grande scala lanceate per Kublai Khan del Imperio Mongol. Ben que inferior in numero e confrontate con un inimico plus ben armate, le japoneses combatteva usque un impasse in Kyushu in ambes occasiones, usque que le flotta mongol esseva destruite per typhones appellate kamikaze (“vento divin”). Malgrado le victoria, le costos del defension extenuava tanto le financias del shogunato que illo non poteva compensar su vassallos, provocante discontento permanente inter le classe samurai. Iste discontento resultava decisive pro le fin del shogunato Kamakura. In 1333, le imperator Go-Daigo lanceava un rebellion pro restaurar le plen potentia imperial. Le shogunato inviava le general Ashikaga Takauji pro reprimer lo, ma Takauji cambiava latero, uni se con Go-Daigo, e rovinava le shogunato Kamakura.
Tamen, circa 1250, Japon entrava in un periodo de prosperitate e crescita demografic. In le zonas rural, le major uso de utensiles de ferro, fertilisante, meliorationes in irrigation e cultura bisannal augmentava le productivitate. Meno famines e epidemias permitteva le expansion de citates e le florescentia del commercio. Le Buddhismo, antea un religion de elites, esseva popularisate per monachos eminente como Hōnen (1133–1212), qui fundava le Buddhismo del Terra Pure, e Nichiren (1222–1282), qui fundava le Buddhismo Nichiren. Le Buddhismo Zen, arrivate ja durante le periodo Asuka, se diffundeva largemente inter le classe samurai.
Takauji e multe altere samurai tosto deveniva insatisfacite con le “Restauracion Kenmu” del imperator Go-Daigo, un tentative ambitiöse de monopolizar le poter in le corte imperial. Post que Go-Daigo refusava de nominar lo shōgun, Takauji se rebellava. In 1338, ille capturava Kyoto e installava un membro rival del familia imperial sur le throno, le imperator Kōmyō, qui lo nominava shōgun. Go-Daigo respondeva fugiente a Yoshino, ubi ille establiva un governo rival. Isto inaugurava le conflicto prolongate inter le Corte Septentrional e le Corte Meridional.
Takauji establiva su shogunato in le districtu Muromachi de Kyoto. Sed ille fronteava le duplice desafio de combatter le Corte Meridional e mantener su autoritate super su governatores subalterne. Como le shogunato Kamakura, le shogunato Muromachi nominava su alligatos como governatores provincial, ma iste homines se proclamava gradualmente daimyō, seniores feudales de lor territorios, e sovente refusava obedientia al shōgun. Le shōgun Ashikaga plus successose in reunificar le pais esseva le nepote de Takauji, Ashikaga Yoshimitsu, qui prendeva le poter in 1368 e remaneva influente usque su morte in 1408. Yoshimitsu expandiva le potentia del shogunato e in 1392 mediava un accordo pro reunir le Cortes Septentrional e Meridional, terminante le guerra civil. Desde tunc, le shogunato manteneva le imperator sub strette controlo.
Durante le ultime seculo del shogunato Ashikaga, le pais cadeva in un nove e plus violente guerra civil. Isto comenciava in 1467 con le Guerra Ōnin, sur le question de succession del shōgun. Le daimyōs prendeva lateros opposte e incendiava Kyoto, reducente lo a ruinas. Quando le succession esseva finalisate in 1477, le shōgun habeva perdite tote autoritate super le daimyōs, qui regnava centos de statos independente. Isto esseva le periodo del “Statos Bellante” (Sengoku), ubi le daimyōs se combatteva inter illes pro le controlo del pais. Alcunes del plus potente esseva Uesugi Kenshin e Takeda Shingen. Un symbolo persistente de iste era esseva le ninja, spias e assassinos professional empleate per daimyōs. Le veritate historic sur illes es pauc cognoscite, e illes deveniva subjecto de multes legendas. In addition al daimyōs, paysanos rebelliose e “monachos guerreros” affiliate a templos buddhista etiam levava lor proprie armeas.
Durante le secunde medietate del seculo XVI, Japon se reunificava gradualmente sub duo potente seniores feudal: Oda Nobunaga e Toyotomi Hideyoshi. Le periodo prende su nomine del castello Azuchi, sede de Nobunaga, e del castello Momoyama, sede de Hideyoshi.
Nobunaga esseva le daimyō del parve provincia de Owari. Ille appariva subitemente sur le scena in 1560, quando, durante le Battalia de Okehazama, su exercito, multe vices minor in numero, derrotava le forte armea del potente daimyō Imagawa Yoshimoto. Nobunaga deveniva renommate pro su habilitate strategic e su ferocitate. Ille incoragiava le christianismo pro incitar odio contra su inimicos buddhista e pro establir fortes relationes con mercatores europee de armas. Ille equipava su tropas con moschettos e les trainava con tacticas innovative. Ille promoveva homines talentose sin regardo a lor classe social, includente su servo paysan Toyotomi Hideyoshi, qui deveniva un de su meliores generales.
Le periodo Azuchi–Momoyama comenciava in 1568, quando Nobunaga occupava Kyoto, terminante de facto le shogunato Ashikaga. Ille se approximava rapidemente a su objectivo de reunificar tote Japon quando, in 1582, un de su proprie oficiales, Akechi Mitsuhide, le assassinava durante un attacco subitanee contra su campamento. Hideyoshi vengava Nobunaga per destruer le rebellion de Akechi e emergeva como su successore.
Hideyoshi completava le reunification de Japon per le conquista de Shikoku, Kyushu, e le territorios del familia Hōjō in le est. Ille initiava reformas radical in le societate japonese: confiscation del spadas del paysanos, nove restrictiones super le daimyōs, persecution del christianos, un censu agrari exhaustive, e un lege que prohibeva le paysanos e samurais de cambiar de classe social. Su censu classificava omnes que cultivava le terra como “communatores”, un acto que de facto liberava le majoritate del sclavos in Japon.
Con le expansion de su potentia, Hideyoshi soniava de conquistar China e in 1592 initiava duo massive invasiones de Corea. Tamen, ille non succedeva in subjugar le armeas chinese e corean sur le peninsula, e le guerra terminava post su morte in 1598.
In le sperantia de fundar un nove dynastia, Hideyoshi habeva demandate a su plus fidel subalternos de jurar fidelitate a su filio infante, Toyotomi Hideyori. Nonobstante isto, quasi immediatemente post le morte de Hideyoshi, guerra erumpeva inter le alliantos de Hideyori e le partisans de Tokugawa Ieyasu, un daimyō e ancian alliate de Hideyoshi. Tokugawa Ieyasu reportava un victoria decisive in le Battalia de Sekigahara in 1600, initiando 268 annos de domination ininterrumpite per le clan Tokugawa.
Le periodo Edo esseva characterisate per pace e stabilitate relative sub le stricte controlo del shogunato Tokugawa, que regiva ab le citate oriental de Edo (hodie Tokyo). In 1603, le imperator Go-Yōzei declarava Tokugawa Ieyasu shōgun, e Ieyasu abdicava duo annos plus tarde pro preparar su filio como secunde shōgun de lo que deveniva un longe dynastia. Nonobstante, il prendeva tempore pro que le Tokugawa consolidava lor poter. In 1609, le shōgun dava al daimyō del dominio de Satsuma permission de invader le Regno de Ryukyu pro insultos presumpte contra le shogunato; le victoria de Satsuma initiava 266 annos de duplice subordination de Ryukyu a Satsuma e a China. Ieyasu menava le Assedio de Osaka que terminava con le destruction del clan Toyotomi in 1615. Poco postea le shogunato promulgava le Leges pro le Casas Militar, que imponeva controlo plus stricte super le daimyōs, e le systema de residentia alternate (sankin-kōtai), que requireva que cata daimyō passava cata altere anno in Edo. Mesmo assi, le daimyōs continuava a mantener un grado significative de autonomia in lor dominios. Le governamento central del shogunato in Edo, que rapidemente deveniva le plus populose citate del mundo, prendeva consilio de un gruppo de consiliarios senior appellate rōjū e empleava samurais como bureaucratas. Le imperator in Kyoto esseva riccamente finanzate per le governamento, ma non habeva poter politic.
Le shogunato Tokugawa prendeva grande effortios pro reprimer agitation social. Penas dure, includente crucifixion, decapitation e morte per bullition, esseva decretate mesmo pro delictos minor, benque criminales de alte classe social habeva frequentemente le option de seppuku (“suicidio ritual”). Le christianismo, considerate un potential menacia, esseva gradualmente prohibite usque que, post le Rebellione Shimabara de 1638 guidate per christianos, le religion esseva completemente interditte. Pro impedir ulteriores influxos estranier, le tertie shōgun Tokugawa, Iemitsu, implementava le politica isolationista sakoku (“pais claudite”), sub le qual le japoneses non esseva permittite a viagiar foras, retornar de ultra-mare, o construer naves oceanic. Le sol europeos admittite in Japan esseva le hollandeses, qui recipeva un sol posto de commercio in Dejima, Nagasaki, ab 1634 usque 1854. China e Corea esseva le sol altere paises autorisate a commerciar, e multe libros estranier esseva prohibite.
Durante le regno Tokugawa, in 1600, le navigator anglese William Adams deveniva le prime anglos a attinger Japan, con su assistente Jan Joosten. Adams esseva postea concedite le stato de samurai, e esseva recognoscite como un del plus influente estranieros in Japan al initio del seculo XVII.
Durante le prime seculo del regno Tokugawa, le population del Japan duplicava usque a 30 million, principalmente gratias al crescentia agricole; postea illo remaneva stabile. Le construction de routes per le shogunato, le elimination de taxas de ponte e strata, e le standardisation del moneta promoveva le expansion commercial, que beneficiava mercantes e artesanos in le citates. Le population urban cresceva, ma quasi novanta pro cento del populo continuava a viver in zonas rural. Tanto in le citates como in le campania, on beneficiava de un del plus notabile cambiamentos social del periodo Edo: le augmento de litteratura e numeration. Le numero de scholas private cresceva multo, specialmente illos ligate a templos e sanctuarios, e elevava le litteratura a circa 30 pro cento – forsan le plus alte tauxo del mundo in ille tempore – lo que stimulava un industria editorial florente. Le numeration esseva etiam alte, comparabile a celle de Europa nord-occidental, e approximava 100% in le seculo XIX. Iste alte nivellos de litteratura e numeration formava un fundamento socio-economic pro le forte taxas de crescentia del Japan in le seculo sequente.
Le periodo Edo esseva un tempore de florescentia cultural, quando le classe mercante cresceva in ricchessa e comenciava a spender lor redditos in activitates cultural e social. Membros de iste classe, protectores de cultura e divertimento, viveva un vita hedonistic que esseva appellate ukiyo (“mundo flottante”). Iste stilo de vita inspirava le novelas popular ukiyo-zōshi e le arte ukiyo-e, sovente gravuras in ligno que deveniva plus sophisticate e multicolore.
Formas de theatro como kabuki e bunraku (theatro de marionettas) deveniva extrememente popular. Illos esseva accompaniate per cantos breves (kouta) e musica sur le shamisen, un instrumento importate in 1600. Le haiku, con su maxime maestro Matsuo Bashō (1644–1694), se affirmava como forma poetic major. Geishas, un nove profession de divertitores, se popularisava; illes conversava, cantava e ballava pro clientes, ma sin relationes sexual.
Le Tokugawa esseva fortemente influentiate per le Neo-Confucianismo, que les incitava a divider le societate in quatro classes basate super occupationes. Le classe samurai pretendeva sequer le ideologia de bushidō, “le via del guerrero”.
Per le fin del seculo XVIII e initio del XIX, le shogunato monstrava signos de debilitate. Le forte expansion agricole del prime periodo Edo se habeva finite, e le governamento respondeva mal al devastante famines Tenpō del 1830s. Le agitation paysan cresceva e le reditos governamental cadeva. Le stipendios del samurais, ja in difficultates, esseva reducite, e multe esseva obligate a prender laboros supplementari. Discontentos, illes tosto jocava un rolo major in le cadita del shogunato.
Simultanemente, ideas nove stimulava le population. Libros hollandese alimentava interesse in le scientias occidental (rangaku = “studios hollandese”). Le medico Sugita Genpaku usava conceptos occidental pro renovar le comprension del anatomia human. Al mesme tempore, le studio kokugaku (“studios national”), con pensatores como Motoori Norinaga e Hirata Atsutane, promoveva valores “native” japonese. Illo criticava le Neo-Confucianismo chinese e exaltava le autoritate divine del imperator, radicate, secundo le Shinto, in le mythologia del “Etate del Deos”.
In 1853, le arrivata del flottas american conducite per Commodore Matthew C. Perry jectava le pais in turmoil. Le shogunato, incapace de resister a su navios armate, esseva obligate a aperir portos e signar tractatos illegal con le occidentales, qui concedeva immunitate juridic e privilegios commercial a lor citatanos.
Iste humiliante concessiones excitava le indignation, specialmente in le dominios del sud, Chōshū e Satsuma. Lor samurais, inspirate per le doctrina sonnō jōi (“reverentiar le imperator, expeller le barbaros”), se alliciava. Post que Tokugawa Yoshinobu deveniva shōgun in 1866, ille luctava pro mantener le poter, ma in 1868 Chōshū e Satsuma persuadeva le juvene imperator Meiji a demandar le fin del shogunato. Lor armeas marchava verso Edo, e le guerra Boshin (1868–1869) resultava in le cadita final del shogunato Tokugawa.
Le imperator esseva restituite a un suprema autoritate nominal,[166] e in 1869, le familia imperial se transferiva a Edo, que esseva renominate Tokio (“capitale oriental”).[167] Totevia, le homines plus potente in le governamento esseva ex-samurais de Chōshū e Satsuma, non le imperator, qui habeva dece-cinque annos in 1868.[166] Iste homines, cognoscite como le oligarcas Meiji, supervideva le cambios dramatic que Japon experientiava durante iste periodo.[168] Le dirigentes del governamento Meiji desira que Japon deveni un stato-nation moderne que poteva esser equal al potentes imperialista occidental.[169] Inter illes esseva Ōkubo Toshimichi e Saigō Takamori de Satsuma, e etiam Kido Takayoshi, Itō Hirobumi, e Yamagata Aritomo de Chōshū.[166]
Le governamento Meiji aboliva le structura de classes de Edo[170] e substitueva le dominios feudal del daimyōs con prefecturas.[167] Illo instituiva un reform comprehensive del imposta e levava le prohibition del christianismo.[170] Prioritates major del governamento includeva etiam le introduction de ferrovias, lineas telegraphic, e un systema universal de education.[171]
Le governamento Meiji promoveva un occidentalisation ample[172] e empleava centenas de consiliarios del nationes occidental con experientia in campos como education, mineria, bancas, jure, afferes militar, e transporto pro remodellar le institutiones de Japon.[173] Le japoneses adoptava le calendario gregorian, vestimentos occidental, e stilos occidental de capillos.[174] Un defensor eminente del occidentalisation esseva le scriptor popular Fukuzawa Yukichi.[175]
Como parte de su impulso de occidentalisation, le governamento Meiji patrocinava con entusiasmo le importation del scientia occidental, in particular le scientia medical. In 1893, Kitasato Shibasaburō fundava le Instituto pro Maladias Infectiose, que tosto deveniva famose mundialmente,[176] e in 1913, Hideyo Noguchi demonstrava le relation inter syphilis e paralyse progressiva.[177]
In ultra, le introduction de stilos litterari occidental-europee in Japon causava un boom de nove obras de fiction in prosa. Autores characteristic del periodo includeva Futabatei Shimei e Mori Ōgai,[178] ben que le plus famose scriptor del era Meiji esseva Natsume Sōseki,[179] qui scribeba romanes satiric, autobiographic, e psychologic[180] combinante le stilos traditional e moderne.[181] Ichiyō Higuchi, un eminente autora feminine, prendeva inspiration del modelos litterari anterior del periodo Edo.[182]
Le institutiones governamental se disveloppava rapidemente in responsa al Movimento pro Libertate e Derectos del Populo, un campania popular que demandava plus grande participation politic. Le dirigentes de iste movimento includeva Itagaki Taisuke e Ōkuma Shigenobu.[183] Itō Hirobumi, le prime ministro de Japon, respondeva per rediger le Constitution Meiji, que esseva promulgate in 1889.
Le nove constitution stabiliva un camera basse eligite, le Camera de Representantes, ma su poteres esseva limitate. Solmente duo percento del population habeva derecto de votar, e le legislation proponite in le Camera requiriva le appoio del camera alte non eligite, le Camera del Paires. Tanto le gabinete de Japon como le armea esseva responsabile non al legislatura eligite, ma directemente al imperator.[184]
Simultanemente, le governamento japonese disveloppava etiam un forma de nationalismo, sub le qual Shinto deveniva le religion del stato e le imperator esseva declarate un deo vivente.[185] Le scholas a nivello national inculcava valores patriotic e fidelitate al imperator.[171]
In decembre 1871, un nave de Ryukyu se naufragava in Taiwan e le equipage esseva massacrate. In 1874, usante le incidentia como pretexto, Japon lanceava un expedition militar a Taiwan pro affirmar su pretensiones super le Insulas Ryukyu. Le expedition demonstrava le prime caso in que le armea japonese ignorava le ordines del governamento civil, partente al mar post que esseva ordinate postponar le mission.[186]
Yamagata Aritomo, nascite samurai in le Dominio Chōshū, esseva un forza clave retro le modernisation e expansion del Armea Imperial Japonese, in particular le introduction del conscription national.[187] Le nove armea esseva usate in 1877 pro supprimir le Rebellione de Satsuma, un insurrection de samurais discontentate in le sud de Japon, conducite per le ancian dirigente Meiji Saigō Takamori.[188]
Le armea japonese habeva un rolo central in le expansion exterior de Japon. Le governamento credeva que Japon debeva acquérir su proprie colonias pro rivalisar con le poteres colonial occidental. Post consolidar su controlo super Hokkaidō (per le Commission de Developpamento de Hokkaidō) e annectar le Regno Ryukyu (le “Disposition de Ryūkyū”), illo dirigeva su attention a China e Corea.[189]
In 1894, truppas japones e chinese se affrontava in Corea, ubi ambes esseva stationate pro supprimir le Rebellione Donghak. Durante le Guerra Sino-Japonese (1894–1895), le forzas japonese, motivate e ben conducite, vinceva contra le armea plus numerose e melior equipate del China Qing.[190] Le insula de Taiwan esseva cedite a Japon in 1895,[191] e le governamento japonese ganiava prestigio international sufficiente pro permitter al Ministro de Affaires Extern Mutsu Munemitsu de renegociar le “tractatos inegale”.[192] In 1902, Japon signava un importante alliantia militar con Britannia.[193]
Le proxime collision esseva con Russia, que expandiva su influentia in Asia. Le Battalia del Fluvio Yalu esseva le prime victoria de un poter asiatic contra un poter occidental in decennios.[194] Le Guerra Russo-Japonese de 1904–05 terminava con le dramatic Battalia de Tsushima, un altere victoria del nove marina japonese. Japon assereva su protectorato super Corea in 1905, sequite per annexion complete in 1910.[195] Le defaite de Russia in iste guerra causava un cambio in le ordine mundial: Japon emergeva non solmente como un poter regional, sed como le principal poter asiatic.[196]
Durante le periodo Meiji, Japon subiva un transition rapid verso un economia industrial.[197] Tanto le governamento japonese como imprenditores private adoptava technologia e scientia occidental pro crear fabricas capace de producer un vaste varietate de productos.[198]
Al fin del periodo, le majoritate del exportationes de Japon esseva bienes manufacturate.[197] Alcun del nove industrias e empresas plus successful de Japon deveniva enorme conglomeratos familiar appellate zaibatsu, como Mitsubishi e Sumitomo.[199] Le crescita industrial phenomenal stimulava un urbanisation rapide. Le proportion del population laborante in agricultura cadeva de 75% in 1872 a 50% in 1920.[200] In 1927 le Linea Ginza del Metro de Tokio esseva inaugurate, deveniente le plus vetere linea subterranee in Asia.[201]
Japon godeva de un solide crescita economic in iste tempore, e le majoritate del gente viveva plus longe e con melior sanitate. Le population cresceva de 34 milliones in 1872 a 52 milliones in 1915.[202] Le conditiones dur in le fabricas causava un agitation laboral crescente,[203] e multe operarios e intellectuales adoptava ideas socialista.[204]
Le governamento Meiji respondeva con un repression severe del dissidentia. Socialistas radical complottava assassinar le imperator in le Incidentia de Alta Traition de 1910, post le qual le policia secrete Tokkō esseva establite pro eradicar agitatores de sinistra.[205] Le governamento introduceva etiam un legislation social in 1911 que fixava horas maxime de labor e un etate minime pro occupation.[206]
Durante le breve regno del Imperator Taishō, Japon disveloppava institutiones democratic plus forte e cresceva in potentia international. Le crise politic Taishō aperiva le periodo con massive protestas e tumultos organisate per le partidos politic japones, que succedeva a forciar Katsura Tarō a resignar como prime ministro.[207] Isto, insimul con le revoltas del arroz de 1918, augmentava le potentia del partidos politic japones in detrimento del oligarquia dominante.[208] Le partidos Seiyūkai e Minseitō veniva a dominar le politica verso le fin del era appellate “democratia Taishō”.[209]
Le suffragio pro le Camera de Representantes habeva essite gradualmente expandite desde 1890,[210] e in 1925 le suffragio universal masculine esseva introducite con le adoption del Lege de Suffragio Universal Masculin. Totevia, in le mesme anno esseva etiam adoptate le vaste Lege de Preservation del Pace, que prescriveva penas severe pro dissidentes politic.[211]
Le participation de Japon in le Prime Guerra Mundial al latere del Alliate stimulava un crescimento economic sin precedente e apportava a Japon nove colonias in le Pacifico Sud, sequestate de Germania.[212] Post le guerra, Japon signava le Tractato de Versailles e godeva de bon relationes international per su adhesion al Societate del Nationes e su participation in conferentias international de disarmamento.[213]
Le grande terremoto de Kantō in septembre 1923 causava plus de 100.000 mortos, e, insimul con le incendios resultante, destruiva le domos de plus que tres milliones de personas.[214] In le consequentia del disastro, occurreva le Massacro de Kantō, in le qual le armea japonese, le policia, e bandas de vigilantes assassinava milles de coreanos post que rumores — plus tarde declarate false per fontes japones — accusava les de haber envenenate putos.[215]
Le crescimento del fiction in prosa popular, que habeva comenciate durante le periodo Meiji, continuava in le periodo Taishō gratias al augmento del taxas de alfabetisation e al reduction del precios de libros.[216] Figuras litterari notabile del era includeva le scriptor de contos curte Ryūnosuke Akutagawa[217] e le romancista Haruo Satō. Jun’ichirō Tanizaki, describite per le historico Conrad Totman como “forsan le figura litterari plus versatile de su die”, produceva multe obras durante le periodo Taishō influentiate per litteratura europee, ben que su romance de 1929 Alcun prefere urticas reflecte un profunde appreciation pro le virtutes del cultura traditional japonese.[218]
Al fin del periodo Taishō, Tarō Hirai, cognoscite per su pseudonymo Edogawa Ranpo, comenciava scriber populares historias de mysterio e crimine.[217]
Le regno de sexanta-tres annos del Imperator Shōwa, de 1926 usque 1989, es le plus longe in le historia registrate del Japon. Le prime vinti annos esseva characterisate per le ascension del nationalismo extreme e un serie de guerras expansionista. Post haber suffrite un disfacta in le Secunde Guerra Mundial, le Japon esseva occupate per potentias estranier pro le prime vice in su historia, e postea reemergeva como un major potentia economic mundial.
Incidentia de Manchuria e le Secunde Guerra Sino-Japonese
Gruppos de sinistra habeva subite suppression violente al fin del periodo Taishō, e gruppos radical de derecta, inspirate per fascismo e nationalismo japonese, cresceva rapidemente in popularitate. Le derecta extrem deveniva influente trans le governamento e le societate japonese, notabilemente intra le Armea de Kwantung, un armea japonese stationate in China juxta le Ferrovia de Sud Manchuria possedite per Japon. Durante le Incidentia de Manchuria in 1931, officiarios radical del armea bombarda un parve portion del Ferrovia de Sud Manchuria e, attribuente falsemente le attacco al chineses, invadeva Manchuria. Le Armea de Kwantung conquistava Manchuria e installava ibi le governamento marionetta de Manchukuo sin permission del governamento japonese. Le critica international de Japon post le invasion conduceva al retiro de Japon ab le Liga del Nationes.
Le Prime Ministro Tsuyoshi Inukai del Partito Seiyūkai tentava restringer le Armea de Kwantung, ma esseva assassinate in 1932 per extremistas de derecta. A causa del opposition crescente intra le armea japonese e le derecta extrem contra politicos de partito, que illes considerava como corruptos e egoiste, Inukai esseva le ultime politico de partito a governar Japon ante le Secunde Guerra Mundial. In februario 1936, juvene officiarios radical del Armea Imperial Japonese tentava un colpo de stato. Illes assassinava multe politicos moderate ante que le colpo esseva supprimite. In su vestigios, le armea japonese consolidava su controlo super le systema politic, e le majoritate del partidos politic esseva abolite quando le Association de Adjuta al Regula Imperial esseva fundate in 1940.
Le vision expansionista de Japon deveniva sempre plus audace. Multe del elite politic japonese aspirava que Japon acquiriva nove territorios pro extraction de recursos e settlemento del population excedente. Iste ambitiones conduceva al eruption del Secunde Guerra Sino-Japonese in 1937. Post lor victoria in Nanjing, le armea japonese committite le infame Massacro de Nanjing. Le armea japonese falleva in deficer le governamento chinese sub Chiang Kai-shek, e le guerra descendeva in un sanguinose impasse que durava usque 1945. Le scopo declarate del guerra de Japon esseva establir le Sphera de Coprosperitate del Grande Asia Oriental, un vaste union panasiatic sub domination japonese. Le rolo de Hirohito in le guerras exterior de Japon remane un subjecto de controverse, con varie historicos que lo describe o como un figura sin poter o como un facilitator e supporter del militarismo japonese.
Le Statos Unite se opposeva al invasion de China per Japon e respondeva con sanctiones economic sempre plus stricte destinate a privar Japon del recursos necessari pro continuar su guerra in China. Japon reagiva per formar un alliantia con Germania e Italia in 1940, cognoscite como le Pacte Tripartite, lo que aggravava su relationes con le Statos Unite. In julio 1941, le Statos Unite, le Regno Unite, e le Nederlandes congelava tote le activos japonese quando Japon completava su invasion de Indochina Francese per occupar le medietate meridional del pais, lo que ancora augmentava le tension in le Pacifico.
In le fin de 1941, le governamento japonese, conducite per le Prime Ministro Hideki Tojo, decideva rupter le embargo conducite per le Statos Unite per medio del armas. Le 7 de decembre 1941, le Marina Imperial Japonese lanceava un attacco surprise contra le flotta american a Pearl Harbor, Hawaii. Isto portava le Statos Unite in le Secunde Guerra Mundial al latere del Alliate. Japon alora invadeva con successo le colonias asiatic del Statos Unite, del Regno Unite e del Nederlandes, includente le Philippinas, Malaya Britannic, Hong Kong, Singapore, Birmania e le Indias Oriental Nederlandese. In le prime phases del guerra, Japon accumulava victoria post victoria.
Le marea comenciava cambiar contra Japon post le Battalia de Midway in junio 1942 e le subsequente Battalia de Guadalcanal, in le qual truppas alliate retira le Insulas Solomon del controlo japonese. Durante iste periodo, le armea japonese esseva responsabile de crimes de guerra como le maltrattamento de prisioneros de guerra, massacros de civiles, e le uso de armas chimic e biologic. Le armea japonese ganiava un reputar de fanatismo, sovente empleante cargas banzai e combattente quasi usque al ultime homine contra fortias superior. In 1944 le Marina Imperial Japonese comenciava displicar squadrillas de pilotos kamikaze que se lanceava con lor aviones contra naves inimic.
Le vita in Japon deveniva progressivemente difficile pro le civiles a causa de un rationamento strictissime de alimentos, fallimentos electric, e un repression brutal contra dissidentia. In 1944 le armea american capturava le insula de Saipan, lo que permitteva al Statos Unite initiar bombardamentos massive super le terra principal de Japon. Iste bombardamentos destrueva plus que medietate del area total del major citates japonese. Le Battalia de Okinawa, combattite inter april e junio 1945, esseva le plus grande operation naval del guerra e lassava 115,000 soldados e 150,000 civiles okinawan morte, suggerente que le planate invasion del terra principal de Japon haberea essite ancora plus sanguinose. Le super-cuirassate Yamato esseva submergite durante su ruta pro supportar le Battalia de Okinawa.
Le 6 de augusto 1945, le Statos Unite jectava un bomba atomic super Hiroshima, occidente plus de 70,000 personas. Isto esseva le prime attacco nuclear in le historia. Le 9 de augusto le Union Sovietic declarava guerra a Japon e invadeva Manchukuo e altere territorios, e Nagasaki esseva colpite per un secunde bomba atomic, occidente circa 40,000 personas. Le surrender de Japon esseva comunicate al Alliate le 14 de augusto e annunciate per radio national le die sequente per le imperator Hirohito.
Japon experimentava un transformation politic e social dramatic sub le occupation del Alliate inter 1945–1952. Le general american Douglas MacArthur, como Supremo Comandante del Fortias Alliate, serviva de facto como leader de Japon e exerceva un rolo central in implementar reformas, multe inspirate per le New Deal del annos 1930.
Le occupation cercava a decentralisar le poter in Japon per dissolver le zaibatsu, transferer le proprietate del terra agricultural ab proprietarios a agricultores in location, e promover le syndicalismo laboratori. Alteres objectivos major esseva le demilitarisation e le democratization del governamento e societate de Japon. Le armea de Japon esseva disarmate, su colonias recipeva independentia, le Lege de Preservation del Pace e le Police Special Superior esseva abolite, e le Tribunal Militar International del Extremo Oriente processava criminales de guerra. Le gabinete deveniva responsabile non al Imperator, ma al Dieta National eligite. Le Imperator esseva permittite remaner super le throno, ma esseva obligate a renunciar a su pretensiones de divinitate, que habeva essite un columna del systema de Shinto de Statos. Le nove constitution de Japon entrava in vigor in 1947 e garantiava libertates civil, derectos laboratori e suffragio feminine; e, per medio del Articulo 9, Japon renunciava a su derecto de entrar in guerra contra un altere nation.
Le Tractato de Pace de San Francisco de 1951 normalisava officialmente le relationes inter Japon e le Statos Unite, ben que le Tractato de Securitate US–Japon, imponite simultaneemente, ligava Japon in un alliantia militar con le Statos Unite e continua a permitter le presentia de bases militar american in territorio japonese. Le occupation terminava officialmente in 1952, ben que le Statos Unite continuava occupar le Insulas Ogasawara e Ryukyu. In 1968, le Insulas Ogasawara esseva restituite al sovranitate japonese e le citatinos poteva retornar. Okinawa esseva le ultime a esser restituite, in 1972. Le Statos Unite continua operar bases militar trans le archipelago japonese, majormente in Okinawa, sub le terminos del Tractato de Securitate US–Japon revidite.
Shigeru Yoshida serviva como prime ministro inter 1946–1947 e 1948–1954, e exerceva un rolo clave in guiar Japon durante le occupation. Su politicas, cognoscite como le Doctrina Yoshida, proponeva que Japon deberea forjar un relation strictissime con le Statos Unite e concentrar se super le disveloppamento economic plus tosto que super un politica exterior proactiva. Yoshida esseva un del prime ministros plus longe in servicio in le historia de Japon. Le Partito Liberal de Yoshida se fusionava in 1955 in le nove Partito Liberal Democratic (PLD), que dominava le politica japonese pro le resto del periodo Shōwa.
Ben que le economia japonese esseva in mal stato in le annos immediate postguerra, un programma de austeritate implementate in 1949 per le experto financiar Joseph Dodge poneva fin al inflation. Le Guerra de Corea (1950–1953) esseva un grande beneficio pro le affaires japonese. In 1949, le gabinete de Yoshida creava le Ministero de Comercio International e Industria (MITI) con le mission de promover le crescimento economic per medio de cooperation strictissime inter le governamento e le grande industrias. MITI promoveva con successo le fabrication e le industria pesante, e stimulava le exportationes. Le factores detra le crescimento economic postguerra de Japon includeva technologia e technicas de controlo de qualitate importate ab le Occidente, cooperation economic e de defensa con le Statos Unite, barriaras non-tariffari al importationes, restrictiones super le syndicalismo laboratori, long horas de labor, e un ambiente economic global generalmente favorabile. Le societates japonese reteneva con successo un mano de obra fidel e experte per medio del systema de employmento a vita, que garantiva a lor empleatos un posto de labor secur.
Per 1955, le economia japonese habeva jam crescite ultra le nivellos pre-guerra, e per 1968 illo habeva devenite le secunde plus grande economia capitalista del mundo. Le PNB cresceva a un rhythmo annual de quasi 10% inter 1956 e le crisis de petroleo de 1973, que lo reduceva a un rhythmo ancora rapide de justo plus de 4% usque 1991. Le expectation de vita cresceva, e le population de Japon attingeva 123 milliones per 1990. Le populo ordinari deveniva sufficientemente ric pro comprar un grande varietate de bienes de consumo. Durante iste periodo, Japon deveniva le plus grande productor mundial de automobiles e un productor prominente de electronica. Japon signava le Accord de Plaza in 1985 pro depretiar le dollar american contra le yen e altere monetas. Per le fin de 1987, le indice borsiere Nikkei habeva duplicate, e le Borsa de Tokio deveniva le plus grande del mundo. Durante le subsequente bulla economic, le prestos pro actiones e immobiliares cresceva rapidemente.
Japon deveniva membro del Nationes Unite in 1956, normalisava relationes con le Union Sovietic in le mesme anno malgrado un disputa persistente super le Insulas Kuril, e con Corea del Sud in 1965 malgrado un disputa simile super le Insulas Liancourt. In accordo con le politica del Statos Unite, Japon recognosceva le Republica de China in Taiwan como governamento legitime de China post le Secunde Guerra Mundial, ben que Japon transferiva su recognition al Republica Popular de China in 1972.
Japon remaneva un proxime alliate del Statos Unite durante tote le Guerra Frigide, ben que le Alliantia US–Japon non habeva supporto unanimemente del populo japonese. Como requestate per le Statos Unite, Japon reconstituiva su fortias militar in 1954 sub le nomine Fortias de Autodefensa Japonese (JSDF), ben que alcunos japoneses insisteva que le existentia mesme del JSDF esseva un violation del Articulo 9 del constitution de Japon. Un unda de protestas in Japon contra bases militar american e experimentos nuclear attingeva un apice con le massive protestas Anpo de 1960, quando milliones de citatinos marchava in opposition al Tractato de Securitate US–Japon. Ben que le protestas finalmente falleva in impedir le revision del tractato, illos succediva in forzar le impopular prime ministro Nobusuke Kishi a resignar. Su successore, Hayato Ikeda, desviava con successo le attention popular del conflictos politic con su “Plano de Duplicar le Reddito”, que promitteva duplicar le PNB de Japon in dece annos, e lo realisava in solmente septe. Ikeda etiam supervideva le completion del prime linea de shinkansen (traino a bala) del mundo, e le Olimpiadas de Tokio de 1964, multo laudate, que signalava le retorno de Japon al prominentia international.
Inter le disveloppamentos cultural, le periodo immediatemente post-occupation deveniva un etate de auro pro le cinema japonese. Le rationes includeva le abolition del censura governamental, basse costos de production de films, accesso expandite a nove technicas e technologias cinematographic, e immense publicos domestic in un tempore quando altere formas de recreation esseva relativemente rare. Durante iste periodo, Japon etiam emergeva como un exportator de cultura popular. Juventutes trans le mundo comenciava a consumir filmes de kaiju (monstros), anime (animation), manga (bandas deseniate), videojocos, e altere formas de cultura pop japonese. Autores japonese como Yasunari Kawabata e Yukio Mishima deveniva figuras litterari popular in America e Europa. Soldatos americanos retornante del occupation portava historias e objectos, e le generationes sequente de tropas US in Japon contribuiva a un fluxo constante de artes martial e altere aspectos cultural ab le pais.
Le regno del imperator Akihito comenciava al morte de su patre, le imperator Hirohito. Le bulla economic collabava in 1989, e le precios del actiones e del terras cadeva drasticamente quando Japon entrava in un spirale deflationari. Le bancas se trovava cargate de debitos insuperabile que impediva le recuperation economic. Le stagnation aggravava se pois que le tasso de natalitate declinava multo infra le nivello de substitution. Le annos 1990 es frequentemente appellate le Decennio Perdite de Japon. Le rendimento economic restava sovente debile in le decennios sequente, e le mercato borsiere non retornava a su nivellos anterior a 1989 usque februario 2024. Le systema de employmento a vita in grande parte collabava e le taxas de disoccupation cresceva. Le economia vacillante e plure scandales de corruption debilitava le position dominant del PLD. Non obstante, Japon esseva governate per prime ministros non-PLD solmente inter 1993–1996 e 2009–2012.
Questiones concernente le memoria del guerra conduceva a relationes tensionate con China e Corea del Sud in plure occasiones. Ben que officiales e imperatores japonese habeva presentate plus de 50 excusas formal desde le annos 1950, alcunos politicos e activistas in China e Corea del Sud considerava le excusas official — como ille del Imperator in 1990 e le Declaration Murayama de 1995 — como inadequate o non sincere. Le politica nationalista in Japon a vices exacerbab a iste tensiones, per exemplo per le negation del Massacro de Nanjing e altere crímenes de guerra, le libros de historia revisionista, e le visitas de certe politicos japonese al Sanctuario Yasukuni, que commemora le soldados japonese morte in guerras inter 1868 e 1954, ma que desde le fin del annos 1970 etiam include criminales de guerra condemnate.
Le population de Japon attingeva su apice a 128,083,960 in 2008, e in decembre 2020 illo habeva cadite a infra 126 milliones. In 2011, China superava Japon como le secunde plus grande economia del mundo per PIB nominal. Malgrado le difficultates economic, iste periodo videva etiam le expansion mundial del cultura popular japonese — includente videojocos, anime, e manga — specialmente inter juventutes. In martio 2011, le Torre Tokyo Skytree deveniva le plus alte turre del mundo a 634 metros, displaciando le Torre de Canton. Illo es actualmente le tertie plus alte structura del mundo.
Le 11 de martio 2011, le terremoto de Tōhoku colpiva le region nord-oriental Tōhoku de Japon. Le tsunami resultante damnava le installamentos nuclear in Fukushima, que suffereva un fusión nuclear e grave fugas radioactive. In total, quasi 26,000 personas esseva occidite o dispareva a causa de iste disastros.
In 2020, Tokio deberea hospitar le Jogos Olympic de Estate pro le secunde vice post 1964. Tokio esseva le prime citate asiatic a hospitar le Jogos Olympic de Estate duo vices. Tamen, a causa del eruption global e del impact economic del pandemia de COVID-19, le Jogos esseva postponite a 2021; illos habeva loco inter le 23 de julio e le 8 de augusto 2021. Japon se classificava in tertie placia con 27 medalias de auro.
Quando le invasion russe de Ukraina comenciava in 2022, Japon condemnava e imponeva sanctiones contra Russia pro su actiones. Le 8 de julio 2022, le ex-prime ministro Shinzo Abe esseva assassinate in le citate de Nara per Tetsuya Yamagami durante su campania electoral duo dies ante le election del Camera del Conseilleres. Isto chocava le publico, pois que homicidios per arma de foco es multo rare in Japon.
Post le visita de Nancy Pelosi a Taiwan in 2022, China executava “attaccos de misiles de precision” in le oceano circa le costa de Taiwan le 4 de augusto 2022. Le Ministero de Defensa de Japon reportava que isto esseva le prime vice que misiles ballistic lanciate per China cadeva in le zona economic exclusive de Japon, e presentava un protesta diplomatic a Beijing. Le 16 de decembre 2022, Japon annunciava un cambiamento major in su politica militar declarando que illo acquirerea capacitate de contrattaccos e augmentarea su budgeto de defensa per 65% usque 2027. Le motivationes pro iste augmento esseva le inquietudes regional de securitate circa China, Corea del Nord, e Russia.
A partir de 2023, Japon comenciava a experimentar inflation elevate. Scandales politic in 2023 e 2024 erodeva le popularitate del PLD, conducente al perdita de su majoritate in le Camera del Representantes durante le election general de 2024, obligante lo a formar un governamento minoritari pro le prime vice. Le partito perdeva etiam su majoritate in le Camera del Conseilleres in 2025. Isto signava le prime vice in le historia del PLD que illo non controlava ni un del cameras del Dieta National.
